Is This Amour [ปล่อยให้ความรักนำทางเราไป](เถื่อน)

Is this amour ตอนที่ 38 ของไปป์ใครอย่าแตะ!

"ไบร เค้าปวดชิ้งฉ่องอ่าาา พาเค้าไปหน่อยสิ" ไปป์คว้าแขนผมไปเอาหัวถูๆไถๆ ผมรู้ครับว่ามันกำลังอ้อนอยู่ อ้อนตีนเนี่ย!

"มึงก็ไปดิวะ มาบอกกูทำไม ทุกวันมึงก็ไปห้องน้ำคนเดียวได้ไม่เห็นเป็นไรเลย" ผมกระชากแขนกลับแต่มันก็กระชากลับ เอาไปกอดเอาคางเกย อะ เอาเข้าไปมึง

"ก็วันนี้และหลังจากนี้เค้าอยากให้เมียพาไปนี่นา"

"นี่พวกมึงสองคนจะฟรุ้งฟริ้งกันอีกนานมะ กูแทบจะอ้วกออกมาเป็นข้าวผัดอเมริกันที่กูกินไปเมื่อเช้าอยู่ละ-__-" ไอ้ปิงปองที่นั่งอยู่ข้างหลัง ตะโกนขึ้นทันใด

"เอออ...งั้นมึงก็เตรียมถุงอ้วกมาให้ทุกวันเลยนะ เพราะพวกกูสองคนจะฟรุ้งฟริ้งยิ่งกว่านี้อีก" ไปป์หันไปยักคิ้วให้ไอ้ปิงปองที่เบะปากหมั่นไส้เต็มทีละครับ ใครจะฟรุ้งฟริ้งกะมึงหะ!-/-

"เออ และนี่มึงดีกันแล้วอ่อว่ะ?" ปิงปองเจ้าเดิมถามขึ้น

"เออ เมื่อวานที่กูโดดเรียนเพราะไปหามันมา" ไปป์พยักเพยิดหน้ามาทางผมครับ

"หะ? ไปหาแค่แปปเดียวนี่พวกมึงคืนดีกันอ่อวะ กูก็นึกว่าไอ้ไบรมันจะงอนมึงนานกว่านี้นะ ตอนกูโทรไปบอกเรื่องมึง มันก็จะนอนท่าเดียว"

"มึงแม่งพูดมากวะห่าปิงปอง" ผมทำหน้ายู่เมื่อมันฟ้องซะหมดเปลือก "และมึงจะไปไหมเนี่ย ห้องน้ำน่ะ" ผมหันไปมองไปป์ที่ทำหน้าทำตาดีอกดีใจอย่างกับหมาได้กินอาหารอยู่ข้างๆ

พวกผมสองคนพากันลุกขึ้นหมายจะเดินไปห้องน้ำ แต่ยังไม่พ้นประตูห้องเรียนก็มีบางคนมาขวางเราไว้เสียก่อน และพอผมเงยหน้าขึ้นไปมอง

"อ้าว อาร์ต มาทำอะไรเนี่ย" ผมยิ้มให้อาร์ต เพื่อนในชมรมเก่าของผม แต่เอะ มันมานี่ไม่ใช่จะตามผมกลับชมรมนะ ใช่มั้ย?