PEKİ YA SUÇLU KİM ¿

KALBİN MATEMATİĞİ

İnsan hep geliştirmeli kendini derdi matematik hocam,

Her zaman geliştirmeli,

Gelişime açık olmalı ve hazır olmalı bütün yeniliklere.

Hep ileri olmalı hedef daima ileri,

Ardına dönüp bakanlar derdi hocam,

Geride kalmaya mahkumdur.

Daima hazır tutun gelecek için beyninizi...

Peki ya kalbimiz hocam,

Onuda geliştirmek gerekmez mi,

Diye sordum bir gün,

Onuda hazır tutmayalım mı gelecek sevgilere,

Kalbimizde hazır olmasın mı acı çekişlere.

Matematikte kalbe yer yok çocuğum hayatta da,

Biraz hiddetlenir gibi oldu önce,

Kalp bize yanlış yaptırır,

İki artı ikiyi beş saydırır,

Güven olmaz kalbe.

Dedi sonra daha mütevazıca.

Hocamın tavrı cesaretlendirdi beni,

Anlatmaya başladım anladığım matematiği.

Hocam hayatımızı kalbimizle toplarsak bulabiliriz doğruyu,

Geçmişi çıkarmak yerine eklersek tecrübeye,

Daha net bakabiliriz geleceğe.

Kalpleri birbiriyle çarparsak birde,

Sofradaki ekmek olur en büyük ortak bölünen.

İki kalp buluşunca ortak paydada

Gelecek de daha net olur fayda da,

A kümesi kesişince B kümesiyle,

Mutlulukları ikiye katlanır ortak küme gelince.

Size bir sır vereyim mi hocam,

Bir artı bir üç ediyor kalbin cebirinde..