Değişince Mi Kazanıyoruz? -Ara Verildi-

Kardeşlerim.

Derin'in arkasından yürürken adımlarımı biraz hızlandırdım ve yanına geldim. Her ne kadar onların sürtüklüklerini dinlemek istemiyor da olsam bana yaptıklarını ödetmek için açıklıklarını bulmam gerekiyordu. Onun yanından ilerlerken ellerimdeki boşluğu fark ettim. Ceplerime de baktım ve telefonumun oturduğum bankta kaldığını hatırladım. Derine

Be- Telefonum bankta kaldı. Sen yavaş yavaş gitmeye devam et ben telefonumu alıp geliyorum.

Dedim ve banka doğru yürüdüm. Telefonumu aldıktan sonra onların olduğu banka baktım. O ve çetesinden Yasin buraya bakıyorlardı. Ben baktığımda hemen kafalarını Arda'ya çevirdiler. Sanırım Arda onlara bir şey anlatıyordu. Umursamayıp telefonum elimde Derin'e doğru yürümeye başladım. Ona yetiştim ve beraber okulun kantinine yani yemekhanenin yanına gittik. Bir masada Berra, Azra ve Pelin oturmuş konuşuyorlardı. Onlara en samimi olmayan gülüşümü yolladım. Size bir bilgi: Eğer birine gerçek gülümsemenizi göstermezseniz o kişi sizin gerçek mi yoksa sahte mi bir şekilde gülümsediğinizi anlayamaz. Ama bu gülümseme için biraz çalışmalısınız.

Normalde şimdiye çoktan tenefüs bitmesi gerekiyordu. Ve tenefüs biteli çok oluyor. Ama bizim ders boş olduğu için aşağıda duruyorduk. Ve sürtük Derin ve grubuda bizim sınıfta. Onu söylememiştim ben size. Neyse oturduk. Konuşuyorlar. Ben ise sadece yaptıkları sürtüklüklere suratımı ifadesiz tutmak için özel bir güç kullanıyordum. Bir ara kantinde çıt çıkmayacak sessizliğe gömülmüştü ve herkes arkamda bir yere bakıyorlardı. Merakla arkamı döndüğümde Berk ve çetesi içeri girmiş masalara bakıyorladı. Sanki birini arıyorlarmış gibi. Bu tarafa baktıklarında Berk ile göz göze geldik. Onu sanırım hala seviyordum ama ben değişmeden önce beni herkesin içinde rezil etmelerini unutmadım. O yüzden ondan soğumam gerekiyor. Gözleri hala gözlerimdeyken gözlerimi devirdim ve önüme döndüm. Sürtük grubuna baktığımda ise neredeyse gözlerinden kalp çıkacak şekilde Berk ve çetesine bakıyorlardı. Her biri gelip bizim sürtüklerin kollarından tutup kaldırdılar. Ama bu sefer Berk Derin'i değil, Yasin Derin'i kaldırdı. Çetesinin diğerleri kaldırdıkları kızların yerlerine oturdular ve sürtükleri kucaklarına oturtturdular. Berk ise benim kolumu tuttu ve kaldırmaya çalıştı. Kolayca kaldırdığında hala kolumu bırakmayan eline iğrenerek baktım ve kolumu hızlıca çektim. İlk önce afalladı. Kendine geldiğinde ise benim midem buradakileri kaldırmayacağı için kantinin çıkışına ilerlediğimi gördü. Yani ben öyle tahmin ediyorum. Çıkıp sınıfıma gittim ve sırama oturup telefonumu çıkarttım. Buse'yi aradım ve

Bu- Aşkım?

Be- Bebeğim?

Dedim. O sırada istem dışı gülümsüyordum. Kardeşlerimden biri ile konuşmak bana iyi geliyordu.

Bu- Nasılsın bakalım?

Be- İyiyim. Tahminimce sen olanları bilmediğin için meraktan kudurduğun için seni bi arıyayım dedim.

Bu- Aferin sana akıllı bıdık. İstersen burdan anlat ama bence buluşalım?

Be- Olur. Ama Emre ve Furkan'ıda getir tamam mı? Emre'ye sözüm vardı da.

Bu- Tamam. Yarım saate sahildeki cafeye gel.

Be- Tamam.

Dedim ve telefonu kapattım. Ceketimi ve sırt çantamı taktım ve kapıya doğru ilerledim. Çıktım ve okuldan çıkmak için zemin kata inmeye başladım. Bir kat indiğimde Berk'in çetesini ve Derin'in grubunu gördüm. Kızlar erkeklere sürtünmeye çalışıyordu fakat erkekler umursamadan yürümeye devam ediyorlardı. Yasin'e sürtünen yoktu. Rahattı. Umursamayıp sadece erkeklere iğrenerek bakarak onların yanından geçtim ve okuldan çıktım. Arabama bindim. Çantamı arka koltuğa attım ve arabayı hızlıca sürerek okuldan çıktım. Kendi kendime şöyle bir karar aldım. Bundan sonra Berk'i ve çetesini her gördüğümde onlara iğrenerek bakacaktım. Cidden onların her birinden iğreniyordum. Herkese açık alanlarda bile bir kızı ayakta becerebilirlerdi. Boşverip daha da hızlandım. Sahilin oradaki cafe'ye geldiğim de ise hızımı ilk azalttım ve ardından durdurup indim. Cafe'ye girdim ve kendime bir kahve istedim. Sipariş verdim çünkü onların okulu buraya yarım saatlik uzaklıktaydı. Ve onların gelmesine daha 20 dakika vardı. Evet! Bunların hepsini on dakikada yaşadım. Beş dakika sonra kahvem geldi ve ben içmeye başladım. Kahvem bittikten beş dakika sonra bizimkiler geldi.