At dahil tinamaan na ako ng katamaran ganito naman ako lagi sa mga story ko. Hahaha di bali eedit ko nalang lahat pag nagkaroon ako ng matino at stable na plot. Jusko. Sisingit singitan ko nalang.
Isang bagsakan nalang. Para tapos na! Sorry sa mga bibitinin ko. Alam kong maayos at madrama kong sinimulan ang story ko. I'll end it light and peaceful :) Comments!
Previous at current readers ko. Salamat po!
_____
Simula noon tumakas ako kasama ni lolo papuntang subic, hindi na ako tinantanan pa ni Tim! Halos minuminuto siya kung tumawag pati text kung nasaan ako. Some of you might think it's cute, but waaaa napapa english ang peg ko! So ayun nga, pero may hangganan naman sana!
Parang ngayon. Tumatawag na naman siya. "What?" walang gana kong sagot sakanya.
"Why are you not answering my calls? Nag aalala ako!"
Here we go again. "You have work, I do too. What do you expect? Pwede ba, stop being paranoid!"
"I just..can't afford to lose you. Okay?" nanghihina niyang sagot sakin. Naiintindihan ko naman siya eh. Kaya lang napapagod na rin ako. Para ngang gusto ko nang magpahinga. Yung as in pahinga. Minsan ba naisip niyo na yun? Yung pagod na pagod ka na sa buhay, at gusto mo na lang na magpahinga.
"Naiintindihan kita. Sorry." Tumayo ako para kumuha ng tubig sa kabilang table sa office ko kaya lang bigla akong nakaramdam ng hilo. "Shit-" saka ako biglang napaupo sa lapag. Dinig na dinig iyon malamang ni Tim kasi nasagi ko yung baso sa table at nabasag.
"Fuck! What happened?! Diana?!"
"Tim..nahihilo ako.."
Then the world went black.
___
"How is she, doc?" dinig kong tanong ni Tim sa doctor ko. I can feel his uneasiness. Parang takot siyang magtanong pero kailangan.
"Not good. Her body is not showing any weakness but her brain. Her brain is getting weaker. Her sickness is unusual. Even the best doctors here couldn't figure what is happening. Anytime, her brain would stop functioning and it may lead her to comatose."
I couldn't help but cry. Gusto ko nang magpahinga pero ayaw ko siyang iwan at the same time. How possible is that? Me dying tapos ayaw mang iwan? My body is good. I can feel it. Pero madalas, pag sumakit na ang ulo ko at nahilo ako, wala na, para silang may leader na anytime pwede silang utusang huminto.
Dahan dahan kong iminulat ang mata ko at tinawag si Tim.
"I'll leave you two now. Please have a good rest, Diana. You need it." Saka tahimik na lumabas si doc.
Lumapit sakin si Tim na parang naiiyak. I tried to smile and held his hand.
"Stop it, Tim. Hindi bagay sayo."
He didn't smile. He held my hand tight saka siya sumubsob sa mga palad ko. I don't wanna cry. But looking at him this broken, shit I just wanna wish na hindi pa ako mamatay.
He cried his heart out. Saying how much he's sorry. Saying how much he loves me. Para siyang hindi gwapo at machong lalaki kung umiyak. Para siyang baby kung ngumawa at ginagawa na niyang panyo ang mga kamay ko. I couldn't care less. I love this man. But I can't postpone my death. Anytime, I would leave him. I have no choice. This is my life.
My desires of being with him forever is painful and wala na akong magagawa pa doon.
I was ready to tell him I'm ready to go. But then he fucking whispered. "Don't leave me.. please.."
He kept on pleading like I'm already dying. I held his hand tight. Kissed his forehead while he was chanting please. "Buhay pa ko oh, para ka namang nasa lamay.." I tried to lighten the mood pero lalo lang siyang umiyak at niyakap ako. Pinigilan ko pero hindi ko kinaya, napahagulgol na rin ako.
"I'm sorry... I'm sorry .. I'm sorry!"
Iyan lang ang nasabi ko habang umiiyak ako sa dibdib niya. Mukhang nahimasmasan naman siya sa pagiyak ko. Bigla niyang hinagod ang likod ko. "We'll fight, baby. Don't give up. Dadalhin kita sa ibang bansa. Hahanap tayo ng doctor na pwedeng tumulong sayo. Just please don't give up on this."
Umiling ako bilang sagot. Bahagya niya akong tinulak palayo sa kanya at tinignan sa mukha. "Don't do this to me. You know how much I love you! I can't afford to lose you!"
Hindi ganun kadali pero kailangan. "We can still be happy while we still can. Please 'wag na nating pahirapan ang sarili natin. If you really love me, you'll always hear and do what I want, right? I don't want to hurt you pero nahihirapan na din ako. Lalo na sa pag eenglish."
Saglit siyang napangiti sa pagjo-joke ko pero bigla din niyang binawi. "If that's what my baby wants." Saka niya ako hinalikan sa labi.
___
Days passed and ayos naman kaming dalawa ni Tim. We've never been this happy. We're enjoying each other's company. We forget every damn thing. Ang importante lang, iyong quality time namin para sa isa't isa.
Dumating na din yung araw na umiyak at lumuhod sa harap ko si Daddy para humingi ng tawad. Kasama din niya si Mama Jasmine. Mukhang maayos na silang dalawa? Nasaan na kaya yung bruha niyang asawa? Wala na akong pakialam nung araw na yun. I welcomed him ng walang pag aalinlangan. He's my daddy after all.
Kami ni Kristoff, nakapag heart to heart talk na din kami. May inamin siya sa aking isang bagay na hindi ko magawang mapaniwalaan. He liked me, yes. Pero hindi pa siya sure noon sa sarili niya. If he liked me the way I liked him, or he likes something else. The same gender? Yes, sorry to cut your fantasies about my bestfriend, but he thinks he's bisexual. Not totally gay but bisexual.
With my bestfriend Emerald, she's doing well with her husband. Medyo stress lang yun kasi nasa ibang bansa si Kyler para sa work. Nararamdaman ko lang na parang umaaligid sakanya si Martin at Trance. Ang haba ng hair ng lola mo!
Si lolo at lola? Ayun! Masaya sa subic, feeling mga bata. Naka recover na kasi si Lola. Successful at wala na siyang leukemia. Awesome right? There'll always be a miracle.
Sa akin kaya? Would God give me a second chance and live with a better life, or this will be the end? I feel contented. Feeling ko okay na ko as well as my family. Should I go? Or should I stay?
"Hey.." bulong sa tenga ko ni Tim habang yakap yakap niya ako sa mula sa likod.
"Hey..." mas nilambingan ko pa ang boses ko kaya humigpit ang hawak sakin ni Tim. Sinimulan niyang amuyin ang leeg ko.
"You smell damn good." Sabi niya habang patuloy siya sa pag halik sa leeg ko.
I turned around and kissed him on the lips. Noong una nagulat pa siya pero sinagot din niya ang mga halik ko nang may kasamang ngisi. If this would be my last day, I would like to spend the whole night loving this man. I hope he finds someone better than me. Iyong hindi siya iiwan ng dahil sa isang sakit. Or much better kung ma reincarnate ako, hahanapin ko siya at hindi ko siya tatantanan.
"I love you, Tim" I managed to utter in between our hot and passionate kissing.
He stopped and removed my shirt in one swift move. "I love you more than my life, Diana."
BINABASA MO ANG
Painful Desires (completed)
Ficção Geral[Warning : SPG] "Buntis ako." Agad niya akong niyakap. "Pananagutan kita. Magsasama tayo!" Sana ganoon nalang kadali iyon. Pero papaano kami magsasama nang matiwasay kung maraming hadlang? Sapat na bang panagutan niya ang lahat kung alam ko na gago...
