PROLOQ

2K 96 24
                                    

İnsanları ne qeder çox tanıyıramsa, bir o qeder itlere sevgim artır
Adolf Hitler

Hekayeme keçid üçün kiçik bir...

PROLOQ

Artıq neçenci gece idi gözüme yuxu gelmirdi. Pencerenin qarşısında eyleşib semanı ikiye bölen ildırımlara baxır, otağımın tör-töküntüsünden yağış damlalarının azadlığında gizlenerek, onların seliqesiz düzülüşündeki ilahi inceliyi gözlerimden içime çekib rahatlayırdım. Birinci gün, ikinci gün, üçüncü gün, dördüncü gün, beşinci gün gözlemeleri ve altı bazar heyatını yaşayan, özünden küsmüş, otuzyaşlı uşaq idim. Menim heyatım siqaret tüstüsü kimi dodaqlarımdan sovrulub göylerde yox olur, eriyir, buxarlanırdı. Heç ne gözlemeyen ve heç kesin gözlemediyi bir adama çevrilmişdim. Pencerenin şimşek sesinden silkelenmesi ve bir başmağa qoyduğum iki ayağımı bir-birileri ile qızdırmağım mene qeribe bir hissiyatsızlıq verirdi sanki. Ele bu deqiqe otağın küncündeki dibçekde biten kaktus olmağa da razı idim. Ne ferqi var ki, onsuz da. Yağış getdikce möhkemlenir, göy gurultuları küçelerde heyasızca şütüyen varlı balalarının tekerlerinin sesine qarışır, Bakı çılpaq çirkinliyile meni özünden daha da uzaqlaşdırırdı. Hava soyuyur ve fikirleşirdim ki, bir deqiqelik de olsa, bu gözel ve eyni zamanda eybecer menzereye baxib yatacam. Ne olursa olsun, buna cehd etmeliyem. Menim iş qüvvem sabah bu ölkeye lazım olacaq. Mene ağalıq edenlere qulluq etmek üçün sabah gümrah olmalıyam. Birce deqiqe de bu menzereye baxım. Payızın ikinci yağışı idi ve bu yağış, deyesen bütün noyabr ayı yağacaqdı. Uzun iller sevgisiz ve meqsedsiz şekilde davam etdirdiyim heyatımda bu noyabr da hec ne gözlemirdim.İller keçdikce içden qocalır ve ümidlerimi bir-bir uşaqlıq xatirelerime yola salırdım. Özümü heyatın dibinde hiss edirdim. Günü günden inkişaf eden ve yükselen bu şeherde sanki yerin dibine düşür ve orada göze görünmez bir qarışqaya çevrilirdim. Amma düz deyirler ki, heyatın en aşağı nöqtesine enende, en pis veziyetinde olanda birden deyişirsen. Ve neyese nail olmağa başlayırsan. Her bir insanin heyatında ele bir dönüş nöqtesi, ele bir hadise olur ki, bu onun bütün gelecek heyatını, heyata baxışlarını ve hislerini, düşüncelerini ve inamını deyişir. Men heç neye inanmırdım hemin gece. Amma bu hadise baş verdi. Ve menim heyatımı tamamile deyişdi.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jul 18, 2018 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Qaraqan - MelekWhere stories live. Discover now