Sugar Girl

ΤΟ ΖΑΧΑΡΟΚΟΡΙΤΣΟ

ΤΟ ΖΑΧΑΡΟΚΟΡΙΤΣΟ

7-01-2014

Μετά από καιρό γράφω ξανά διότι την πρώτη φορά δεν ήξερα τι να προσθέσω. Ακόμη και τώρα αναρωτιέμαι γιατί αγόρασα αυτό το ημερολόγιο. Η μοναξιά ίσως να με οδήγησε σε αυτήν την κίνηση απελπισίας. Σήμερα είναι η γιορτή μου αλλά δεν είμαι και πολύ χαρούμενη. Όταν σηκώθηκα το πρωί κοιτάχτηκα στον καθρέφτη, τρόμαξα, τα ροδαλά  μαγουλάκια είχαν εξαφανιστεί, τα χειλάκια μου έχασαν αυτό το απαλό κόκκινο χρώμα ενώ τα μάτια απέκτησαν μαύρους κύκλους από την αϋπνία. Το όνομα μου Ιωάννα αγαπημένο μου ημερολόγιο αλλά μόνο για τους πολλούς γνωστούς, γι' αυτούς που γνωρίζουν την ιστορία μου. Ποια ήμουν, σε ποια μεταμορφώθηκα και τι με αναγκάσαν να κάνω παρά τη θέληση μου. Τόσα πολλά ερωτήματα αλλά η ζωή μου πάντα ήταν πολύπλοκη, κατάφερα όμως να επιβιώσω, κατάφερα να γλιτώσω από τους κακούς και να αναδείξω το δικό μου αστέρι χάρη στην εξυπνάδα.

Για πολλούς είμαι το ζαχαροκόριτσο, ένα γλυκό και εμφανίσιμο κορίτσι με τέλειες αναλογίες, με εκρηκτικό χαμόγελο και μια θλιμμένη ματιά, η οποία κρύβει αρκετά πονηριά. Ναι για κάποιους το ζαχαροκόριτσο είναι μια θανάσιμη απειλή, το κορίτσι με τα εκφραστικά μάτια είναι άκρως επικίνδυνο. Χαμογελάω τώρα που το σκέφτομαι, πόσοι εκεί έξω με μισούν και πόσοι με αγαπάνε πραγματικά; και για τα δυο έχω απαντήσεις, πολλοί με μισούν και λίγοι ως και ελάχιστοι με αγαπάνε. Οι λόγοι προφανείς, δεν ξέρω να αγαπάω, δε ξέρω να συμπονώ, ο πόνος δε με αγγίζει ενώ η αγάπη δε χωράει στην καρδιά μου. Τώρα που το σκέφτομαι η αγάπη είναι ένα εργαλείο, ένα κλειδί για να ξεκλειδώνω ανυπότακτες καρδιές, να εισβάλλω στη ψυχή τους και στο τέλος να την καταστρέφω. Ναι αυτή είναι η δουλειά μου και είμαι περήφανη, το τι έκανα στο παρελθόν δεν έχει σημασία, ακόμη και έτσι έλαβα πολύτιμα μαθήματα, έφαγα σφαλιάρες και τελικά έγινα σκληρή σαν πέτρα. Έτσι επιβίωσα όμως, ξέφυγα από τον κόσμο της πορνείας με το μυαλό μου. Η εξυπνάδα με οδήγησε σε αυτό το όνομα. Είμαι ένα απλό και όμορφο κορίτσι με μοναδικό στόχο να καταστρέφω αυτούς που πιστεύουν πως η αγάπη τα λυτρώνει όλα, πως όλα τα νικά. Εδώ γελάω πάντα, ειδικά οι άνδρες είναι τα πιο εύκολα θύματα από όλους, οι δε γυναίκες είναι πιο ρεαλίστριες, πιστεύουν σε αυτό που βλέπουνε και ακούνε από μόνες τους.

Με λένε Ιωάννα, σήμερα γιορτάζω αλλά κανείς δε θα μου πει Χρόνια Πολλά διότι λίγοι με γνωρίζουν με αυτό το όνομα. Έχω τόσα να γράψω αλλά δε ξέρω πως να αρχίσω, για ένα όμως είμαι εντελώς σίγουρη πως το ζαχαροκόριτσο έχει μια αποστολή. Ίσως όλα ξεκίνησαν από το μίσος μου για τους άνδρες ίσως πάλι επειδή μίσησα την ίδια τη μάνα που με γέννησε, ίσως τον άνδρα που με πρόδωσε όλα ξεκίνησαν κάπως, όπως οι ιστορίες των παραμυθιών. Γελάω με τα χάλια μου επειδή ακόμη ονειρεύομαι πρίγκιπες και πράσινα άλογα, παραμένω γυναίκα με αδυναμίες αλλά με τον καιρό θα τις εξαλείψω και αυτές. Κανείς πρίγκιπας δε θα έρθει για μένα σε κάποιο άσπρο άλογο, στο δρόμο μου ίσως βρεθούν αρκετοί αλλά κανένας δεν κάνει για μένα. Όχι αρνούμαι να αγαπήσω, αρνούμαι να δεθώ με κάποιον, οι άνδρες είναι για να περνάς καλά και τίποτα παραπάνω, τους μισώ, όλους τους μισώ και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει.

Τώρα τα έχω όλα, επιβιώνω, ζω πλουσιοπάροχα και το κυριότερο λατρεύω την ομορφιά μου. Ναι συμβιβάστηκα με αυτή τη μεγάλη κατάρα, είμαι όμορφη και πρέπει να το εκμεταλλευτώ. Γίνομαι για χάρη των ανδρών ότι αυτοί επιθυμούν, με πληρώνουν καλά και εγώ τους κρατάω χαρούμενους, τους ανεβάζω στα ουράνια ενώ δε μου χαλάνε επίσης χατήρι και η αμοιβή μου άκρως ικανοποιητική. Δεν ντρέπομαι, είμαι γλυκιά σαν τη ζάχαρη αλλά μεταμορφώνομαι ανάλογα με τη περίσταση. Και τι έγινε που παριστάνω τη γλάστρα; τι έγινε που γίνομαι η πουτάνα τους; και τι έγινε που με βρίζουν όταν γουστάρουν; μου αρέσει, με φτιάχνει παροδικά αλλά η καλύτερη απόλαυση είναι όταν επιστρέφουν πάλι σε μένα. Λίγο νάζι, ένα ψεύτικο κλάμα, ανούσιες απειλές και το κάστρο πάντα πέφτει χωρίς αντίσταση, πάντα έχω τον τρόπο και πάντα έχω τις λύσεις.

Πάλι δεν έγραψα αυτά που ήθελα αγαπητό μου ημερολόγιο, ζαχαροκόριτσο θα σε ονομάσω σαν και εμένα. Αρχικά ήθελα να γράψω για το παρελθόν μου αλλά τι σημασία έχει και αυτό. Δίνω αξία στο τώρα και στις ευκαιρίες του σήμερα. Το αύριο ποτέ δεν είμαι μακριά αλλά και στα λίγα λεπτά που το χωρίζουν από σήμερα πολλά μπορούν να συμβούν. Το παρόν με οδηγεί ενώ το μέλλον σπάνια με τρομάζει. Το δε παρελθόν αποτελεί το καλύτερο σχολείο, ίσως κάποια στιγμή γράψω περισσότερα για το πως ξεκίνησαν όλα αλλά οι δικαιολογίες με κουράζουν όπως και οι παχιές κουβέντες της δήθεν ανιδιοτελής αγάπης. Μαλακίες, δεν υπάρχει κάτι τέτοιο, παραμυθιαζόμαστε μεταξύ μας, ο έξω κόσμος είναι πιο απρόσωπος και πιο σκληρός και εγώ έχω δει αρκετές μάσκες να πέφτουν. Τα πρόσωπα, τα οποία φανερώνονται δεν είναι πάντα όμορφα αλλά έχω μάθει να χαλιναγωγώ τους πάντες, ειδικότερα αυτούς που είναι άσχημους τόσο στη ψυχή όσο και στη φάτσα.

Κουράστηκα όμως ζαχαροκόριτσο, πρέπει να ετοιμαστώ, έχω μια δύσκολη μέρα μπροστά μου, πρέπει να δείχνω φρέσκια και κούκλα. Σε αφήνω, θα είσαι η συντροφιά από εδώ και πέρα. Χρόνια σου Πολλά...

Έκλεισα το ημερολόγιο βιαστικά, έλεγξα την ώρα, είχα αργήσει. 'Όχι ρε πούστη μου' φώναξα στον εαυτό μου θυμωμένα. Το πρώτο ραντεβού της ημέρας θα έφτανε σε λιγάκι και εγώ ήμουν ακόμη με το μπουρνούζι. Το κινητό μου έλαβε το πρώτο μήνυμα της ημέρας. Μην αργήσεις, το πρώτο ραντεβού θα έρθει σε μισή ώρα, και δεν είναι και ο πιο υπομονετικός πελάτης του κόσμου!!!

Δε ξέρω πως τα κατάφερα μέσα σε ένα τέταρτο να μεταμορφωθώ από μια συνηθισμένη κοπέλα σε μια γυναίκα που όλες τη ζήλευαν. Σκοτώθηκα για να τα προλάβω όλα, έβριζα παράλληλα αλλά όλα ήταν μέρος της δουλειάς, είχα συνηθίσει. Ανέβηκα στη μηχανή, φόρεσα το κράνος και μέσα σε δέκα λεπτά έφτασα στο σημείο της συνάντησης, μια συνάντησης όμως, η οποία έμελλε να μου αλλάξει όλη τη ζωή.

Από όσους διαβάσουν αυτό το πρώτο κεφάλαιο θα ήθελα ενα σχόλιο για να δω εαν τη συνεχίσω ή όχι. Περιμενω με αγωνία τα σχόλια σας και εαν θέλετε μου βάζετε το λαμπρό αστέρι που θα φωτισει την καρδιά της Barbie. Love u!!!