Evet, gelmiştim. Orası buraydı.Harika göründüğünü söylemeden geçemeyeceğim, olağanüstü bir yer.Doğrusu bukadarınıda beklemiyordum.Şaşırdım ve kağıda bir daha baktım doğru adresmi diye.Ah tanrım doğru tabi.Sanki kadın yanlış adres verecekti.Neyse fazla zaman kaybetmeyeyim.Bavuluma elimi uzattım ve kapının önünde durdum.Elimi yavasca kapıya götürdüm ve iki üç kere tıklattım.Burada şuan beni bu evin sahibi bekliyor,soylemeyı unuttum.Bu evi kiralayacagım ve bi kaç hafta burada kafa dinleyeceğim. Sıkıldım şehir hayatından.Hatta hoşuma giderse bir omur boyu bile kalırım ben bu evde.Fazla geçmeden kapı açıldı.Karsımda emlakçı bayan dikiliveriyordu.Sanki beti benzi atmıştı. Ama belli etmemeye çalışıyordu. Bende sormadım zaten.Banane ki,evi almaya geldim ben kadınla dertlesecekmiyim sanki.Hosgeldin dedi ince bir ses tonuyla.Bende hoşbuldum diyerek hemen içeri atıldım.Bavulumu içeriye aldım ve içeri ilk adımımı attım.
-Bu kadar guzel olacagını düşünmemiştim açıkçası.
-Doğrudur.Size bosuna demiyorum bu evde guzel güzel zaman geçirirsiniz diye.
Kadının tavırları bi değişik geldi bana,sanki evi kakalamaya çalışıyormuş gibiydi.
-çay,kahve?
-Çay alabilirim.
-hemen geliyorum
Mutfaga gitti.Bende o gider gitmez evi bi kolaçan etmeye başladım.Biraz eskiydi ama tarihi gibi duruyordu nasıl anlatsam yani çok güzel bi yerdi burası.Odadan çıktım ve emlakçı bayanın yanına, mutfaga dogru gitmeye koyuldum. Mutfağın nerede olduğunu bilmiyordum.Sesli bi şekilde;
-Jale hanım,neredesiniz' diye seslendim
-Buradayım canım yukarı kata çık'
Merdivenleri birer birer cıkmaya başladım.Çok eskiydi merdivenleri sanki heran çokecekmiş gibiydi.O da ne! Bu fotoğraf ne böyle...
