Van nachtmerrie tot prachtige droom. (1D Fanfic.)

Proloog

Proloog

De man greep me lang vanachter en hield een mes voor mijn keel. Niall keek geschokt.

“Wie is dit mooie meisje Niall?” De man lachte gemeen naar me en ik begon te huilen.“Zeg het Niall, is dit je vriendinnetje?””Zo niet gaat ze eraan!”. Ik begon harder te huilen. Niall stond aan de grond genageld en keek naar me. “Wel?” De man werd ongeduldiger en zette het mes ietsje harder op mijn keel. “J-j-j-a-a” Stotterde Niall. De man liet mij los en duwde me in de armen van Niall. Gelukkig ving hij me op.

De man nam zijn handboeien en deed een boei rond mijn arm en een boei rond de arm van Niall. Daarna smeet hij het sleuteltje weg. “Ga naar het podium!”riep de man. We liepen langzaam het podium op. Gelukkig was het pauze, anders zouden de fans het zien. “Sneller!” Riep de man boos. We liepen een beetje sneller en de man liep achter ons aan. We kwamen het podium op en zagen de rest staan. “Eindel…” Midden in zijn woorden stopte Louis en liet zijn blik naar de enge man afgaan. De man nam zijn pistool en richtte het op Louis, Harry, Zayn en Liam. “Jullie gaan alle 4 braaf het podium op en zeggen tegen de fans dat er iets erg is gebeurd met de moeder van Niall.” “Als één iemand zijn mond voorbijpraat gaat hij eraan, begrepen?

 De jongens gingen voorzichtig het podium op en het publiek begon direct te gillen maar toen ze eenmaal doorhadden dat Niall niet op het podium stond stopten ze direct. “M-mensen we jullie met spijt mededelen dat dit concert beëindigd zal worden” Stotterde Harry. Het publiek keek teleurgesteld en vroegen waarom. “Er is iets heel erg gebeurd met Niall z’n moeder” zei Liam. Het publiek keek teleurgesteld maar ook begripvol. “We hopen jullie een andere keer te ontmoeten!” riep Louis. De jongens liepen het podium af en de zaal liep langzaam leeg.

“Het podium op allemaal!” riep de man boos. “We renden allemaal het podium op met de tranen in onze ogen. “Doet jou arm ook zo’n pijn?”fluisterde Niall in mijn oor. “Ja, ik denk dat het een beetje bloed die boei spant veel te hard!”fluisterde ik terug. Gelukkig hoorde de man het niet. “Ga allemaal zitten op de rand van het podium en wel NU!” Iedereen rende naar het podium maar natuurlijk wou Niall de andere richting uit dan ik dus dat zorgde dat die boei nog meer wreef. Ik kreunde even van de pijn en liep snel achter Niall aan. Toen we eenmaal zaten zei de man dat hij even naar buiten ging om een sigaret te roken. We konden niet weg, want de zaal was gesloten. Daar zat ik dan opgesloten met de favoriete idolen van mijn (beste) vriendin…

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

bedankt voor het lezen van het proloog van vntpd= Van nachtmerrie tot prachtige droom.

xx