-Yeni Şehir-

211 28 8
                                    

-BUSE-
Sinirden sesli bir şekilde nefes verdim.Kaç saat oldu 1 mi?Ya da 2 mi? Tüm gücümle son kez yüklendim.Ve bavulun fermuarını kapamaya çalıştım.Ahh cidden sinir bozucu bir durum. Biraz daha uğraştım "tık" sesini duymamla yüzümde ufak bir gülümseme belirdi. 4 gündür ilk defa gülümsemiştim.Dedemi kaybedeli 4 gün olmuştu. Bavulumu yatağın kenarına bırakıp aynalı masamın karşısına geçtim.Biraz kendimi incelemeye başladım. Yıkamadığım için saçlarım yağlanmış, hiç yemek yemediğim için yüzümün rengi solmuş, uykusuzluktan ve ağlamaktan gözlerimin altı şişmişti. Vay canına bu ben miydim? 4 gündür ruh gibi ortalıkta dolaşmıştım.dedem oldukça zengindi ve o ölünce bütün koca miras bana kalmıştı.
Aslında 4 gün önce hayatımın bugüne kadar yalan olduğunu öğrendim. Dedem ölünce bana küçük bir mektup bırakmıştı.Size kısaca anlatıyım.
Şöyle ki annem babamı çok sevmiş fakat dedem buna razı olmamış çünkü babam fazlasıyla fakirmiş. Dedem sosyeteye rezil olmamak için babamı kabul etmemiş.Ama annem babamla gizli gizli evlenmiş. Ve bir kaç yıl sonra ben doğmuşum. Dedem annemleri bulmuş ve onları cezalandırmak için beni yanına almış. Tabi ardından kardeşim doğmuş. Ve annemler korkularından kardeşimi başka bir aileye vermiş.Fakat dedem onu da bulup zengin bir aileye vermiş. Mektupta kardeşimin cinsiyeti ve adı yazmıyor. Dedemin amacı ne gerçekten bilmiyorum. Sadece Esila Teyzem kardeşimin Antalya' da yaşadığını öğrendi. Kızlar benim için bir karar aldılar. Antalya' ya gidicektik.Esila Teyzem eski yazlığımız olan evi ayarlamıştı.Aynada kendimi incelemeyi bırakıp anılarımla dolu odayı son kez inceleyip kapıyı çektim.Merdivenlerden yavaşça aşağı indim.Salona doğru ilerlediğimde ağlama sesleri duydum.Ahh bizim kızlarla teyzem vedalaşıyordu.Ben nasıl vedalaşıcam şimdi?
Teyzem beni fark ettiğinde artık çok geçti.Beni baştan aşağı incelemeyi bırakıp sonunda konuşmaya başladı.
"Buse kızım bu ne hal?" dedi. Gözlerim üzerimi tararken tekrar teyzeme baktım."Ne varmış halimde teyzecim?" dedim.
Teyzem bana yaklaşıp bir anda sarıldı. Duygulanmıştım ve burnum baya sızlıyordu."Bana bak" dedi en kızgın ifadeyle "Seni artık böyle görmek istemiyorum şu haline bak bizim ortalıklarda dolaşıp çıtıpıtı süslü kızımız gitmiş yerine ölü gibi dolaşan bir kız gelmiş.Artık kendine gel" dedi ama son cümleyi sanki ne biliyim bir anne edası gibi içten söylemişti.Teyzem haklıydı ama bu olanlar bana çok fazlaydı ve ben asla süslenip ortalıkta dolaşmazdım.Buna rağmen teyzeme söz verdim ve kuzenlerim Akın ve Sinan'la vedalaşıp kızlarla arabaya bindik.Ve her zaman ki gibi arabayı Ceren sürdü.

-DEFNE-
Merhaba canlar ben Defne.3 tane birbirinden güzel kardeşimle yeni bir hayata başlıyoruz. Yeni bir ev, yeni okul ve maceralar...
3 tane kardeşim var demiştim.Aslında bu kızlar benim öz kardeşlerim değil.Size kısaca anlatıyım.
Aslında çok iyi bir ailem vardı.Ya da ben öyle sanıyordum.Her şey iyi gidiyo derken babam işini ve bütün mal varlığını kaybetti.Zamanla sıkıştı ve borç paraya ihtiyaç duydu. Fakat kimse babama yardım eli uzatmadı.Babam da tek çare diyip tefecilerden para aldı.Tabi daha sonra ödeyemedi.Annem baya zorluk çekti babam sıkıntıdan hep kendini içkiye vurdu.En son babamın anneme tokat attığını ve annemi kemerle dövdüğünü hatırlıyorum.Daha sonra annem ölmüş ve babam beni halamlara bırakıp kaçmış.Halamlar bana baktı fakat çok uzun sürmedi ve beni yetimhaneye götürdüler.
İşte yurtta tanıdım bu kızları.Hayatta hep birbirimize tutunduk biz.
"Kızlar ben çok yoruldum bari taksi tutsak."Ahh bu lafı söyleyen Almila aramızda en neşeli o.Biraz sakar ve bol bol espri yapan biridir.Biz ona genellikle Almi diyoruz ama o bu takma adı pek sevmez.Ama arkadaşlıklar gıcıklık yapmak için vardır.
"Iyyy kızlar sanırım ben şey ımm adresi unuttum."Bu lafı ise bizim bay süslü Buse söyledi.Aslında hayatımızı bu süslüye borçluyuz.Almila,Ceren ve ben yetimhane kızıydık ama Buse öyle değil onun dedesi bizi 10 yaşında bizi evlatlık olarak aldı ve biz böyle kardeş olduk.Ayıptır söylemesi ama süslü sayesinde baya zengin hayatı yaşıyoruz.
"Hass...siktir kızım nasıl unutursun?" Evet bu küfür edende Ceren namı diğer kızılımız.Saçları yüzünden ona kızıl diyorduk.Düşüncelerimden Almi'nin o güzel sesinden ayrıldım.
"Ne var Almila?" dedim bıkkınlıkla ona bakarak.
"Ya kaç saattir sana sesleniyoruz duymuyorsun"
" Ha ne diyordunuz?"
"Buse diyoruz evin adresini diyoruz unutmuş diyoruz understand you diyoruz okey ?"
" Ne? " dedim şaşkınlıkla." Kızım bu ev sizin eski yazlık değil mi? Nasıl unutursun?"
Buse her zaman ki gibi çirkefleşerek "Kızım ben nereden biliyim taa ne zaman gelmiştim bu eve " dedi. Hay Allah'ım bu kulun suçu neydi de bana bunları yaşatıyorsun.
Almila sırtımıza vurarak öne doğru eğildi "Merak etmeyin gençler ben bir yolunu buldum " dedi.Kızlarla birlikte anlamaz bakışlarla ona baktık o ise bize karşıda oturan ultra tipsiz 3 çocuğu gösterdi.Kızlarla sadece birbirimize bakıp sesli bir şekilde yutkunduk.Allah'ım hayır ramazanda pide sırasına kaynaştırma da yapmadım nedir benim bu çektiğim.Yine ve yine düşüncelerimden Almi' nin sesiyle ayrıldım."Hadi kızım seni mi beklicez? Çabuk git sor adresi çocuklara " dedi. Uppss bir dakika ben mi soracaktım.Almi'ye yavru kedi bakışları attım fakat nafile.Sesli bir şekilde nefes vererek çocuklara doğru yürüdüm.İçlerinden biri beni fark etti ve diğerlerine gösterdi.Eee tabi buldunuz güzel kızı bakın.Birisi önce davranıp konuşmaya başladı.
"Bir şey mi vardı abla?"dedi.Şu reklamda ki kadın gibi isyana bağlayasım geldi bir an.Bana abla dedi lan bana 17 yaşındaki kız yani bana. Aman Allah'ım.
İÇ SES: En yakın zamanda hacca git kanka.
Genelde şu an iç sesime küfrederdim ama şu çocuklara adresi sorup bir an önce burayı terk etmeliyim."Şey ımm biz şu adresi arıyoduk da acaba biliyormusunuz?"dedim hızlı bir şekilde.Bana "abla" diyen çocuk elimde ki kağıda bakıp eliyle yolu tarif etti.

-CEREN-

Şu an çocuklarla hep beraber eve gidiyorduk.Benim akıllı arkadaşım Defne anlayamadığı için çocuklar bizi eve kadar bırakıyordu.Hemen sola dönünce bir sürü yazlık iki katlı evler gözüme çarptı.Yanımdaki çocuğa sorar gözlerle baktığımda sanırım anladı ve sokağın sonundaki iki katlı mavi bir dubleks ev olduğunu söyledi. Kızlara baktığımda gülümseyerek bana baktıklarını gördüm.Omuzlarımı silkip,tebessüm ettim ve arkamı onlara döndüm. Derin bir nefes alarak koştum.Nefesim tükenene kadar.Rüzgarın tenime soğukluğunu hissedene kadar...
--------------------------------------------------
Merhaba arkadaşlar inşallah hikayemi beğenirsiniz.Telefondan yazdığım için hata olabilir.Kusura bakmayın:)

KANATLARIM VAR RUHUMDA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin