Hi, ako si Martin. Ikukwento ko sa inyo ang istorya kong ito. Tungkol ito sa isang babaeng napakamahal ko. Sayang nga at naging ganon. But that's life. Hindi mo masisisi si God sa mga pangyayari sa buhay mo dahil hiram lng natin to sa kaniya kaya wala tayong karapatang magreklamo kung ano man ang dumating sa'ting problema dahil ginagawa niya lang yun para sa ikalalakas natin.
Ulit, ako si Martin. 19 yrs. old ako noon. 3rd year college palang dahil umistop ako ng 1 yr. pra mgipon at mgtrbaho sa hrap ng buhay at nkakuha ako ng scholarship sa isang university kung saan nakilala ko si Jane. 18 yrs old. Maputi, matalino, conservative at walang kaibigan dahil looser dw sya dto. pero pra sakin, she's not a looser. ms mgnda p siya kesa sa mga babaeng mpupula ang labi. Ang layo ng aming agwat dahil napakayaman nila.
Hanggang dumating ang pagkakataon na ito na hnding hndi ko talaga makakalimutan.
Naging mgpartner kami sa laboratory. Parang twilight nga e. ako si Edward at siya si Bella. Kaso siya yung naiilang sa'kin. nga pla Dahil sa kaniya, parehas akong kinuhang course. Parehas kaming educ. at iisa din ang major. Pinauna ko muna siya sa experiment na ginagawa namin. nagkakahiyaan p nga kmi nun e. Pagkatapos ng klase ay ngpslamat siya sakin. Nagpakilala ako at inabot ko ang kamay ko. Ngumti siya sakin at nakipagkilala din. Niyaya ko pa siya mglunch pero nakakahiya at di ko sya nilibre ako pa man din ang nagyaya. Mula ng araw na yun, madalas na kaming mgksma ni Jane. Nakakatuwa ngang isipin dahil ang kulit niya pala. Naging Magbestfriend kami ni Jane hanggang Christmas. pumupunta kami lagi sa Bundok at nag sa-sight seeing. Iyon na din ang nagsisilbing tagpuan namin. Nakabisikleta lang kami na pumupunta dun. Sa tagpuan namin, may isang puno. Nagiisa lang siya. Halos araw araw kaming pumupunta doon nang angkas ko siya sa japanese bike niya.
Inalagaan na namin ang puno doon. Dahil sa init ay naglalagas na ang mga dahon. Isa din yon sa dhlan kung bkt mdlas kmi pmpnta doon. Ilang buwan din at nakikita na naming lumalago ang puno. pero ngkasakit si Jane. Nang nagkasakit siya dahil nadengue, araw araw kong pnupnthan ang puno. Inaalagaan ko ito mabuti. Natuto nga akong hndi kumain sa lunch pra mkaipon sa Fertilizer para doon. Nang gumaling na si Jane, pumunta ult kami doon sa aming tagpuan. Laking tuwa niya nang nakita niya ang puno na namumulaklak na. Napakasaya niya ng parang bata. Niyakap nya ko ng npakahigpit at nagpasalamat siya sakin. Tapos kumuha siya ng bato na may katulisan din. Kinaskas niya yung bato sa puno. sabi ko "o inaalagaan natin tapos susugatan mo lang". "hndi ha. minamarkahan ko lang kaya na satin siya at tyo ang dhlan kung bakit siya ganiyan kya tyo ndn ang magulang niya". sgot niya ng prang bata. Natulala ako sa sinabi niya. "MAGULANG" kami. magkasama. napangiti ako doon.
Kaskas padn siya ng kaskas sa bato. "Wala namang nangyayari e" sbi ko. "hay!! oo nga e! kaw na nga!". "osge akin na" knuha ko yung bato. "ano ba ilalagay?". "j+m" sbi niya. napatahimik ako nun. um-oo nalang ako at sinunod amg sinabi niya. nang natapos ko na ay sbi nya lgyn ko dw ng heart border. ginawa ko na lang. Natapos ko nang gawin yon at umupo na kami. Sumandal pa siya sa balikat ko. Sinandal ko sin ang ulo ko sa ulo niya. nakatulog si Jane na nakasandal sakin.matapos nun ay umuwi na kami. namumutla si Jane nang ginising ko. Kaya binilisan ko ang pagmaneho para makauwi agad kami. Sinalubong kami ng mama niya. Palibhasa ay kilala na ako kaya ganun na lang ang bati sakin. napakabait ng mama ni Jane. manang mana sa kaniya si Jane. Nagpasalamat ang mama niya sa'kin at nagpaalam na ko kay Jane.ganun dn ang gnwa niya sakin. Akmang patalikod palang ako ay sumigaw ng napkalakas ang mama niya. Pagharap ko, si Jane... Nakabulagta na.
Sinugod namin si Jane sa Ospital. Ang mommy ni Jane ang kumausap sa doctor at ako, hawak ang kamay ni Jane habang naluluha na. Pumasok na ang mommy niya at parang pilit ang kaniyang ngiti. Tapos makalpas ng ilng oras ay dumating na ang papa niya na naghihingalo. Pinasalamatan ako ng papa niya at nang gumabi na ay pinauwi na din ako. Nung mga oras na yun ito lang ang nasa isip ko. "Ano bang nangyayari kay Jane?"."Dahil lang ba kagagaling niya lang sa dengue?"."Sana gumaling ka na. Mahal kita Jane".
