Γύρισα στο σπίτι μου με έναν τρομερό πονοκέφαλο. Οι νοσοκόμες μου είπαν πως λιποθύμησα επειδή δεν είχα φάει τίποτα δεκαέξι ώρες. Που μυαλό για φαγητό με τόσα που έχουν γίνει; Πέταξα την τσάντα στον καναπέ και έκατσα στον πάγκο της κουζίνας ξεφυσώντας. Ευτυχώς οι γονείς μου δούλευαν και η μικρή είχε εκπαιδευτική εκδρομή με το σχολείο. Μόλις προχώρησα ώστε να μπω στο σαλόνι, άκουσα την πόρτα να χτυπά. Πηγαίνω και την ανοίγω.
«Τι θες εσύ εδώ; Δεν σε περιμένει η Eleanor σου;» λέω ψυχρά σταυρώνοντας τα χέρια στο στήθος μου έντονα.
«Adriana άκουσα με για ένα λεπτό και μετά θα φύγω. Στο υπόσχομαι.» μπαίνει μέσα και κλείνει την πόρτα.
«Δεν σου είπα να περάσεις!» πετάω σκληρά.
«Σε παρακαλώ.» ψιθυρίζει εκλιπαρώντας με με τα μάτια του.
«Λέγε!» ξεφυσάω.
«Είμαι ερωτευμένος μαζί του, αλλά δεν μπορώ να το κάνω αυτό ούτε σε εσένα, αλλά ούτε και στην Eleanor. Είσαι καλύτερα μακριά μου παρά δίπλα μου.» λέει αμέσως και γελάω δυνατά ειρωνικά.
«Δεν ξέρεις τι είναι καλύτερο για μένα Loui. Αν ήξερες δεν θα μου τα έλεγες όλα αυτά τώρα.»
«Και όμως.» επιμένει.
«Δεν είσαι ερωτευμένος μαζί μου Loui, ποτέ δεν ήσουν. Έπαιζες μαζί μου και το καταλάβαινα μετά που μετάνιωνες ότι και αν είχε προηγηθεί.» ψιθυρίζω και βουρκώνω.
«Όχι Adriana δεν είναι έτσι. Απλά... είναι καλύτερα για όλους. Εγώ με την Eleanor και εσύ με κάποιον καλύτερο. Κάποιον σαν τον Justin.» λέει με πικρία.
«Τον Justin; Που κολλάει εκείνος; Είναι απλά φίλος. Καλός μου φίλος!» φωνάζω λίγο παραπάνω απ' όσο είχα υπολογίσει.
«Βγήκατε σήμερα όπως τότε... και απ' ότι φαίνεται η ιστορία επαναλαμβάνεται!» γελάει μελαγχολικά.
«Όχι Loui. Σταμάτα να λες βλακείες. Απλά είμαστε φίλοι και βγήκαμε γιατί είχαμε καιρό να τα πούμε.» λεω αμέσως.
«Και ήσασταν ξανά χέρι-χέρι!» τονίζει εκνευρισμένος αυτή την φορά.
«Μην μου κάνεις εμένα σκηνή ζηλοτυπίας, γιατί δεν σε έχω δει να κάνεις και λίγα με την Eleanor μπροστά μου. Όμως δεν θυμάμαι να σου είπα ποτέ τίποτα!» αντιμιλάω πλησιάζοντας τον επικίνδυνα.
«Απλά... δεν θέλω να σε πληγώσω. Εγώ... καλύτερα να πηγαίνω.» ξεφυσάει κλείνοντας τα μάτια του.
Ανοίγει την πόρτα και φεύγει. Όχι! Αυτή την φορά δεν θα υποκύψω. Δεν θα βάλω την εγωισμό μου πρώτο. Όχι! Δεν θα τον αφήσω να μας τελειώσει έτσι αν και δεν έχουμε τίποτα ακόμα. Όχι! Αυτή την φορά θα κάνω αυτό που δεν τόλμησα να κάνω την προηγούμενη. Θα παλέψω και ας κάνει εκείνος ότι θέλει. Όμως εγώ θα παλέψω και θα τα έχω καλα με τον εαυτό μου. Θα ξέρω πως πάλεψα, όμως εκείνος τα παράτησε, όχι εγώ. Ανοίγω με δύναμη την πόρτα και τον ακολουθώ από πίσω τρέχοντας σχεδόν.
«Όχι! Αν φύγεις είναι για σένα, γιατί εγώ ξέρω τι θέλω! Loui σ' αγαπώ!» φωνάζω με όση δύναμη και σιγουριά μπορώ από πίσω του.
Σταματάει απότομα το βήμα του και στέκεται παγωμένος στην θέση του. Δεν ξέρω τι να κάνω και απλά περιμένω για κάποια αντίδραση είτε μι μικρή, είτε μεγάλη. Οτιδήποτε... γυρίζει αργά και με κοιτάζει με μάτια βουρκωμένα. Έρχεται προς το μέρος μου και ενώνει τα χείλη του με τα δικά μου. Οι χούφτες του εγκλωβίζουν το πρόσωπο μου και εγώ τοποθετώ τα χέρια μου στην μπλούζα του κρατώντας την σφιχτά. Φοβάμαι πως θα φύγει... δεν θέλω να φύγει και να με αφήσει στα κρύα του λουτρού.
Ανταποδίδω το φιλί χωρίς κανέναν δισταγμό ή δεύτερη σκέψη και μόλις το φιλί τελειώσει, ενώνουμε τα κούτελά μας προσπαθώντας να σταθεροποιήσουμε τις ανάσες μας. Μακάρι να κατάλαβε πως τον χρειάζομαι και πως όντως τον αγαπάω. Με κοιτάζει στα μάτια και η ανάσα του χτυπάει τα χείλη μου κάτι που με ανατριχιάζει.
«Και εγώ σε αγαπώ Adriana. Πιο πολύ από όσο σου έχω δείξει.»
Χαμογελάω πλατιά και τον ξανά φιλάω. Ναι! Νιώθει τα ίδια με εμένα! Ναι! Ναι! Ναι! Είμαι τόσο ευτυχισμένη. Δεν πρόκειται να σταματήσω να προσπαθώ για εμάς, ειδικά μετά από αυτή την στιγμή και αυτά τα λόγια που... ότι και να κάνει δεν μπορεί να τα πάρει πίσω. Γράφτηκαν με ανεξίτηλο στην καρδιά μου και ο μοναδικός τρόπος για να τα σβήσει είναι να μου βγάλει την καρδιά... να με σκοτώσει...
LET'S THANK TVD FOR MY INSPIRATION. ΤΗΝ ΣΚΗΝΉ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΌΠΟ ΠΟΥ ΛΈΕΙ Σ' ΑΓΑΠΏ Η ΑΝΤΡΙΑΝΑ ΔΕΝ ΤΗΝ ΣΚΈΦΤΗΚΑ ΕΓΏ. ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ ΛΌΓΙΑ ΕΊΝΑΙ "No, if you walk away it's for you, because I know what I want. Stefan I love you." ΚΑΙ ΤΑ ΛΈΕΙ Η ELENA ΣΤΟΝ STEFAN ΣΤΗΝ ΠΡΏΤΗ ΣΕΖΌΝ. VOTE & COMMENT. THANK YOU:*
ESTÁS LEYENDO
Management Relationship
Fanfic«Ποτέ μην αγνοείς αυτά που νιώθεις. Πράξε όσο είναι νωρίς, γιατί θα χάσεις την ευκαιρία σου & ίσως να μην μπορέσεις να ξανά δοκιμάσεις. Όμως ποιος ξέρεις τι μας επιφυλάσσει το μέλλον; Άσε την τύχη σου να πράξη...»
