6 yaşındayım oyuna dalmış eve geç kalmıştım eve geldigimde babam oturmuş beni bekliyordu ben gelince eve geç kaldıgım için bana bagırıp çagırmıştı çok korkmuştum bana tokat atmıştı aglamıştım bana aglama ali diye bagırmıştı bende odama çıkıp bir koşeye çekilip sabaha kadar aglamıştım sonra kendi kendime söz vermiştim birdaha aglamıyacagım diye aglamamıştımda çünkü biliyodum ben güçlü biriydim ve güçlü insanlar aglamazdı yatagımda oturmuş bunları düşünüyodum 13 yıl öncesini 6 yaşından beri hiç baba sevgisi görmeyen bir çocuktum ben ama şimdi umrumda dgil bu düşüncelerden kurtulup aşagı indim annem kahvaltı hazırlıyodu birlikte oturduk
Annem:günaydın mavişim
Ali:anne ben büyüdüm bne mavişi ya
Annem:sen benim hala daha mavişimsin
Ali:anne ben babamda kalcam bugün
Annem;tamam oglum
Size söylemeyi unuttum annemle babam ben 12 yaşındayken boşanmışlardı bende bazen annemde bazen babamda kalıyorum kahvaltımı bitirip çıktım emre ile tugçe aradı yanlarına gittim saat 23.30da eve gitmek için çıktım saat 24.00da evdeydim babam salondaydı
Babam:ali niye geç kaldın
Ali:arkadaşlarımlaydım baba üstelik sanane
Babam;bana sanane diyemezsin ve geç gelemezsin
Ve babam kemerini çıkarıp beni dövmeye başaladı tıpkı 6 yaşındaki gibiydi ama bu kez aglamıyordum babam kemeri bıraktı
Babam:odana çıkabilirsin
Bense hemen dışarı fırladım arabaya binip agaç evime gittim küçükken evden biraz uzakta sahilin karşısında bir ahşap ev inşa etmiştim 7 yaşındayken 5 tlmi kaybettigimde babam bulmadan eve gelme demiştim bulamamıştım eve gitmeye korktugum için orda kalmıştım gidip oturdum güçsüzdüm aglıyordum sözümü tutamamıştım aglamıştım karşımdakş sahile baktım sessizce aglıyarak sanki acılarım denizin derinliklerinde kaybolacakmış gibi baktım aklımda bir soru vardı cavap bulamadıgım tek bir soru neden babam beni sevmiyor? Eksik hissediyordum bir yanım sevgiye muhtaç belkide kendimi kandırıyodum hala daha ihtiyacım vardı hiç görmedigim baba sevgisine içimde babasını bekleyen kiçik bir çocuk vardı hala daha belkide gözümden akan yaşları sildim ve mavi gözlerimi belki uyursam unuturum umuduyla kapattım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Alsel Hayal
FanfictionGöz renklerimiz farklıydı ama gözyaşlarımız hep aynı renkti MAVİYDİ gökyüzü gibi sonsuz deniz gibi dalgalıydı bizim rengimiz MAVİYDİ kalbimiz MAVİ atıyordu
