Denek

Bölüm 4 :

2 Ay Sonra

-Pera-

Tüm gece uyumayıp kitap okumuştum. Yarın okulum ve bir sürü ödevim olmasına rağmen o genç adam tüm düzenimi alt üst etmişti. Yakında sınavlar başlıyacaktı hemen kendimi toparlamam gerekiyordu. Ama bu şu sıralar benim için ölüm gibiydi. Son satırları da okuyup komidinin üstündeki kitapların yanına koymuştum. Yavaşca kalktım dolapta bornozumu alıp banyoya gittim. Aynanın karşısına geçip şiş ve kızarmış gözlerime baktım yüzüm iyice solmuştu. Bana ne oluyor diye düşünmeye başladım. Kendi doğamdan çıkmış bildiğimden şaşmıştım. Adını bile bilmediğim adam benim tüm hayatımı yerle bir etmişti resmen . Banyomu yaptıktan sonra kurulanıp üzerimi giyindim ve yatağama geçip düşünmeye başladım . İki ay geçmişti üzerinden . Tam olarak iki ay . Unutmalıydım artık o adamı . Aslında adam yakışıklıydı (baya) ama onu düşünmem hoşlandığım veya tipini beğendiğim için değildi . Sadece merak ediyordum . Sonuçta hayatımda ilk kez öyle bir saldırı izlemiştim ve adamın ne olduğunu merak etmemek elimde değildi . Biraz düşündükten sonra yorgunluktan olsa gerek uyuya kalmışım ...

-Ömer-

Pera denen deneği  iki aydır izliyorduk. Saçma sapan davranışları vardı . Bazen aşırı derece de olgunken bazen de aşırı derece de çocukça hareketlerde bulunuyordu . Sosyal bir deney olduğundan haberi olsa ne yapardı acaba ? Gerçi bu benim umrumda değildi . Bu deneyi yapacaktım ve şirketimi kuracaktım . Sonra ne hali varsa görsün hem bu kız hem de arkadaşları... Saçmalamayı biran önce bırakmalıydım belki de . Elime kitabımı aldım ve bir yandan kitabımı okumaya bir yandan ise deneği takip etmeye başladım . Yaklaşık iki saat sonra deneğe baktıktan sonra aklıma gelen fikirle ayağa kalktım ve uygulamaya başladım . Deneği kontrol etmeyi de ihmal etmeyip dışarı çıktım . Arabama bindim ve marketin yolunu tuttum . Markete girdiğimde yanda ki en sevdiğim çikolatayı gördüm . O rafa doğru gittim ve son kalan çikolatayı tuttum ama çekemedim . Bunun nedenine bakmak için soluma döndüğümde Pera'yı gördüm . Allah'ım düştüğümüz duruma bak . Yan tarafıma döndüğümde Pera çoktan elinde ki çikolatayı bırakmıştı .

-Pera -

Bir çikolataya bir de o adama bakıyordum . Burada ne işi vardı onun . Düştüğümüz durum tam bir rezillikti . Ama burada olması belki de cevapsız sorularıma cevap olurdu . Bana döndüğünde çikolatayı bırakmıştım . İştahım falan kalmamış değildi ama şuan önemli olan çikolata da değildi . Tabi düşününce çikolata önemli . Hemde çok . Saçma sapan düşüncelerimi bir kenara attım ve

"Sen ?" Diye sordum .

" Ben Devrim tanıştığıma memnun oldum ."

-Ömer-

Ona adımın devrim olduğunu söylemiştim. Sonuçta o da  ikinci ismimdi. Onu tanıdığımı belli etmemeye çalışarak sen ? Diye sordum

"Ben Pera" dedi ve tebessüm etti.

"Tanıştığıma memnun oldum Pera "

" Bende. Artık çikolatamı alabilir miyim? Eve geç kaldım da."

"Nerden senin çikolatan oluyormuş?"

"Evet benim çünkü ilk ben aldım."

"Hayır küçük hanım çikolatayı ilk ben aldım."

"Hayır ben."

Bu kavganın devamının geleceğini anlayıp onu takmadan kasaya ilerlemeye başladım arkadan

"Heyy!! dursana . Sana diyorum . Sağır mısın be adam!? O çikolata benim."

Diye cıyaklıyordu. Omzumun üzerinden ona baktığımda peşimden gelmeyi bırakmış gözleri dolu bir şekilde bana bakıyordu. kasaya gittim ve çikolatayı aldım. Baktığımda çıkışa doğru ilerliyordu. Seslendim

" Pera , gel ve çikolatanı al ."

Arkasını döndü

"Çikolatam  mı?"

" Evet buraya gel ve al."

"Gerek yok sizde kalsı"

Dedi ve hızlıca marketten dışarı çıktı arkasından bende çıktım ve ona yetiştim.

"Ben kimseye borçlu kalmam. İlerde de anlarsın zaten al bunu . "

Dedim ve çikolatayı eline tutuşturup arabama bindim.

-Pera-

Adama bak ya  eşkiyanın tekiydi hayatını kurtardığımı bilsede bu kadar saçma davranır mıydı  diye düşünmeye başladım. Bu adam sorularıma cevap olmak yerine aklımı daha çok karıştırmıştı.
İleride anlarsın falan diyip sinirlerimi bozmuştu. Çikolatayı hızlı bir şekilde açtım ve yiye yiye evin yolunu tuttum.

-Ömer-

Kız kaçıktı. Ama bana lazımdı.  Arabamı  diğer sokağa bırakıp Pera'yı beklemeye başladım. Söylene söylene bir yandan ağzında çikolata yürüyordu.
Pera'yı evine kadar takip ettim.  Arabamın olduğu sokağa tekrar yürüdüm ve evimin yolunu tuttum

-Pera-

Eve geldiğimde kızlar yemek yiyordu.
Umay;

"hele şükür be kızım sonunda"

"Özür dilerim kızlar geç kaldığımın farkındayım ama bu sıralar beni idare edin." 

Dedim. Ve odama gittim . Üstümü değiştirip kendimi yatağa attım.

Bugün olanları düşünmeye başladım adının Devrim olduğunu öğrenmiştim. Gizemli bir tipti ve ben onu aşırı derecede merak ediyordum. Komidinin üzerinden bir kitap aldım ve okumaya başladım.

-Umay-

Pera bu aralar hiç iyi değildi ve artık endişelenmeye başlamıştım. Bugün de eve geç gelmişti. Her zaman ki  gibi özür dileyip odasına gitmişti. Efsaneyle birbirimize uzunca baktık . O da bir şeyler olduğunu biliyordu. Enişeleniyordu. Derin bi iç çekip yemeğimi yemeye devam ettim.

-Gökay-

Ömer 1 aydır şu deneği üzerinde yoğunlaşmıştı. Tüm gün onu takip ediyordu. Bu iş bizim kurtuluşumuz olacaktı . O kızı ve dolaylı yoldan araladaşlarını da kullansak da bu iş bizim için bir servet değerindeydi . Ömer dediyse olurdu . Net .

Arkadaşlar geri döndük . Yazın yayınlamaktan vazgeçmiş bulunmaktayız.