Βεντέτα

Μακριά σου δεν ζω

Όταν έφτασα στο αμάξι βρήκα ένα άσπρο φάκελο που έλεγε το όνομα μου και ενα γκρι κουτί. Πήρα στα χέρια μου το φάκελο και τον άνοιξα, μέσα είχε ένα σημείωμα το έβγαλα και άρχισα να το διαβάζω σιγανά
"Αυτό είναι το δώρο μου για τα γενέθλιά σου ήθελα να τα περάσουμε μαζί αλλά η μοίρα μας τα έφερε αλλιώς. Μακριά σου η ζωή μου δεν έχει νόημα ελπίζω να με συγχωρέσεις. Τόσες μέρες δεν σε ενόχλησα γιατί η Ζωή και ο Δημήτρης μου έλεγαν ότι δεν ήθελες να με δεις αν και καταβάθος δεν το πιστεύω . Το μόνο που θέλω από εσένα είναι να ξέρεις ότι σε αγάπησα αληθινά από την πρώτη στιγμή . Ελπίζω κάποια στιγμή να τα ξαναπούμε. Σε φιλώ.

Υ.Γ Μακάρι να σου αρέσει

Με αγάπη
Άρης

Τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα ενώ εγώ είχα ξεχάσει τα γενέθλια μου με όλα αυτά ο Άρης τα θυμήθηκε και μου πήρε και δώρο μακάρι να ήξερε ότι τον είχα συγχωρέσει. Πήρα στα χέρια μου το κουτί και το άνοιξα. Από μέσα έβγαλα ένα κολιέ με ροζ χρυσό την αλυσίδα και μαύρα φτερά. Με γρήγορες κινησες το έβαλα στο λαιμό μου έτσι θα τον ένιωθα. Δεν είχα το κουράγιο να πάω στην δουλειά και πήρα τηλέφωνο να πω ότι είμαι άρρωστη. Με όση δύναμη μου είχε απομένει γύρισα στο σπίτι. Άνοιξα την πόρτα πέταξα την τσάντα μου και κατευθύνθηκα στον καναπέ έκατσα και διάβαζα συνέχεια το γράμμα που ενώ με το άλλο χέρι χάζευα το κολιέ. Τον ήθελα ακόμα. Ήμουν χάλια οπότε τηλεφώνησα στη Ζώνη
"Καλήμερα Ζωή κοιμάσαι? "
" Όχι ξύπνια είμαι. Χρόνια πολλά στην καλύτερη φίλη του κόσμου που σήμερα έχει γενέθλια. "
" Ευχαριστώ πολύ. Μπορείς να έρθεις από δω? "
" Για μισώ λεπτό εσύ κάτι έχεις δεν ακούγεσαι καλά. "
" Έλα από δω να σου πω. "
" Σε 10 λεπτά θα μαι κει. ". Με το που έκλεισε το τηλέφωνο σηκώθηκα άλλαξα ρούχα και περίμενα την Ζωή. Μετά από λίγο άκουσα το κουδούνι πήγα άνοιξα και η Ζωή έπεσε στην αγκαλιά μου αφού μου ξανάπε χρόνια πολλά πήγαμε στο σαλόνι. Κάτσαμε και της είπα για το γράμμα και το κολιέ που βρήκα στο αυτοκίνητο πριν πάω στην δουλειά.
"Κλειώ σε αγαπάει ακόμα. Το θέμα είναι εσύ τι κάνεις τον θες ακόμα ή όχι."
"Τον θέλω μακάρι να ήταν εδώ τώρα να με είχε στην αγκαλιά του αλλά δεν θέλω να με πληγώσει ξανά. "
" Ο Δημήτρης μου είπε ότι ο Άρης είναι στην Αθήνα πάρτον ένα τηλέφωνο να του μιλήσεις να τα ξαναβρήτε. "
"Ζωή σε παρακαλώ μείνει μαζί μου σήμερα."
"Θα μείνω αλλά τι φαγητό έχεις. "
" Δεν έχω θα παραγγείλουμε."
"Καλά να σου πω πάω να πάρω ένα τηλέφωνο και επιστρέφω αμέσως οκ?"
"Ναι"
Η Ζωή πήγε στην κουζίνα να κάνει το τηλεφώνημα που ήθελε και γω σκεφτόμουν τα λόγια τις. Το μεσημέρι παραγγείλαμε και φάγαμε βλέποντας ταινία. Κάποια στιγμή χτύπησε το τηλέφωνο της Ζωής μου είπε ότι είναι από την δουλεία και της έγνεψα να το σηκώσει
" Παρακαλώ Ζωή Μαρκάτου σας ακούω. "
"......"
"Σε λίγο θα είμαι εκεί. "
Την ρώτησα τι έγινε μόλις το έκλεισε και μου είπε ότι έγινε ένα λάθος στην εταιρεία που εργάζεται, έχει πάει η εφορία και ότι είναι ανάγκη να πάει απο κει. Έφυγε γρήγορα από το σπίτι και εγώ έμεινα μόνη. Σημάζεψα και ξανακάθησα στον καναπέ βλέποντας τηλεόραση. Μετά από κανά 2 ώρες χτύπησε το κουδούνι. Σκέφτηκα ότι θα ναι η Ζωή και τρέχοντας πήγα να ανοίξω. Άνοιξα την πόρτα και μπροστά μου είδα τον Άρη αλλαγμένο εξωτερικά.
"Τι κάνεις εσύ εδώ? "
" Κάποιο πουλάκι μου είπε ότι θα ήθελες να είμαι εδώ και να σε είχα στην αγκαλιά μου. "
" Μήπως αυτό το πουλάκι λέγεται Ζωή? "
" Ναι κάπως έτσι. "
" Πέρνα μέσα μην κάθεσαι έξω. "
" Ευχαριστώ. "
Πήγαμε στο σαλόνι και κάτσαμε. Υπήρχε μια σιωπηλή ένταση ανάμεσα μας. Ο Άρης μίλησε πρώτος
" Ελπίζω να σου άρεσε το δώρο μου βλέπω το φοράς . "
" Ναι πολύ. "
Επικρατεί πάλι σιωπή ώσπου κάποια στιγμή ο Άρης σηκώνεται και πάει προς την εξώπορτα.
" Που πας? "
" Καλύτερα να φεύγω μην σε ενοχλώ. "
" Όχι μην φύγεις εννοώ όχι ακόμα. "
Δεν απάντησε απλά ήρθε μπροστά μου. Απέχουμε εκατοστά ο ένας από τον άλλο έτσι παίρνω την πρωτοβουλία και ενώνω τα χείλη μας. Δεν αργεί να ανταποκριθεί και το φιλί μας γίνεται άγριο και δυνατό. Με πιάνει από την μέση και γω τυλήγω τα πόδια μου γύρω από την μέση του με γρήγορα βήματα φτάνουμε στον καναπέ. Με ακουμπάει απαλά πάνω σε αυτόν και με ξαναφιλάει με γρήγορες και επιδέξιες κινήσεις μου αφερεί την μπλούζα και το σουτιέν στέκεται για λίγο ακίνητος κοιτώντας με στα μάτια και μετα αρχίζει να με φιλάει στο λαιμό και στο στήθος μου βγάζει το μπλουζάκι του με φιλάει στην κοιλιά ενώ κατεβαίνει όλο και πιο κάτω. Μου αφαιρεί με μια κίνηση την φόρμα και το εσώρουχο και με φιλάει στους μηρούς. Με δύο δάκτυλα του τρίβει την κλειρωτήδα μου αρχικά σιγά και μετά γρήγορα οι ανάσες μου είναι κοφτές και βαριές. Γλύφει τα χείλη του και επιτήθετε με την γλώσσα του στην κλειρωτήδα μου την ρουφάει δυνατά ενώ νιώθω να χίνω μεσα στο στόμα του. Τον ακούω να λέει ότι έχω ωραία γεύση δεν απαντώ αλλά ακουμπώ το χέρι μου πανω στο φούσκωμα του παντελονιού και το πιέζω. Βγάζει το παντελόνι και το μποξεράκι του και με κοιτάζει στα μάτια. Τον νιώθω να μπαίνει αργά μέσα μου και να με βασανίζει
"πιο γρήγορα" του έλεγα αλλά δεν με άκουγε. Μετά από λίγο οι κινήσεις του γινόταν γρήγορες κραυγές ηδονής αλλά και πόνου εβγαιναν απο το στόμα μου. Τελειώσαμε ταυτόχρονα φωνάζοντας ο ένας το όνομα του άλλου. Είμαστε αγκαλιά στην γωνία του καναπέ όταν τον ακούω να λέει το όνομα μου.
"Κλειώ δεν θέλω να σε χάσω ξανά. "
" Ούτε εγώ γιατί σ' αγαπώ. "

" Λοιπόν τι λες να πάμε για φαγητό μιας και είναι τα γενέθλια σου.?"
"Ναι! "
Ντυθήκαμε και ξεκινήσαμε. Μετά από λίγη ώρα βρισκόμαστε σε ένα ταβερνάκι και τρώμε. Μου είχε λείψει μια βδομάδα τώρα τον κοίταζα ανά τακτά χρονικά διαστήματα στα μάτια χωρίς να μιλώ. Την όμορφη στιγμή αυτή χάλασε ο χτύπος του κινητού μου
" Χρόνια πολλά κοριτσάκι μου. "
" Ευχαριστώ πολύ μανούλα μου ο μπαμπάς τι κάνει? "
" Καλά είναι κορίτσι μου. "
" Σε πειράζει να σε κλείσω γιατί είμαι με παρέα? Θα περάσω αύριο από σπίτι να σας δω για να μιλήσουμε για κάτι που θέλω να μάθετε. "
" Εντάξει θα σε περιμένω. "
" Φιλάκια. "
Με το που έκλεισα το τηλέφωνο η φωνή του Άρη έγινε αισθητή
" Τους έχεις πει ότι έμαθες για την βεντέτα και για μένα?"
"Όχι αύριο θα το κάνω σε παρακαλώ έλα μαζί μου. "
" Δεν ξέρω αν είναι σωστό. "
" Τι πρέπει να κάνω για να σε πείσω? "
" Να σκεφτώ και να σου πω. "
" Αφού θα ρθεις γιατί το σκέφτεσαι? "
" Δίκαιο έχεις. Λοιπόν φεύγουμε? "
Φτάσαμε σπίτι και του ζήτησα να μην φύγει αλλά να μείνει μαζί μου.
Ε

ίμαστε στην βεράντα και απολαμβάνουμε ένα μπουκάλι κρασί από την εταιρεία που εργάζομαι. Κατά τις 10.30 αποφασίζουμε να πάμε για ύπνο εκείνη την στιγμή σκέφτομαι την Ζωή και κάνω κίνηση να της τηλεφωνίσω ξαφνικά πετάγεται ο Άρης
"Μην ενοχλείς την Ζωή ξέρει πως είσαι μαζί μου από την ώρα που έφυγε για την δουλεία. "
" Οργανωμένο το έγκλημα. "
" Πάντα. "
Ξαπλώσαμε και κοιμηθήκαμε αγκαλιά. Το πρωϊ σηκώθηκα πρώτη, ετοίμασα πρωινό και πήγα να τον ξυπνήσω.
" Άρη ξύπνα έχω έτοιμο πρωινό. "
" Οκ. "
Φάγαμε και αποφασίσαμε να πάμε στους γονείς μου αφού πρώτα περάσουμε από το ξενοδοχείο για να αλλάξει ο Άρης ρούχα.