Otobüsle dağların arasındaki bir yoldan ilerliyorduk. Sessiz sakin yerler di buralar,tam anlamıyla in cin top oynuyordu. Birden yüksek bir sesle irkildik. Otobüs aniden durdu,askerler önmevziyi aldı ve şoför aracı kontrol etmeye başladı. Aracın lastiği patlamıştı tamir etmek için yanına inmeye kalkıştım komutan engelledi. Buna karşılık "komutanım izin verirseniz daha hızlı değiştirebiliriz lastiği" dememle beraber göğüsümdeki elini çekti ve şoföre yardıma koştum. Lastiği yerinden çıkarıp getirmemiz 10 dakika aldı. Kriko yu yerleştirdik tam otobüsü yükseltirken ıslık gibi bir ses duyuldu ve askerlerden birinin yere yığılışını gördüm. Şimdi komutan "mevzi al" diye uzun uzun bağırıyordu. İç güdüsel olarak düşen askerin kaskı ile silahını alıp mevzilendim. Şimdi açılan ateşten sonra iyice mermi yağmuru başlamıştı. Komutan "telsizci nerede" diye bağırmasıyla aklıma geldi,ölen askerin sırtında telsiz vardı. Ben "komutanım zaiyat telsizci" dememle küfür etmesi bir oldu,ardından "koruma ateşi açacağız sende telsizi al ve mevzine dön" dedi. "Emredersiniz" dedim hiç kuşku etmeden , komutan şimdi saymaya başlamıştı " 3...2....1" demesiyle beraber yola koşmam bir oldu şimdi hem askerlerimiz hemde karşı taraf ateş açıyordu mermiler teker teker sağım ve solumdan sekiyordu. Hemen askerin ölü bedeninden telsizini aldım tam mevizye girmek üzereyken bacağımdan vurularak mevzime düştüm. Komutan "telsizci bizimlemisin" demişti. "Buradayım komutanım"demiştim ama tamamen istek dışı sadece iç güdüsel olarak olmuştu bu. Şimdi komutanın direktiflerini dinliyordum "frekansı 175.600 yap ve şunları söyle burası karafatma 1 topçu desteği istiyoruz koordinatlarımız alfa eko 890765" şimdi bende dediklerinin aynını tekrarlıyordum. Telsizden anlaşındı karafatma 1 topçu desteği yolda demişti bu sırada iyice ateş artmıştı,bir anda mezimin hemen sağ önünde patlayan roketle sağır olmuş gibiydim. Şimdi hiç birşey duymuyordum komutan bana bağırıyor birşeyler söyluyordu ama ben duyamıyordum. Tam kulaklarımın açılmaya başladığı o küçük anda ilk duyduğum şey sanki kalın tonda bir ıslık gibiydi 2 saniye sonra ise önümüzde patlamalar ardı ardına geliyordu 10 atıştan sonra duruldu. Telsizden "karafatma 1 topçu desteği için teşekkür ederiz" dedim şimdi hiçbir silah sesi gelmiyordu. Ardından telsizden farklı bir ses geldi "hey sen genç çocuk yenisin ha ama yinede iyi askersin unutma benim ismim tilki ve gardaşlarımın intikamını alıcam" denmesiyle irkildim ve komutanın yanına koştum. İlk önce "mevzini neden terk ediyorsun delirdin mi sen"dedi. Olayları anlattım ve sonrasında anlaşıldı iyi iş başardın, şimdi git mevzini al telsizci sensin şu anlık" dedi. Emir üzerine mevzime döndüm dönerken otobüse bir bakış attım hiçbir mermi izi yoktu o an anladım ki askerleri öldürüp bizi kaçıracaklardı içimde bir ürperti hissetmiştim. Hemen mevzime yattım ve etrafa bakınmaya başladım ardından komutanın bağırmasıyla irkildim "yoldan gelen araç var nişan al" hemen namlumu çevirdim ve araca nişan aldım. Araç toyota mini van dı araç yaklaşık 200 metre ileride durdu ve kapısı bi anda açıldı tam elim tetikteydi ki içinden inen insanlar elleri havadaydı. Ellerinde silahları vardı ama teslim oluyorlar gibiydi inanamadım sonradan komutan "bunlar korucular mevzi dön dedi. Şimdi ben mevzime dönmüştüm ama bir gözüm de komutan ve koruculardaydı 2 dakika sonra lastik değiştirildi ve komutan "tüm siviller içeri" diye bağırdı içeri yöneldiğimde bağırdı "telsizci nereye gidiyorsun. O anda anlamıştım ki artık tam bir askerdim aracın güvenliği sağlandıktan sonra eski telsizciyi omuzuma alıp araca bindim askerlerde bindi ve yola devam etmeye başladık şimdi otobüsteki herkes şehite bakıyordu. Komutan "bakın eğer kendiniz kollamazsanız her an bu duruma düşebilirsiniz. Karşı taraftan hiçbir şekilde göğüs göğüse çarpışma beklemeyin. Bunlar tam anlamıyla orospudurlar. Para neredeyse oraya gider ve hep hiç beklemeyeceğiniz yerden vururlar. Şimdi şehidimize el fatiha"dedi. Ve hep bir ağızdan fatiha okundu ben otobüsün arkasındaki perdeyi söküp naaşın üstüne yerleştirdim ve koltuğuma geçtim. Artık uyuyamazdım,nöbetteydim. Zaten olanlardan sonra da uyuyabileceğimi hiç sanmıyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son Vazife
Ficción GeneralHayatı zor sanan ve odtü den yeni mezun olan yavuzun askere çağrılarak hayatı tanıması