27.BÖLÜM "LANETLİ GÜN"

1K 57 6
                                    

Selena Gömez- Who says

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
5 gün sonra

Sabah kaltığımda başım çatlıyordu. Dün fazlasıyla ağlamıştım. Bu yüzden olsa gerekti. Ben bu aralar fazla mı ağlıyordum. Yoksa bana mı öyle geliyordu. Saçlarım kendinden geçmişti yine.

Yataktan kaltım ve aynanın önüne geçtim. Gözlerim çökmüştü. Saçımı saymıyorum bile. Saçlarımın uçları yıpranmıştı. Sanırım kestirilme zamanı gelmişti.

Aynanın karşısından çekilip tekrar yatağıma geçtim. Telefonumu aldım ve bildirimlerime baktım. Arda mesaj atmıştı. Bir kaç oyun bildirimi ve sosyal medya bildirimleri. İlk olarak Arda'nın attığı mesaja baktım.

"Günaydın güzelim" mesajını görünce şaşırdım. Arda genelde böyle canımlı cicimli konuşmazdı. Bir şey vardı bu işte. Yazdığı mesaja karşılık "günaydın" yazıp gülen yüz koydum. Diğer bildirimlere girip işimi halledip çıktım. Telefonumu yerine koyarken tekrar mesaj geldi. "Dışarıdayım. İzin alabilir misin?" Biraz zor olacaktı ama yinede şansımı deneyebilirdim sanırım.

Anneme "anneee ben saçımı kestirmeye gidebilir miyim?" diye bağırarak odayı toplamaya başladım. Annem ses vermeyince kendimden beklenmeyecek bir ses tonuyla "anne dedim. Nerdesin. Öldün mü yoksa. Anneğ cevap versenee" diye çığrınınca telefonuma mesaj geldi. "Pencere açık ve sesin tüm şehre duyuldu".
Allah kahretmesin. Cama baktım ve gerçekten de camın açık olduğunu farkettim. Ben bu dünyaya rezil olmak için gelmişim yaa.
Valla bak.

Pencereyi kapatıktan sonra anneme seslendim tekrar.
"Anne nerdesin. Acaba yine hangi komşuya gittin" diyerek merdivenlerden inmeye başladım. Ben aheste aheste merdivenler aşağı kata inerken birden ayağım kaydı ve popomla sürünerek aşağı inmeye başladım.
'Al işte noldu annene karşı gelirsen böyle olur' dedim kendi kendime içimden.
Annem tuvaletten çıktı. Anlaşılan annem bu yüzden bir şey dememişti. Annem " çatladın dimi. Az beklese kız" dedi. Sonra ellerini yıkayıp yanıma geldi "He. Ne var söyle" dedi.
"Anne ben saçlarımı kestirmeye gideceğim" dedim kararlılıkla.

"Niye kız ne güzel upuzun saçların var"

"Anne sadece uçlarından aldıracağım. Küt kestirmem zaten."

"Aslında Damla küt kestirsen fena olmaz ha?" dedi ve saçlarımı arkaya attırdı. Sanki kestirmişim gibi birazını önüme getirdi ve " bak ne kadar çok yakıştı." dedi. Aslında pek fena durmamıştı ama saçlarımı kestirmeye kıyamazdım.
●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●
"Bitti" dedi kuaförcü kadın. Aynaya baktım ve içimden 'keşke önceden kestirseydim' dedim. Yakışmıştı aslında.

Kendini kandırma Damla iğrenç oldu. Kadın saçlarını her kesişinde sanki kalbin parçalanıyomuş gibi olduğunu ikimizde biliyorduk artık herkes biliyor.

Ücretini ödeyip dışarıda bekleyen Arda' nın yanına gittim. Bu arada sokakta çok fazla düştüm. Tam bir lanetlenmiş bir gündü. Sonra da kuaförcü kadın makasıyla saçımı yamuk kesti. Bu yüzden daha kısa kestirmek zorunda kaldım. Gerçekten hayat bana bugün kıymetlisinden gülüyordu anlaşılan.
Hafiflemişti gerçekten saçlarım. "Yakıştı bence" dedi Arda ayağının ucundaki taşa vurarak.

"Ya ya ne demezsin" diyerek gözlerimi devirdim.

"Niye öyle diyorsun? Gerçekten yüzüne falan diğer saçından sanki daha iyi oldu. Ne? Niye öyle kötü kötü bakıyorsun? Noldu?"

"Ben beğenmedim. Keşke saçlarımı geriye yapıştırabilsem. Maalesef öyle bir şansım yok ama. Neyse ya. Geçmiş geçmişte kaldı artık. Napıyım perihan teyze gibi 'zaman geriye dönsün' falan mı diyim" dedim gülerek ve ellerimi aşağıda birleştiririp sanki yuvarlak bir şey varmış gibi yaptım. Sonra " zaman geriye dönsün" dedim. Arda bana kamyon şoförü gülüşü attı ve " dırırırırı" diye arkadan efekt uyguladı. Evin önüne gelince kapıyı açtım. Pek açmış gibi olmadı ama. Çünkü kapıyı açtım zannedip kapıya yapıştım. Arda önce güldü. Pardon haykırdı sonra bir şeyimin olup olmadığını sorunca " sanırım az önce kalan son eforumuda harcamış bulunmaktayım" dedim. "Nöronlarım intihar etti" diye ekledim. Arda sadece güldü. Sonrada beni eve uğurladı. Rezil oldum yine ya. Kafamı çarpınca çıkan sesi size anlatamam. Offf off...
●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○

"Damla kızım. Çok güzel olmuşsun. İyi yanlışlıkla saçını yamuk kesmiş. Yoksa böyle kestirmezdin sen" dedi annem beni teselli etmeye çalışırken. Bunu eve geldim geleli yüzüncü söyleyişiydi. "Evet anne evet çok yakıştı. Sabahtan beri kaçıncı söyleyişin? Ben odama gidiyorum. Biraz ağlamam lazım" dedim ve koşar adımlarda yukarı çıktım.

Arkadaşlar size bir söylemek istiyorum. Karakterler olmasın mı. Yani sizmi hayal etmek istersiniz yoksa karakterler kalsın mı. Ona göre kapak tekrar düzenlenecek ve multimedyalar silinecektir. Lütfen yorum yazın. Sizin kararlarınız önemli benim için. 😊

Bölümler bozulmadan düzenlenmiştir.

YILDIZ #wattys2019Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin