BAĞIMLI

4 Zehir

MULTİDE UMUTUN DÖVMESİ VAR EĞER AKLINIZDA DAHA GÜZEL BİR ŞEKİL VARSA ÖYLE HAYAL EDEBİLİRSİNİZ İYİ OKUMALAR.....

Kız gözlerini açtığında odanın içini Buğranın sesi dolduruyordu ama sadece Burğra değil bir adam daha vardı.

Buğra adama:

''Zehiri midesinden temizlendi mi?'' diye sordu.

''Evet, Uygarın verdiği zehir çok güçlüymüş''

''Onlara onu tutmalarını söyledim. O tekti bizimkiler en az 20 kişiydi''

Kızın artık doktor olduğuna emin olduğu adam susmayı tercih etmişti.Buğra adamı odadan kovdu.

Kız yatakta oturur pozisyona geçti ve Buğrayı izleme başladı. Çocuk önce eline geçen vazoyu duvara attı.

''Benim odama giriyo ve benim kızımı öpüyo üstelik onu zehirliyo!!'' diye gürledi.

Kız sadece susup onu izliyordu çocuk tişortünü çıkardı ve koltuğun üstüne attı cebinden bir tane siga çıkardı ve yaktı.

Buğra kıza doğru bakınca kız yeni uyanmış gibi yaptı.

"Um,ne oldu bana?"

Sinirli gözleri biraz daha alev alırken sesini sakin tutmaya çalıştı genç.

"Uygar şerefsizi seni zehirledi."

Uygar... Aklında bu isim yankılanırken bir anda jetonu düştü. Uyuşturucu sandığı şey zehirdi.

"Ama o uyuşturucu verdi."

Buğra sinirle koltuğa oturdu.

"Seni kandırmış. Kolay lokmasın."

Kız sinirle gözlerini yumdu ve kısık kısık sık nefesler almaya başladı.

'KOLAY LOKMASIN'

'KOLAY LOKMASIN'

Bu kelime beyninde yankılanırken kriz geçirdiğini anladı. Nefes alış verişleri hızlanırken çığlık atma isteğini geri tepmeye çalıştı.

'KOLAY LOKMASIN'

'KOLAY LOKMASIN'

Kız 'Değilim,kolay lokma değilim!' diye bağırmak istedi ama yapmadı sustu.İlaçlarına ihtiyacı vardı. Nefesini düzenlemesi lazımdı. İlaçlarını alması lazımdı ama burda onlar yoktu. Bir şey daha vardı ama hatırlamıyordu.

Yanındaki sehpağdan su almak için elini uzattı fakat gözleri kapalı olduğu için bardağı yere düşürdü. Buna daha da sinirlenen kız yatağın kenarlarını sıkmaya başladı. Aynı zamanda dişlerini de kıracakmış gibi sıkıyordu.

'KOLAY LOKMASIN' bunu ona her zaman üvey babası söylerdi. İlk defa söylediğinde kız henüz 14 yaşında idi ve üvey babası ona sahip olmaya çalışmıştı ama sonradan arkadaşları gelince yapamamıştı. O zaman kıza 'KOLAY LOKMASIN' demişti. Kız o kelimeden nefret ederdi.

Kızın bu halini gören erkek oturduğu yerden kalkttı ve kızın yanına gitti.

Kız artık çığlığını çok zor tutuyordu.

''İyi misin?'' diye sordu çocuk,kız daha fazla kendini tutamadı.

''BEN KOLAY LOKMA DEĞİLİM,İYİ DE DEĞİLİM BENİ YANLIZ BIRAK'' kız bunları söylerken neredeyse çığlık atmıştı. Gözleri hala sımsıkı kapalıydı. Sadece kapının açılıp kapanma sesini duydu.

En sonunda nefesini tutmayı akıl etti. İlaçlar olmayınca nefesini düzenlemek için nefesini tutardı. Tuttu ilkinde başarısız oldu hala sık sık ve kısa kısa nefesler alıyordu. Bir kere daha denedi bu sefer başarılı olmuşt. Nefesi tam düzenli olmasa da az öncekinden daha iyiydi.

Yavaşça yatağın içine kaydı ve gözlerini açtı. Gözleri acıyordu ve başı ağrımaya başlamıştı.

Genelevde olmasını umursamadan yattı ve gözlerini kapattı. Gerçekten yorgundu ve uyumaya başladı.

******

"Geçmişini araştırdım Buğra bey. Üvey babası tecavüz etmeye kalkmış ama arkadaşları geldiğinden bir şey yapamamış. Kız bunu polise bildirmeye kalkmış ama üvey babası onu konuşmanın yarısında yakalamış telefona kendisi geçerek kızın hasta olduğunu söylemiş. Kızkaç bir gün sokaklarda 'Ben kolay lokma değilim' diye bağıra bağıra gezmiş o zamanlar 14 yaşındaymış zaten sonra da uyuşturucuya başlamış ve sanırım bu kelimeye fena halde takık ve bu yüzden o kadar tepki vermiş...''

Uyuyordu genç kız ama duyabiliyordu.

"Babasının adı ne?"

"Emir,Emir Gümüşaslan"

"Hayır hayır hayır. "

"Ne oldu Buğra bey?"

"Çık! Çık odadan!"

"A-ama Buğra bey-"

"Sana. Çık. Dedim!"

Kapı açılma-kapama sesi gelince kalkmayı düşündüğü sırada Buğra yatağa oturdu.

"Üzgünüm onun yerine kızıl. Babamın sana tecavüz etmey kalkması için onun yerine özür dilerim."

Kız gözlerini birden açtı. Buğra'nın vücudu kızın neredeyse yüzüne değiyordu. Elinden gelse gözlerinden ateş çıkaracak olan kız bakışlarını genç adama çevirdi. 

''Genetik mi bu?!?'' diye bağırarak sordu kız.

''Ne genetik mi?''

''Başkalarının hayatını maf etmek!'' genç adam kıza sert bir tokat attı.

''Eğer beni o Emir şerefsiziyle karıştırmaya kalkarsan gözünün yaşına bakmam seni şuracıkta sikerim!'' diye bağırdı genç adam. Kız elinin tersiyle dudağının yanından akan kanı sertçe sildi ve Buğranın gözlerine baktı. Bir an o da tokat atmak istese de sadece gencin yüzüne tükürdü.

Genç adam ağladığını görmesin diye kız kafasını aşağıya eğdi.

''Senden nefret ediyorum Buğra'' kelimeler ağzından döküldü ve öylece havada asılı kaldı.

Bir kez daha kapının açılıp kapanma sesinden sonra kız yataktan aşağıya indi. Guruldayan midesi kaç gündür yemek yemediğini düşünmesine sebep oldu. Burada kaç gündür olduğunu tam olarak bilmiyordu ama 2 gündür burada olduğunu sanıyordu. Odanın içinde bulunan gri renkteki kapıyı açtı. Tahmin ettiği gibi burası tuvaletti. 

Kapıdan girdiği gibi sağa dönünce kendi yansımasını gördü. Yüzünde ki tek renk gözleri,dudakları ve dudağının yanındaki kurumuş kandan ibaretti. 

Yüzünü hiç bu kadar solgun gördüğünü hatırlamıyordu. Tişörtünü çıkardı ve aynada kendine bakmaya devam etti. Vücudu da yüzü kadar solgundu ve siyah sütyeni ile güzel bir zıtlık yaratıyordu. Kız musluğu açtı ve dudağındaki kanı yavaşça sildi.

Göğsünün altındaki melek kanatlarında gezdirdi elini kız. Annesi ona her zaman 'Meleğim' derdi ama kız bunun çok büyük bir yalan olduğunu biliyor idi .Kızın annesi bir barda fahişelik yapıyordu ve ufak bir aksaklık yüzünden annesi tanımadığı bir adamdan hamile kalmıştı. Kız sol yanağından aşağıya inen bir damla yaşı sildi ve aynadan kanatlara bakarak acı acı tebessüm etti. Annesini hatırlamak için yaptırmıştı kız bu dövmeyi ve hala pişman değildi.

Kapı aniden açılınca kız üstünü giymeye fırsat bulamadı ve arkasını döndü. Gördüğü kişi gözlerinin açılmasına neden olurken adam sırıtmaya başladı.

''Sonunda buldum seni .''