YANIYOR İÇİM

Fotoğraf"2"

Ali'nin ağzından:

Kendimi deli gibi hissediyordum kaç gündür...Acele ile üstümü giyindim.Direksiyonun başına geçtim...Ama durmadan o acı günün hatırası acı gerçekler gözümde canlanıyordu...Yatakta iki kişi...Biri sevgilim,biri iş arkadaşım.Durmadan mavi gözlerim doluyor.Asla unutamıyorum.Annem ve babam...Babam aldatmış annemi.Benimki de belki onun ceremesi...Kanımda dolaşan suç...Bir holdingte genel müdürüm.Tanışmak için gidiyorum ve galiba buna tam hazır değilim.İnsanlara garip davranıp,onları korkutmaktan ürkütmekten endişeliyim.İçtiğim ilaçlara sonunda ara vermem hiçbir işe yaramıyordu.Kafamı dağıtmak için işe döndüm ben de.Şu an ise korkulu anılarımı geride bırakmak ümidiyle holdingteki odamın kapısını araladım.Tam ortada duran masama baktım.Önceki genel müdürün fotoğrafını gördüm.Elime aldım yanlış doğru demeden.Gülüşü acı doluydu sanki...Hep mutsuz  bir çehre.Gerçekten çok güzeldi...Masumdu.Kapının tıklatılması ile irkildim.Kafamı kapıya yönelttim.İnanamadım ama gerçekti!Fotoğraftaki kızdı o.

"Merhaba.Ben önceden bu odadaydım da.Bi'kaç eşyam kalmış olabilir."

Kafamı hafifçe salladım nutkum tutularak.

"E-ev-eevet.Bu sizin fotoğrafınız olmalı."

"Aa evet:)Teşekkür ederim."

"Önemli değil."

"Burası benim odamdı:)Güzeldir.Arada havanladırılmak ister.Sonra her ay bir kısmının maviye boyanmasını...2 genel müdür var.Holding 2 parça.Biri siz biri ben.Öğle arası toplantı var unutmayınız.Dilerseniz postit vereyim.Mavi..."

Mavi'yi seviyordu belli ki.Her cümlesinde gökyüzü vardı.Ben ise siyahı severdim.Karanlığı.Onda hep bir umut.Daha yeni tanışmış olmama rağmen sıcaklığını bedenimin soğukluğunda hissettim.

"Ha yok gerek yok//kafamı işaret ederek//Ben yazarım onu buraya"

"Eğer o kafanın içinde çok acı varsa...Söyleyeyim de acılardan ona yer kalmaz,unutursun kolayca."

"Acı yok belki."

"Olduğuna iddiaya girerim."

"Tamam yalan söylemeyeceğim.Var."

"O zaman toplantıda görüşmek üzere..."

Bu kız gerçekti.Haliyle tavrıyla mimikleriyle...Gözlerinden acı akıyordu...Ne yazık ki o da alışıktı gitmelere...Ben de.

Telefonum çaldı ben daha büyüyü hazmedemeden.Ekrana baktım annem arıyordu.Açmaya çekiniyordum,kaç gündür sesini duymadım iyi mi kötü mü yanılgıya düşmek istemiyorum.Merak etmiş olacak ki açmamama dayanamayıp sesli mesaj bıraktı.Dinlemeye başladım.

"Oğlum nerdesin?Ne yapıyorsun?Aklım fikrim kalbim hep seninle.Kaderimizi ortak yaşadıktan sonra görmedim seni..Benim en çok sana ihtiyacım var oysaki...Özledim seni mavim...Tamam acını biliyorum.Hatta gelme eve ama aç şu telefonu..Sesini duymak bile her şeye bedel."

Zaten aldatıldığım günden beri yavru kedi bile görsem içim parçalanıyor,ağlayacak gibi oluyorum annemin mesajından sonra kahroldum,ona hata ettiğimi anlayıp telefona ezberimdeki numarasını tuşladım.Çalalı 5 saniye olmadan hemen açtı telefonu ağzında acı bir ses...

"Oğlum!Napıyosun?Nerdesin?Hangi holdingtesin şimdi?Babanla görüştün mü hiç?Özledin mi beni?Nerde yaşıyosun?Geleyim mi hemen?Adresini at..."

"Anne sen önce bi nefes al,gerisine bakarız :))"

Annem gülümsedi hissettim.İçinde güneş açtı adeta...Acı dolu sesi ile haykırdı özlemini bana.Yanlış yaptığımın farkındaydım.Boşluk bulup annemin yanına gitmem gerekiyordu.Bunun için akşamın uygun vakit olduğunu düşündüm.

"Canım oğlum benim:)"

"Anneciğim akşam sendeyim:)Şimdi holdingteyim de."

"Yeni bir iş mi?"

"Bu çok daha iyi bir yer.Zaten genel müdürüm."

"Tamam senin için problem yoksa benim içinde yok."

"Görüşürüz akşam:)"

"Görüşürüz mavi."

Arkadaşlarım önceki bölümlere de vote ve yorum bırakabilirsinizzz:)Kitabı silip baştan yazdığımdan dolayı her şey yeni gibi oldu:)Devamı için yarını bekliyorum:)Hoşçakalın:)İyi akşamlar:)