The Marauders: My Twin Sister Is Going To Hogwarts -Dutch Boek 1- ON HOLD (EDIT)

Hoofdstuk 4

Toen Liza en alle anderen binnen in de Great Hall waren, keek ze heel goed  om zich heen, alles was verlicht. Ze keek omhoog en ze zag gewoon de donkere blauwe lucht die bezaaid was met sterren. Dit was natuurlijk magie. Vele leerlingen van verschillende afdelingen staarden naar de eerstejaars, de meeste keken met een glimlach naar hen, maar aan de tafel van Slytherin was dit niet zo, ze keken hooghartig en kil, misschien een tikkeltje bewonderend naar sommige eerstejaars die er tussen waren, wetend dat die eerstejaars in hun afdeling zouden gaan komen. 

Helemaal vooraan was een grote lange tafel, aan het hoofd van die tafel zat een oude man met een witte baard, voor dreuzels leek die eigenlijk wel op Sinterklaas of de Kerstman. Aan de linkerkant was er een plek leeg, daarnaast zaten twee leraren een vrouw met een donkere huidskleur, maar met een beige hoed op, het accentuerde haar huidskleur goed en naast die vrouw zat een man, een kleine man, eigenlijk leek die wel op een dwerg of een kabaouter. Aan de rechterkant stond weer een stoel leeg, daarnaast zat een vrouw met een hele blanke huidskleur, ze keek heel aardig en lief. Toch had ze een strak gezicht's contoure. Naast de vrouw zat nog een vrouw, ze had een beeldig uiterlijk, mooi en verfijnt. Alleen haar ogen keken koud en kil. Naast de vrouw zat de reus, Hagrid. Hij keek heel blij naar de eerstejaars. Proffsor Mcgonagall liet de eerstejaars halt houden, tegenover de grote tafel waar de leraren zaten. Proffesor Mcgonagall zette een kruk met vier poten, op die kruk had ze een geraffelde oude, maar ook smerige puntige tovenaarshoed neergezet. Meteen keken alle eerstejaars bewonderd naar die hoed, wat zou er gaan gebeuren? Dit was de vraag die de meeste eerstejaars in hun gedachten hadden. Voor het eerst was haar broer zwijgzaam, hij wist gewoon niks te zeggen. Integenstelling tot Black had hij wel iets te melden, maar hij zweeg gewoon. Iedereen staarde naar de hoed, het was gewoon adembenemend stil, je zou een spelt kunnen horen vallen.

De hoed begon te bewegen en een scheur bij de rand ging open, net als een mond - en de hoed begon te zingen:

Ik ben misschien wat sjofel, maar dat is aan de buitenkant, niemand weet zo goed als ik, van de hoed en van de rand.

Opgebreide mutsen kijk ik neer, en ook op hoge hoeden, ik ben de sorteerhoed van de school, en weet meer dan je zou vermoeden.

Al puilen de geheimen uit je hoofd, de sorteerhoed ziet ze vast, dus zet me op, dan zeg ik je, wat het beste bij je past.

Misschien hoor je bij Gryffindor, bekend om zijn dapperheid, ja ridderlijkheid en durf en lef, is wat Gryffindor onderscheidt. 

Misschien hoor je bij Hufflepuff, vind je hard werken oke, Hufflepuff blinken uit door trouw, en hebben geduld voor twee.

En bij de wijze Ravenclaw, vinden mensen met verstand, die geleerd en bij de pinken zijn, altijd wel een geestverwand.

Misschien voel je je pas werkelijk thuis, als je naam Slytherin prijkt. Die sluwe lui schuwen echt niets, als hun doel maar wordt bereikt.  

Dus raak vooral niet in paniek, zet me rustig op je kop, al ben ik een hoed, ik heb van jou, vast en vrij hoog petje op!

De zaal barstte in een spontaan applaus uit toen de hoed was uitgezongen. Hij boog naar de vier tafels en verroerde zich niet meer. Proffesor Mcgonagall stapte naar voren, met een rol perkament in haar hand. 'Als ik je naam zeg, zetten jullie de hoed op en gaan jullie op de kruk zitten om ingedeeld te worden,' zei ze. "Amerta, Mildred!"  Een meisje met een getinte huidskleur en lang golvend kastanje bruin haar liep heel rustig en bedeesd naar de kruk, ze keek strak en kil voor zich uit. Iedereen verwachtte meteen dat zij de eerste Slytherin ging worden, door alleen de blik die ze in haar ogen had. Ze zette de hoed op en even viel er een stilte - 

"RAVENCLAW" riep ze hoed. 

Haast iedereen keek met open mond naar het meisje, dit hadden zeker weten helemaal niet gedacht. De tweede tafel van links applaudiseerden en diverse Ravenclawers stonden op om Mildred een hand te geven. "Avenue, Leila" werd ook ingedeeld in Ravenclaw. "Black, Sirius" Iedereen hield zijn of haar adem in. Iedereen kende de Black familie, Liza, Lily, James en Peter keken gespannen hoe Sirius naar de kruk liep en de hoed op zijn hoofd deed. Het was doods stil, niemand zei een woord. "GRYFFINDOR" zei de hoed plotseling. Iedereen aan de tafel van Slytherin keken naar Sirius alsof hij hen had verraden. "Eagelheart, Morley" werdt de eerste Slytherin. Er was een daverd applause te horen aan de Slytherin tafel. "Evans, Lily" Nu was het Lily's beurt om naar de kruk te lopen en de hoed op te zetten, na een paar minuten hoorde ze maar één woord "GRYFFINDOR" Lily was heel blij en liep naar de Gryffindor tafel. De jongen met slungelig haar keek naar Lily alsof hij het niet leuk vondt dat ze in Gryffindor was beland. Liza begreep eigenlijk niet waarom. "Lupin, Elizabeth." Een meisje met lang bruin haar liep naar de kruk en de hoed had het nauwelijks aangeraakt of je hoorde "GRYFFINDOR" eruit komen. Elizabeth ging naast Sirius zitten en had even zijn hand geschud. "Lost, Daniella" werdt de eerst Hufflepuffer, iedereen aan de tafel van Hufflepuf was aan het applaudiseren. Liza zag hoe de Dikke Monnik heel vrolijk naar Daniella had gezwaaid. 

Proffesor Mcgonagall wou net verder gaan met namen noemen toen de eikenhouten deuren van de Great Hall open ging en een oude man van middelbare leeftijd binnen stapte, achter hem liepen twee andere mensen, eerstejaars. Het was de jongen met kort bruin haar en het meisje met haar beeldige blonde haren. "Ahh, Proffesor Slughorn u bent klaar met de leerlingen?" vroeg Proffesor Mcgonagall, doelend op de twee eerstejaars achter hem. "Ja, Proffesor Mcgonagall" sprak hij. Alle ogen werden nu op de twee laatste eerstejaars gevestigd. Natuurlijk vroeg iedereen zich af waarom zij zo laat waren. Misschien komen ze daar nooit achter. Proffesor Slughorn begeleidde de twee naar de rest van de eerstejaars en liep toen naar de lange tafel en ging aan de rechterkant zitten naast de man met de lange witte baard. "Lupin, Remus." Elizabeth keek verwachtigsvol naar de jongen met het korte bruine haar, die zich dus Remus noemde. Liza kwam tot de conclussie dat ze familie moesten zijn, want beide hadden de achternaam Lupin. Remus liep naar de kruk en de hoed had nauwelijks zijn hoofd aangeraakt "GRYFFINDOR" kwam eruit. Remus ging meteen naast Elizabeth zitten en ze waren samen in een kleine gesprek gewikkeld. 

"Malfoy, Catherine" een meisje met lang bruin/blond haar liep naar de kruk. "Met de Malfoy's moet je geen onrust stoken, want ze zijn gevaarlijk" zei iemand achteraan. Catherine liep heel hooghartig en keek heel kil naar iedereen. Ze zette de hoed op. "SLYTHERIN" Een brede gemene grijns sierde haar gelaatstrekken en liep naar de tafel van Slytherin die begon te applaudiseren. Heel rustig ging ze zitten en ze wist wie na haar zou komen. "Malfoy, Lucius" Een jongen met witblond haar liep naar de kruk, de hoed had hem niet eens aangeraakt of hij werdt ook in Slytherin gedeeld net als Catherine. Liza voelde alsof het nu snel haar beurt zou gaan zijn. "Petrova, Elena" Een exotische meisje met mooie gitzwart krullend haar liep naar de kruk, ze zette de hoed op. "RAVENCLAW" De tafel van Ravenclaw was weer aan het applaudiseren. "Potter, Liza" Ze hoorde haar naam en met meteen voelde ze dat ze nerveus aan het worden was, heel langzaam liep ze naar de kruk en zette de hoed op. Het leek wel voor haar een eeuwigheid te duren, tot plotseling! "GRYFFINDOR" Het leek alsof ze eindelijk op adem kon komen en al haar zorgen nu voorbij was. Heel snel stond ze op en de tafel van Gryffindor was weer aan het applaudiseren. Ze ging naast Lily zitten en keek toen richting naar de sotering. Nu zou haar broer aan de beurt zijn. "Potter, James" Met een brede grimas op zijn gezicht was James gelopen naar de hoed, vastberaden had hij het opgezet "GRYFFINDOR" schalde eruit. Liza was niet echt blij dat ze samen met haar broer in Gryffindor zat en Lily was daar evenmin blij mee. Er waren niet veel leerlingen meer over. "Rowe"... "Ramsay"...  "Reynolds"... "Royle".. en toen na lange leste. "Silver, Alyssa" je kon aan het geluid horen van Proffesor Mcgonagall dat ze heel trots leek. Het meisje met de beeldige blonde haren liep heel galant en sierlijk naar de kruk. Alle ogen waren echt op haar gericht, ze was bleedschoon. Heel rustig zette ze de hoed op en heel geduldig wachtte ze op haar eindoordeel. "GRYFFINDOR" Een glimlach sierde haar gezicht en even keek ze nog naar Proffesor Mcgonagall en zij had een brede glimlach aan Alyssa geschonken. Rustig liep Alyssa naar de Gryffindor tafel en daar werdt niet meer geapplaudiseerd, ze waren in een trans gekomen, althans alleen de jongens dan. Alle jongens hadden hun blik op haar gericht. Dit vond Liza gewoon vreemd. Alyssa was gewoon een meisje, toch? "Snape Severus" hervatte Proffesor Mcgonagall weer. De jongen met  het slungelige zwarte haren liep naar kruk, maar niemand had hun ogen op hem gericht, enkele meiden en de leraren. "SLYTHERIN" galmde de hoed. Aan de tafel van Slyhterin werdt weer geapplaudiseerd. "Thorpe, Mirda" werdt bij Ravenclaw ingedeeld en als laatst "Willowmere, Virginia" bij Hufflepuff. Proffesor Mcgonagall rolde haar perkament weer op en nam de sorteerhoed mee. Ze ging ergens een kamertje in en na enkele minuten kwam ze weer terug en nam plaats aan de laatste lege stoel die naast de man met de witte baard zat .