Yaşamak zor bir zanaat. İnsanca yaşamak herkese nasip olmuyor. İnsan olmak sadece iki ayakdan ibaret değil. İnsan olmayı gerektiren bir çok husus var. Ben İnsan olmayı kendimce tanımlamak istiyorum. Bizler birer insan olarak dünyaya geldik küçük ama çok tatlı bebeklerdik. Günler, aylar ve yıllar geçtikçe büyümeye başladık. Büyümemizi sağlayan bizi büyüten Anne Ve Babalarımızdı. Onlar bizi yetiştirdi. Bir Anne ve Baba çocuğuna veya çocuklarına saygıyı, sevgiyi, merhameti,vicdanı,adaleti, dürüstlüğü öğretmeli çocuk en başta bunları öğrenmeli. Çocuklar su gibidir su nasıl bulunduğu kabın şeklini alıyorsa bir çocuk da Anne ve Babasının şeklidir. Bir insan bir çocuğa baktığı zaman aynı zaman da o çocuğun Anne ve Babasınıda görebilmeli. Bu konuda Anne Ve Babaya çok iş düşüyor. Eskiden bir 40 yıl felan önce insanlar daha iyilermiş yani birbirlerine saygı da kusur etmiyorlarmış en azından bugüne göre daha iyi insanlar varmış. Bizler insan olarak dünyaya geldik ama insan kalmak bizim elimizde oluyor her saniye, gün,hafta, ay,yıl geçen her zaman da insan kalmak aslında bizim elimizde. Yaşam doğru yaşandığı sürece aslında çok güzel ama doğru yaşanmıyor. Dediğim gibi yıllar geçtikçe insanlar bencilleşiyorlar sadece kendi çıkarları doğrultusunda hareket ediyorlar. Bu beni çok üzüyor. Paylaşmak çok güzel bir duygu bir insanın, bir çocuğun, kedinin,köpeğin,kuşun gözünün içindeki tebessümü insan hiç bir şeye değişmemeli. Düşünsenize bir insanın size " teşekkür ederim " demesi ne büyük bir mutluluk. İnsan kendini mutlu ettiği zaman mutluluk sadece kendi gözlerinin ve kalbinin içindedir. Oysa insan bir başkasını mutlu ettiği zaman kendi gözlerinin içinde o insanın mutluluğunu da görür asıl mutluluk da budur. Mutluluk; " mutlu edebilmektir". Ben 19 yaşındayım. Ailem beni çok iyi yetiştirdi. İnsana saygı duymayı, hayvana saygı duymayı,çevremize saygı duymayı öğrettiler. Ne olursa olsun İyi bir insan olmaktan asla vazgeçme dediler. Bencil olma, Merhametli ol, Vicdanlı ol, dürüst ol,adaletli ol, cömert ol dediler. Başkalarının yüzünde küçük de olsa bir tebessüm oluşturmayı ihmal etme dediler. Ben de onların dediklerini yapıyorum ve hayatım boyunca da yapmaya devam etmeliyim çünkü sadece saçımı yapmak için aynanın karşısına geçmek için değilde ben İnsanım diyebilmek için de o aynaya bakmam gerekiyor. Herkesin bu dünyada bir amacı vardır bir gayesi. Benimde her insan gibi bir gayem var. Yaşamım boyunca her saniye Vicdanımın sesini dinlemek istiyorum. Arkama dönüp baktığımda mutlu ettiğim insanları, çocukları, kediyi, köpeği, kuşu görmek istiyorum. Kısacası İnsan olarak dünyaya gelmenin hakkını sonuna kadar vermek istiyorum. İnsan olmak ve İnsanca yaşamak çok büyük bir ayrıcalık.
