Son Vazife

1.Bölüm Eve Dönüş

ODTÜ deki son günlerimdi,ertesi gün diplomamı alacak ve evime dönecektim.Arkadaşlarla mezuniyet öncesi planı yapmıştık akşam dışarı çıkacak biraz bar da takılıp geri dönecektik.Tam dışarı çıkacakken oda arkadaşım rahatsızlandı hastaneye götürdük yorgunluktan olduğunu söylediler ama o yinede mezuniyete gelmek istedi.O akşam da daha hiç bir şey yapamadan yurt a geri dönüp yatmıştık.Ertesi sabah erkenden kalktım bu gün büyük gündü sonunda o beklediğim diploma anı gelecekti hemen hazırlıklarıma başladım önce kuaför necmi abiye gittim."Bu gün büyük gün ha kerata senden mezun oldun kaçıyosun"dedi gözleri hafif dolmaklı "annemlerin yanına dönme zamanı geldi"dedim iyice gözleri doldu ama belli etmedi,ama hissediyordum o da duygulanıyordu.Traş bittikten sonra yurt a geri döndüm arkadaşlar la beraber gidip hastaneden kadir i aldık ne de olsa o da bir mezun du. Hep beraber giyindik ve öğle yemeğine gittik.Hemen yan sokakta bir et lokantası vardı özellikle perşembe günleri taze et gelirdi harika olurdu yemekleri.Orada yemeğimizi tedikten sonra üniversiteye döndük.Orada bizim gurupla atışan cenklerin gurubu vardı biz selam vermeden geçtik gittik birde bunların baktığı bir kız gurubu vardı.Gidip kızlarla oturduk kahve içtik zaman öldürdük.Herkeste küçük bir hüzün ama bir o kadar da çok mutluluk vardı.Saat sonunda geldi çattı mezuniyet törenine sevgilim şule ile birlikte gitmiştik.İsimler tek tek okunuyordu ama benim tüm dikkatim şulenin üstündeydi. Bir anda şulenin "ne duruyorsun haydi sahneye " demesi ile irkildim anlamıştım ki beni çağırmışlardı. Hızlı adımlarla basamakları tırmandım eski hocam la tokalaşıp diplolamı aldım. Hemen benden sonra da şule diplomasını aldı. Şule "bu akşamı erken kesip yurda gdelimmi" dedi,ben "olur sen ne istersen"dedim. Ardından 15 dakika sonra yurttaydık eşyalarımızı toparlamaya başladık ama ikimizde susuyoruz çünkü ayrılacağımızı biliyoruz. Şule ile beraber bowling oynamaya gittik. Ben yenince yüzü asıldı "üzülme,sen beni zaten aşkta yenmiştin" deyince sıkı sıkı sarıldı. Yurta dönüp vedalaştık ve uyuduk.Yolculuk günü gelip çatmıştı herkes vedalaşıyordu bizimkilerle vedalaştıktan sonra sıra Şuleye gelmişti."Bu bir ayrılık mı" demesiyle beraber irkilmem bir oldu."Hayır,mutlaka görüşeceğiz hem telefonun bende"dedim ve güldü.Sıkı sıkı sarıldık ve bir öpücük kondurdu yanağıma,o öpücük dünyalara bedeldi. Saat 22:00 da 1 ay önceden satın aldığım otobüs biletiyle otobüse bindim.koltuğuma oturduğumda anons geçildi "dikkat Diyarbakıra gidecek olan 24 kl 7896 plakalı otobüsümüz 30 dakika gecikmeli kalkacaktır teşekkür ederiz".Anonsu duyunca içime bir öfke hakim oldu ve dinlenmem gerektiğine karar verdim,cama kafamı dayadıktan 5 dakika sonra uyudum.Bir sesin beni uyarması ile uyandım konuşan muavin di "biletinize bakabilirmiyim"diyordu."Elbette"diyerek uzattım biletimi."Teşekkürler bayım iyi yolculuklar"dedi ve arka sıraya geçti.Hemen ardından otobüs harekete geçti.Küçüklüğümden beri araba otobüs tutardı beni bende tekrar başımı cama koyup uyudum.Uyandığımda boş arazinin içinden geçer haldeydik. Hemen önümüzdeki cihazdan yerimizi öğrendim. Yolu yarılamıştık ilerideki şemsinin yeri isimli mola yerinde duracaktık. Önce otobüs yavaşlamaya başladı ve vardığımızda durdu. Önce otobüsten indim ardından lavaboya gidip ihtiyacımı giderdim. Mola yeri marketinden 2 çikolata 1 adet te su alıp tekara otobüse döndüm.Dönmemle beraber otobüsümün kalkacağı anonsu geçildi.Bende arkama yaslandım. 5 dakika sonra şoför ve muavin geldi hareket etmeye başladık bu sefer yolu seyrediyordum meralar dağlıklar otlukların arasından geçiyorduk bir anda üstünde "Askeri alan" yazılı tabelalar bulunan çitlerin yanından geçmeye başladık o an aklıma geldi,askere gidecektim! Sabah saat 06:12 gibi diyarbakır otogarına vardık.Otobüsten inip bavullarımı aldım gardan dışarı doğru ilerlerken annemi ve babamı gördüm. İçimde bir parça cız etmişti adeta koştum sarıldık özlemiştik birbirimizi.