Minnet eylemem. .

Senin aşkına da minnet eylemem sevgine de! ! 
Yerin dibine girsin o yalandan gülümsediğin sahteden sevmen.çokmu şey vaat etti sana bir canı bitirecek kadar koşup gittin...
Okyanus gözlüm
Çay kokulum
Hasretinden prangalar eskittiğim güzel yarim...özledim gel..
Senin varlığına da minnet eylemem.
Yokluğuna da görüyorsun d'emi bi yanım hasret bi yanım babam...
İkinizide dinlemiyeceğim kalemimi de alıp gideceğim..........
Bu şehirden anılardan hatıralardan ve kem gözlerden.
Ama içimdeki çocuk kıyamadım ona vapuru kaçırdım onla konuşurken dalmışım öyle senin bıraktığın anılara...
Lan ben gözlerine bakmaya utanırken sen alamazdın gözlerini o şerefsizden.ben saçlarına ellemeye korkanken o şerefsiz ırzına geçmiş şerefin ne olduğunu bilmeden ama olsun bee aşkı da öğrendim meşkide...
Şimdi hem yetim hem öksüz kaldı sözlerim.
Diren ruhum az kaldı yavaş yavaş bitirir gözleri beni.
Sende ağlayıp durma be çocuk fazlaydım ben onun kalbinde atık bir bez gibiydim zaten hayatta nereye nasıl savuracaklarını bilmezlerdi öyle rastgele savururlardı...