"Mine"

8

SNOW POV

we zitten in de eerste les, en Rebecca probeert de hele tijd mijn aandacht te trekken. "pssst..pssst" zegt ze de hele tijd en tikt me aan. ik zucht diep en draai mijn hoofd richting Rebecca. "ja?" vraag ik lichtelijk geïrriteerd. "check Vanessa." zegt ze en ik trek mijn wenkbrauwen op. ze zucht en wijst naar Vanessa die schuin tegenover ons zit 2 rijen verder. ik volg Vanessa's blik en zie dat deze gevestigd is op.. Ryan. ik draai me weer naar Rebecca. "ze staart naar mijn mate.. en dan? zo erg is het toch niet?" veronderstel ik. ze trekt een nep-geschokt gezicht. "niet erg? tuurlijk wel!" zegt ze net iets te hard waardoor alle blikken weer op ons gericht zijn. "Mevrouw White en Mevrouw Maxwell. is er een probleem?" vraagt de leraar eentonig en chagrijnig.

"ja" zeg ik "Rebecca fluistert te hard." de klas grinnikt, Rebecca slaat me tegen me arm en de leraar ziet bijna rood van woede, wat de klas blijkbaar nog grappiger vind. "Mevrouw White, ga je melden, nu!" zegt de leraar boos. "nee, dat gaat ze niet!" mengt Ryan zich ermee. *zucht*. de leraar trekt wit weg als hij zich herinnert dat ik de mate van de Alpha ben. ik sta toch op en loop naar de deur. "wat ga je doen Snow?!" hoor ik Ryan geïrriteerd vragen/roepen. "ik ga me melden." zeg ik met een knipoog. en loop de deur uit.

ik loop de gangen door en kom aan bij de receptie. de vrouw die erachter zit kijkt me nep-vriendelijk aan. "ik ben eruit gestuurd." ze zucht en schrijft een nablijf briefje. ik pak het briefje en frot het op in mijn tas. ik loop weer door de gangen maar niet terug naar het lokaal. ik loop richting de aula en neem plaats aan een tafeltje.

'Je luisterde niet naar onze mate!'

'Dus?'

'Dalijk is hij verdrietig?'

'Dan moet hij niet zo'n huilbaby zijn?'

Ik voelde dat mijn wolf wat boos werd over mijn laatste opmerking, en negeerde me. Ik bedoelde het sarcastisch.. Voor een klein deel dan. Maar ik hou er niet van als mensen de baas over me willen spelen. Mate of niet. Ik kijk rond in de aula, die helemaal leeg is. Ik Slaak een zucht van verveling. Misschien was ik beter in de les gebleven, had ik de leraar nog kunnen vervelen. Wat misschien wel een van mn favoriete hobbies was geworden.

Ik graaide in mijn rugzak in de hoop wat eten te vinden. HEBBES! ik haal mijn hand uit de rugzak en haal mijn boterham eruit. Met. Natuurlijk chocolade pasta. Net wanneer ik een hap wil nemen voel ik mijn telefoon trillen. Ik Giechel omdat het net een vibrator is. Ik en mijn gedachtes... Ik pak mijn telefoon en klik hem aan.

Ik lach in mezelf, want. Let's be honest. Die jongen heeft teveel hoop dat ik naar hem zal luisteren. Geloof me, ik hou van hem. Maar ik hou ook van mn zussen en naar hun luister ik al helemaal niet. Ik gooi MN telefoon 'zachtjes' op de tafel en neem een grote hap van mijn boterham.

En natuurlijk gaat dan die kut bel! Ik gooi de rest van de boterham gewoon in de prullenbak en pak mijn telefoon. Ik pak mijn rugzak en ga naar de volgende les. Yay..

Dat word leuk ;)