Himouto KyungSoo Hyung

¤•¤ 8 ¤•¤

Jongin , telefonundan müziği açtı.
Kucağındaki penguen yastığına sıkı sıkıya sarılmış, parlak, iri gözleriyle kendisini izleyen büyüğüne yeteneklerini sergiliyordu.

Jongin dansını bitirdiğinde iki izleyicisini de yan gülüşüyle selamladı.
Fakat büyüğünün yanaklarından süzülenlerle ona yaklaştı.

"Hey! Neden ağlıyorsun? "

"Çok çok çok güzeldi.
Hayır. Harikaydı. Müthişti.
Yani pingu bunu beğendi.
Ve teşekkür ediyor.
Hayranını çok mutlu etmişsin."

Jongin, KyungSoo'nun sözlerini sindirmeye çalışırken diğeri odaya koşmuştu.
KyungSoo onun dansından ağlayacak kadar etkilenmiş miydi yani?
Bu kadarı da rol olamazdı.
Onun peşinden odaya gitti.
Diğeri battaniyesinin altında kıvrılmış yatıyordu.

"İyi misin?"

Battaniyenin altından boğuk bir ses geldi.

"Evet."

" Neden yatıyorsun o zaman?"

" Pingunun kalbi ağrıyormuş."

" Yastığının mı?"

Jongin, ses gelmeyince battaniyeyi araladı.
Diğerini ağlarken bulmayı beklemiyordu.

" Neden hala ağlıyorsun?"

" Ben ağlamıyorum.
Pingu ağlıyor."

" Ama senin gözünden yaş akıyor. "

" Bebişimin göz yaşları yok.
O yüzden kalbi ağrıyor.
Onun yerine ben ağlıyorum."

" Pingu neden ağlamak istiyor?"

" Çünkü. ."

" Çünkü? "

" Çok güzeldin. "

Jongin, battaniyenin aralığından göz yaşlarıyla yaşarmış yanakların kızarıklığına daldı.
KyungSoo'nun kendisi kadar tuhaf sözleri içine dokunmuştu.
Çekmecesinden biraz peçete aldı.
KyungSoo'nun battaniyesini başını açıkta bırakacak kadar açtı.
Göz yaşlarını sildi.

"Ne yapıyorsun? !"

"Pingunun göz yaşlarını siliyorum.
Aigooooo.. Şuna bak.
Burnun da mı onun yerine akıyor. "

"Ben silerim."

" Hayır. Küçük hayranımın burnunu ben silerim."

KyungSoo peçeteyi yüzünde gezdiren genci süzerken göz göze gelmişlerdi.

" Bir daha ağlama. "

"Neden?"

" Çünkü. "

" Çünkü? !"