Songs:
1. If I could Fly - One Direction
2. Finding Neverland - Teske
3. Fly Away - 5 Seconds Of Summer
Herhaling:
Net toen ze uit het zicht was kwam Nora uit het gebouw. "Hier ben je." Mompelde ze. Ze zag ze mijn gezicht, "wat is er aan de hand Charlotte?" Ze was bezorgt. Ik schudde mijn hoofd, "nee, er is niks." Het leek alsof Nora nog wat wou zeggen, maar ze werd onderbroken door de stemmen van de rest. Iedereen kwam aangelopen en Nora bleef mij aanstaren.
"Er is echt niks," verzekerde ik haar. Maar zij wist dat ik loog.
+
"Daarom bedacht ik mij, dat jij beter eerst kan kennis maken met mijn ouders."
Charlotte
Ik legde mijn boek aan de kant, "Nora-" begin ik zuchtend. Ze was al een aantal minuten naar mij aan het staren. "Charlotte, hoe gaat het echt met je?" Zonder na te denken pakte ik mijn boek er weer bij. "Je kan deze vraag niet voor altijd blijven negeren." Vertelde ze mij. Ze liep naar mij toe en ging naast mij liggen in haar bed. "Hoe vaak heb ik je al verteld dat alles goed is."
Ze was heel even stil, maar bleef naar mij staren. Weer legde ik mijn boek weg, "als je mij zo blijft aanstaren dan-" Nora onderbrak mij. "Ja dan?" Vroeg ze uitdagend. "Dan krijg je een week geen zoenen meer." Ze lachte, "dat houdt je nooit vol."
Ik wist dat ze gelijk had dus veranderde snel van onderwerp, "waarom staarde je mij dit keer aan?" Ze beet op haar lip, "weten jouw ouders al dat je een relatie met mij hebt?" Toen werd het stil. Ik had ze verteld dat het uit was met Thomas en dat ik iemand anders heb gevonden. Ik had ze alleen niet verteld dat het niet een man was, maar een vrouw. "Ze weten dat ik met iemand iets heb." Vertelde ik haar zenuwachtig.
"Maar niet dat je iets met een vrouw hebt, of wel?" Ik schudde mijn hoofd, "mijn ouders weten niet eens dat ik op vrouwen val. Na jaren een relatie met Thomas te hebben gehad zullen ze het ook niet verwachten." Nora kwam dichter bij mij liggen, "schaam je je voor mij?" Mijn ogen werden groot, "Nee! Ik ben alleen bang dat ze mij en jouw niet zullen accepteren."
Nora knikte begrijpend, "ik begrijp je Charlotte. Daarom bedacht ik mij dat jij beter eerst kan kennis maken met mijn ouders." Ze sprong snel uit bed en verliet de kamer. Een aantal secondes bleef ik verbijstert zitten, vervolgens sprong ik ook op en rende achter haar aan. "Wat?!" Schreeuwde ik. Nora schoot in de lach, "shit, je bent echt woedend."
"En of ik dat ben. Ik ga je ouders ontmoeten zonder toestemming van mij. Waneer zijn we verwacht?" Vroeg ik haar in paniek. Ze rende naar de bank, "over twee uur, we gaan bij ze eten. Janaina en Pelle komen ook." Ik begon te flippen, "twee uren?!"
Nora liep nu, inplaats van weg te rennen, naar mij toe. "Schat, we daten bijna een half jaar. Is het niet eerlijk dat ze weten met wie ik een relatie heb? Trouwens geef Pelle de schuld, het was zijn idee." Ik maakte een wurg beweging, "Pelle krijgt er van langs."
Mompelend rende ik naar de slaapkamer van Nora. In haar onderste la lag al het spul dat ik niet mee hoefde te nemen naar mijn eigen appartement. "Mijn zwarte jurk ligt bij mijn eigen appartement. Ik kan Inge wel bellen, misschien wil ze het brengen. Mijn auto staat daar namelijk nog." Nora had de grootste grijns op haar gezicht en ik begon mij echt zorgen te maken.
"Waarom grijns je?" Toen pakte ze uit haar kast een tas. "Maak open." Ik plofte op haar bed neer en haalde een prachtige zwarte jurk uit het tasje. "Nora-" fluisterde ik verbaast.
"Ik moest je nog iets geven voor Valentijn." Fluisterde ze. "Laat Valentijns cadeau babe." Ik trok hem meteen aan en glunderde van blijdschap, "bedankt Nora!" Ik vloog haar om de armen. We keken elkaar aan, ze lachte zo mooi.
"Schiet op Pelle haalt ons over een uurtje op." Zei ze voordat ze de kamer verliet
+
(Foto boven: ouders van Nora en Pelle)
"Ben je zenuwachtig?" Vroeg Nora mij voordat we aanbelden. Ik knikte, "een beetje." Pelle had ons tien minuten geleden opgehaald. Janaina had, net als ik, een jurkje aan. Die van haar was wit met kant. Pelle en Nora hadden, zoals ik het had verwacht, niet iets bijzonders aangetrokken. "Het zijn onze ouders." Reageerde Pelle op mijn opmerking. "Ik ga mij echt niet uitsloven voor mijn vader en moeder."
Ik hoorde voetstappen in de gang, zachtjes kneep ik in Nora haar hand. De deur werd opengemaakt, een vrouw van rond de 40 stond in de deuropening. Ze glimlachte vol uit toen ze haar twee kinderen zag. "Kom maar binnen, het is vast koud buiten. Wat heb ik jullie lang niet gezien. Janaina schat wat zie je er leuk uit, dat had echt niet gehoeven." Toen keek ze naar mij en haar ogen begonnen te twinkelen.
"Ik ben Emma Swan," Ik schudde haar hand, "Charlotte Griffin." Ze leek te te keuren en knikte, "Charlotte wat zie je er leuk uit. Heb je al die moeite gedaan voor mij en mijn man? Wat lief."
Pelle en Janaina waren al in de woonkamer. Pelle omhelsde zijn vader en Nora liep ook naar hem toe. "Hai Pap," ze gaf hem een knuffel en ging zitten. Ik liep naar hem toe en schudde zijn hand, "Charlotte Griffin." Hij glimlachte, "Killian Swan."
Ik plofte neer naast Charlotte en zag via de woonkamer dat de eettafel al gedekt was. Nora haar moeder zag mij kennelijk kijken, "we gaan zo eten. De lasagne moet nog een paar minuten." Nora haar ogen werden groot, "eten we lasagne?!"
Mevrouw Swan Rolde haar ogen, "ja, dat zei ik toch net." Kennelijk had Nora haar sarcasme niet van een vreemde. Nora tikte mij aan, zodat ik haar aankeek. Ik trok mijn wenkbrauw op en ze lachte. "Mijn moeders lasagne is het lekkerste van allemaal dus wees voorbereid." Ik wreef in mijn handen, "Fijn, ik heb erg trek namelijk." Nora haar bader vond mijn opmerking kennelijk grappig, want hij schoot in de lach. "Eindelijk iemand die net zoveel van eten houdt als ik." Zei hij. Blozend keek ik naar de grond. Waarom kan ik nooit mijn mond houden?
Op een gegeven moment ging de bel van de oven en haalde mevrouw Swan een heerlijke lasagne uit de oven. We gingen allemaal aan tafel en praatte alsof we elkaar al eeuwen kenden. Ze waren zo aardig en accepteerden mij meteen. Zouden mijn ouders dat ook doen met Nora? Ik ruimde samen met Janaina en Mevrouw Swan de tafel af. Nora was opeens verdwenen en kwam weer opdagen toen de tafel schoon was. Pelle had gewoon geen zin en ging samen met zijn vader op de bank zitten.
"Bedankt Charlotte," fluisterde mevrouw Swan. Janaina kwam naar mij toe en gaf mij een schouderklopje, "ze mogen je Charlotte." Verbaast keek ik haar aan, "echt?" Ze knikte, "natuurlijk, Nora haar keuze is hun keuze. Nora houdt van je, dus zij ook."
Glimlachend rende ik naar Nora toe, ze sloeg haar Armen om mij heen. "Ik mag je ouders." Mompelde ik. "Ze mogen jouw ook." Toen kuste we. Ik trok mij niks aan van haar vader die zich in dezelfde kamer bevond. Het was perfect.
-----------------------
Hoofdstuk 12 - Fantasy Girl
Woorden: 1275
Hey allemaal, sorry voor het lange wachten. Maar hier is die eindelijk!
Hopelijk vonden jullie het leuk. Ik zal zo snel mogelijk een nieuw hoofdstuk schrijven!
Xx Romy
JE LEEST
Fantasy Girl | gxg
Romansa"Ik heb het helemaal gehad met jongens," "Ga dan voor de meisjes." - Een verhaal over het ontdekken van je seksualiteit, liefde en meer.
