Her şey normaldi , en azından ben öyle zannediyorum.Ama bir terslik olduğunun farkındaydım.
Ayağa kalktım tedirgin bir o kadar da tedbirli adımlarla kapıya doğru yürümeye başladım.Hislerimde yanılmış gibiydim görünürde bir şey yoktu.Ama içimde bi korku tohumu vardı.Her insan gibi bende kapının arkasında ne olduğunu merak ediyordum ve merakıma yenik düşüp kapıya daha da yaklaştım.Kapının arkasında kim vardı acaba ?Bi hırsız olabilir mi? Tamam kabul ediyorum saçmaladım.Hırsız olsa kapının açılmasını mı bekler.Ama olabilir de , belki hırsız kapıyı sessizce açmayı planlamıştı.Ses yapınca birinin duymuş olabileceğini düşünerek bir yere saklanıp bekledi.Bu arada gelen giden var mı diye etrafı kolaçan etti.Ortalık durulunca işinin başına geri dönmüş olabilir.
Bu düşüncelerimden sıyrılıp olaya odaklandım.Korkuyordum ama aynı zamanda kapının diğer tarafında ne olduğunu merak ediyordum.
Ve merakıma yenik düşüp korkularımın üstüne gittim.Kapıya iyice sokulup gözetleme deliğinden dışarıya baktım.Görünürde bir şey yoktu.Hislerimde yanıldığım için üzülsem mi , kimse yok diye sevinsem mi bilemedim.Tam olarak dışarıya bakamadığım için merakım sönmemişti. İçimdeki meraklı çocuk "Hadi aç artık şu kapıyı diye bağırıyordu." Bende onu daha fazla bağırtmamak için kapıyı açtım.Ooof bir şey yok işte ! Boşuna mıydı yani bu kadar heyecan...
Üzülerek eve geri girdim.Odama çıkıp tekrar pembe örtülü yatağıma girdim.Dualarımı ettikten ve biraz da sağa sola döndükten sonra uyumuşum.Maalesef uyuduğum anı hatırlayamıyorum. O kadar çok merak ediyorum ki o uykuya dalma anını anlatamam.
Sabah uyanıp bir on dakika felan uyanma süreci(öğrenci olanlar için bu sabah okula gidenler için yatak keyfi bile sayılabilir:))geçirdikten sonra kalkıp elimi yüzümü yıkayıp kuruladım.Fazla süslü biri olmasam da bakımlı olmayı seven biri olarak kremlerimi sürdüm. Kahvaltı için mutfağa gittiğimde annem masayı hazırlamıştı.Bende hazır sofraya oturup kahvaltımı yaptım .Daha doğuşu aceleyle bir şeyler atıştırdım.Servisin sesini duyduğumda annem yine "erken kalkmıyosun aç karnına okula gidiyorsun" diye kızmakla meşguldü.Bende daha fazla kızdırmamak için "Ben karnımı doyurdum zaten anne ." dedim.Çantamı ve telefonumu alıp servise gittim.Günaydın dileklerimi sunarak yerime oturdum.Yine bir okul günü her zaman ki gibi işte .Dersleri işledik öğle yemeği ders ve yine eve geldim .