1.Bölüm

64 8 17
                                    

''Abi kimseyi uğruna sigaraya başlayacak kadar sevmeyin, uğruna şiirler yazılar yazacak kadar sevmeyin, uğruna gece 5'lere kadar ben napıcam diye düşünecek kadar sevmeyin. Biz sevdikte noldu sen seviyorum dedin o başkasına gitti. İşte o an dünyam yıkıldı hissizleştim hani derler ya ''sen ona bakarsın, o başkasına'' hergün o kıza bakarak mutlu olduğunu görmek ne acı bişey bilir misiniz? Her sabah okula 2 saatlik uykuyla gittim gözlerim ağlamaktan şişmiş, altları mosmor ve her aynaya baktığında keşke o kız gibi güzel olsaydımda bana baksaydı, beni sevseydi demek günden güne kendini bitirmek ne beter bişeydir. Ben tüm iğrenç duyguları onun sayesinde tattım pişman mıyım peki? Çook çünkü günden güne eriyorum. Onun söylediği tek bir cümle benim hayatımı bitirdi bana ''Zayıflamalısın! Ayı gibi olmuşsun be!'' dedi belki şakaydı ama ölüm diyetine başladım artık açlık bana zevk vermeye başlamıştı. Yediğim yemekten içtiğim suya kadar herşeyi kustum. Şuan 20 yaşındayım hayatımın en güzel dönemlerini eriyerek harcıyorum. Sahi onu soracak olursanız nişanlandı ve yazın düğünü varmış. Aradan tam 5 sene geçti aklım, çocukluğum, kalbim hala onda...Birde şu sıra herfün saat tam 22:30'da gizli numaradan biri arıyor sesimi duyup kapatıyor belki o'dur diye umutlanmadan edemiyorum evet hala umutlarım var ona dair biliyorum saçma, çok saçma. Kağıttaki kan lekesini soracak olursanız bugün bu kabus bitecek. Adam gitti, kadın bitti.

-İrem'den Ediz'e''

Mektubun sonlarına doğru bi gözyaşı daha ıslattı yanağımı sevdiğim kadın ellerimden kayıp gitmişti işte. Belki onun sevdiği insan olmadım, olamadım hiç ama vazgeçmedim ondan. Hergün onu izledim, o masmavi gözlerini, kusursuz vücudunu.. Bana göre dünyanın en harika kadınıydı işte o, herkesin ona attığı iğneleyici bakışları umursamıyordu artık fakat o iğneleyici bakışlar her seferinde tam sol yanıma batıyordu. Biz çok farklıydık belki ama bi kere sevmiştim o masum gözlerini, güzel kalbini. Her akşam arıyordum onu sesini duyup kapatıyordum. Seside vücudu gibi cılız, güçsüz çıkardı her seferinde.

Aklıma İrem'i hastaneye götürmeyip kendimle konuştuğum gelince bodoslama içeri daldım. O zayıf bedeni kucağıma alıp hastaneye götürdüm. Gözyaşlarım artık istemsizce akıyordu ''Sedye getirin lan!'' diye kükrememle hemşire olduğunu düşündüğüm insanlar koşarak sedyeyi getirip İrem'i üstüne yatırdılar.

***

Ameliyata gireli neredeyse 3 saat olmuştu derken bianda doktor ve hemşireler koşuşturmaya başladı. Yanlarına gittim fakat beni fark etmediler bile.

Yaklaşık yarım saat sonra doktor yanıma gelip ''Ameliyat başarılı geçti, ama hastamız bir süre komada kalacak.'' doktorun dedikleriyle derin bir nefes aldım yapmıştım işte sevdiğim kadını kurtarmıştım. Ben ona delice aşıkken onun en yakın arkadaşımı sevmesi beni bitiriyor anasını satayım İrem yazdığı mektubu Ediz'e vermemi istemişti peki verecek miyim? Tabii ki evet İrem'in mutlu olması için herşeyi yaparım telefonumu çıkarıp Ediz'i aradım 5. çalışta açtı ''Ediz nerdesin lan sen ?'' diye sordum açar açmaz ''Eylülleyiz kanka noldu?'' demesiyle sinirle ellerimi saçlarımdan geçirdim ve ''Ulan bi kız senin yüzünden intihar etmeye kalkışmış sen hala uçkurunun peşindesin! Hemen ........ hastanesine gel!'' diye bağırdım ve telefonu suratına kapattım.

1 saat falan sonra Ediz koşarak yanıma gelip ''Deniz kime noldu söyle artık'' hiçbişey demeden cebimden mektubu çıkarıp Ediz'e uzattım ve ''Al oku'' dedim mektubu açıp okumaya başladı gözlerinden okunuyordu şaşkınlığı. Okumayı bitirdiğinde bana bakıp ''Peki sen biliyor muydun İrem'in beni sevdiğini?'' diye sordu kafamı evet anlamında sallayıp söze başladım

''Tam 5 senedir senin yüzünden kendini bitiriyor ama senin haberin bile yok hatta biliyomusun sırf seni anlatan bir günlük yazıyor, ve yazdığı her sayfada gözyaşları var. Seni sevmekten asla vazgeçmeyecek..''

Sesim sonlara doğru kısılmış ve titremişti Ediz yüzüme bakıp ''Bana umut bağlamayı kessin. Onun hissetikleri beni etkilemedi değil, ama.. ama ben Eylül'ü gerçekten çok seviyorum tamam mı? İrem'e asla başka bi gözle bakmam, bakamam o benim kardeşim gibi.''

Ediz'in söylediklerini kaşlarımı çatarak dinledim ve suratına yumruğu geçirdim ardından ''Ulan o kız beni öyle güzel sevse ben ona ömrümü veririm be! Ama Ediz Bey'in aklında mı tabiki hayır! Hatta biliyomusun Eylül sende kaldığım gece beni öptü, ama İrem tam 5 senedir senden başka tek bir erkeğe dahi bakmadı!'' diye bağırdım ''N-Ne diyosun sen Eylül seni öptü mü?'' diye sordu Ediz kekeleyerek

Hassiktir naptım ben lan Eylül'ün beni öptüğünü söyledim sinirle..


DAHA ACEMİYİM KUSURA BAKMAYIN SÇDÖDFLÖ

UMARIM BEĞENİRSİNİZ♥

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 11, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

SARMAŞIKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin