Schizophreny In Love l.t

47. Αλληλεπίδραση

Κάθομαι στον καναπέ και βλέπω τηλεόραση μέχρι που ακούω την κλειδαριά της πόρτας να ξεκλειδώνεται και η πόρτα να ανοίγει για να εμφανίσει ο Λουί με σακούλες από ψώνια στα χέρια και έναν φάκελο ανάμεσα στα χείλη του καθώς κλείνει την πόρτα με το πόδι του. Αφήνει της τσάντες στον πάγκο της κουζίνας πριν βγάλει παπούτσια και έρθει πάνω μου φιλώντας με πεταχτά.

Λ - Τι έχεις αγάπη;

Β - Πες πρώτα εσύ πως πηγές;

Λ - Λοιπόν.. Κουραστικά και ξεσυνήθισα να βγαίνω στην πόλη αλλά πήγα στη προηγούμενη δουλειά μου κάτω στο αθλητικό κέντρο και με δέχτηκαν πίσω ξεκινάω αύριο και μετά πήγα για ψώνια για να σου μαγειρέψω, μου φιλάει το χέρι πριν αφήσει τον φάκελο προσλήψεις του στη χούφτα μου. Χαίρομαι τόσο πολύ που νιώθω τα μάγουλα μου να μουδιάζουν από το χαμόγελο που έχω και δάκρυα χαράς ξεφεύγουν από τα μάτια μου.

Λ - Τι έγινε; Είπα κάτι;

Β - Όχι όχι εντελώς το αντίθετο.., του χαμόγελαω και σκύβω να σκουπίσω τα δάκρυα με την πίσω μεριά των χεριών μου πριν ξανά ανυψώσω το βλέμμα στα δικά του κατά γάλανα μάτια.

Β - Χαίρομαι τόσο μα τόσο πολύ για εσένα.. Για εμάς, τον αγκαλιάζω και με αγκαλιάζει και αυτός προσεχτικά σαν να φοβάται ότι θα σπάσω εδώ ανάμεσα από τα χέρια του. Τόσο εύθραυστη που ούτε μια αγκαλιά δεν θα άντεχα αλλά όχι. Εγώ τον έσφιγκα σαν να μην υπάρχει αύριο, σαν να ήξερα ότι τα εξάτμιστει και θα μου φύγει μακριά.

Λ - Βαν μου;

Β - Λουί.., λέω και η φωνή μου σπάει στο τέλος καθώς ένας λυγμός απειλεί να βγει βροντερός.

Λ - Έλα τώρα καρδιά μου τι έγινε;

Β - Δεν είναι δάκρυα λύπης.. Απλά δεν μπορώ να συγκρατήσω την χαρά μου η οποια μου βγαίνει σε μορφή δακρύων, λέω τα χέρια μου γύρω από το σβέρκο του, τα πόδια μου πάνω στα δικά του και το πρόσωπο μου κοντά στο δικό του έτσι ώστε τα μέτωπα μας και οι μύτες μας να είναι ενωμένες, κλείνω τα μάτια μου και παίρνω μια βαθιά ανάσα για να ηρεμήσω τον χείμαρρο συναισθημάτων μου.

Λ - Μπορείς να μου πεις τα πάντα το ξέρεις έτσι;

Β - Υποσχέσου μου ότι δεν θα φύγεις σε παρακαλώ, τσιτώνομαι πάνω του μόνο στη σκέψη ότι θα με αφήσει εδώ μόνη μου.

Λ - Το υπόσχομαι.. Δεν πρόκειται να φύγω ακόμα και αν έπαιρνες μέτρα ασφαλείας για να είμαι μακριά σου καρδιά μου, μου φιλάει απαλά τη μύτη και χαμογελάω μέσα από τα δάκρυα μου.

Β - Λοιπόν.. Γιατί αν το έκανες δεν θα άφηνες μόνο εμένα.., στο τέλος ένα μικρό γελάκι μου ξεφεύγει καθώς δεν πιστεύω πως του το έφερα. Η Στέιση θα με φώναζε μαζοχίστρια και ίσως στη τελική να είμαι.

Λ - Τι;

Β - Ναι Λουί.. Από ότι φαίνεται θα τρώω για άλλο ένα άτομο.. Θα πάρω επιπλέον κιλά και θα φουσκώσω, χαμογελάω και το ένα μου χέρι πέφτει πάνω στη κοιλιά μου. Τότε σηκώνεται και σηκώνει και εμένα μαζί, ρα χέρια του πάνε στη μέση μου και με σηκώνει για να πατάω στα δικά του πόδια και έτσι ώστε να είμαστε πιο κοντά ο ένας με τον άλλον.

Λ - Τότε καλά έκανα και πήρα κάτι παραπάνω για το βραδινό, με φιλάει ευγενικά αλλά με τόσο πάθος που ένιωσα σαν να μου ρουφάει την αναπνοή αφήνοντας με ανήμπορη πάνω του.

Λ - Ξέρεις ίσως ο μικρός να μοιάζει στον πανέμορφο πατέρα του, γελάει και με αφήνει για να πάμε στη κουζίνα και με κάνει να γελάσω και εγώ.

Β - Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι θα είναι αγόρι και ότι θα μοιάζει με εσένα, του πιάνω το χέρι και πλέκω τα δάχτυλα μας.

Λ - Τι τώρα; Θα είναι ένας Τόμλινσον

Β - Καλά καλά έχουμε ακόμα εννιά μήνες μπαμπακούλη.

****

Αωωω χαχαχα κιουτάκια, αλήθεια είναι κρίμα που..

Δν κάνω σποιλ χδ σπαστρα ξέρω.

Ψηφίστε, κομμεντάρετε αγάπες.

Τα λέμε σύντομα. Χ