Jane's POV
Οι μέρες πέρασαν γρήγορα. Το ίδιο και οι εβδομαδες. Φανταζει περιεργο, πρώτα ξεσπασματα και κλαμματα, καταθλιψη και τασεις αυτοκτονιας, όλα ενα σκοτάδι και μια θολούρα, και τώρα, να μαι. Ζωντανη. Και χαρούμενη. Εκείνος ο οξύς, διαπεραστικος πονος που με συνόδευε και που τρυπουσε την καρδιά μου, έφυγε. Δεν περιμένω πλεον να με βρει, ξέρω πως δεν ψάχνει. Αυτη την στιγμη μαλλον θα ξυπναει δίπλα σε καποια άσχετη κοπελα, φιλώντας την και λεγοντας της πως είναι τα παντα για εκείνον. Στοίχημα πως δεν θυμάται καν το γαμημενο όνομα μου. Ψεύτη. Παρολαυτα, φοβαμαι. Φοβαμαι για εκεινον. Κιας μην ειμαστε πλεον μαζι. Κιας μην ειμασταν ποτε. Τον αγαπω.
Μα δεν θέλω να φύγω. Απο τοτε που φύγαμε στο LA με τον Louis, νιώθω κάπως... Καινούργια. Δεν θέλω να φύγω, θέλω να μείνω εδώ,μαζι με τον ανθρωπο που ξέρω πως δεν θα με αφήσει. Αυτή την φορά δεν θα εμπλακεί η αστυνομία. Ο Louis τους πληροφόρησε ολους πως μετακομιζουμε μαζί στο LA, συνεχίζουμε και η δυο το Πανεπιστήμιο εδώ, ενα μήνα μετα. Είναι ωραία. Μακρυά απο οτιδήποτε τον θυμίζει. Μα, ίσως να προτιμουσα να ζούσα όλα τα δύσκολα μαζί του, παρα όλα τα εύκολα με κάποιον άλλον.
Οι κρίσεις πανικου έχουν σταματήσει, ποτε δεν ξεχνάει να μου θυμίσει να πάρω τα ψυχοφαρμακα.
» 'Δεν τα χρειαζεσαι.' Γελάει σιγανα. Έπειτα πιάνει το κεφάλι μου αναμεσα στα χέρια του και με κοιτάει βαθια μέσα στα ματια. 'Κοίταξε με' ψυθιριζει βραχνα 'Δεν είσαι τρελή,Jane.Αλήθεια.' κανει μια παυση για να γλυψει τα ροζ χειλη του πριν συνεχισει τον μικρο του λογο 'Ψάξε μέσα σου. Βρες τι σε κανει έτσι, βρες τι σε αλλάζει.' σταματαω να τρεμω 'Και σκότωσε το' νιώθω την ελαφριά πίεση των χειλιών του στο μέτωπο μου. Και ηρεμω«
Πρεπει να το δουλέψω αυτό. Αυτός μπορεί να έχει βγει οριστικά απο την ζωή μου, αλλά όχι και η φωνη του απο το κεφάλι μου. Κάθε μας στιγμη παίζει ξανά και ξανά στο μυαλό μου, κανοντας το αδύνατο να τον ξεχάσω. Μα ηταν τόσο, τόσο λάθος. Είμαι όντως τρελή.
VOCÊ ESTÁ LENDO
Beautifully Insane (Harry Styles AU)
Fanfic'Σε άφησα να με δεις να κλαίω,να σπαράζω.Ήμουν μπροστά σου και σε παρακαλούσα να μη με αφήσεις,έτσι όπως είχες πει άλλωστε,αλλά εγώ φοβόμουν μη φύγεις,για αυτό σου έλεγα συνέχεια ότι σε θέλω,και εσύ μου έλεγες εδώ είμαι.Αλλά τελικά δεν είσαι,κι εγώ...