Edrenelyn's POV
Hii ebriwan~ i Am Edrenelyn Lozada 16 years old.
I have a childhood friend slash sweetheart. Pero one sided eh. Haha.
Yah, ako ang babaeng di titigil hanggat di nakukuha ang gusto. Sounds Brat right? Haha, but that's the real me.
"Hey Love! " bati ko sa kababata ko. He just stare at me. He looks irritated, but i dont care. All i know is I love Him.
"Tss." Haaayys, may sakit ata sa utak tong si Kris ano? Lagi na lang 'Tss Tss' naririnig ko! Wala na bang iba? Hahaha.
"Alam mo na bang may nililigawan ako right? Pero bakit ayaw mo pa rin ako tigilan!? " sabi nya. With matching roll eyes pa! Antaray nya noh!? Kung iba ang gumawa nyan, iisipin ko bakla. Pero dahil sya ang gumawa, he looks like a Cool!
"Yah Yah I know, pero naniniwala ako na nasa In-denial stage ka pa lang! Kaya di ka pa naamin! Tsaka how many do i really have to tell you!? Na pinapaikot ka lang ni Chloe! Sasaktan ka lang nya! " I shout in front of him. I dont give a damn if anyone or should I say Everyone see what Im doing right now. I am Fucking irritated too!
"Tss. You are totally insane. " he said.
"Yeah Insane to you! Can't you see!? Since then I've been inlove with you!? But I was.. I was... Nothing for you." My voice went sad in my last three words.
Binigyan nya lang ako ng matalim na tingin, yeah Im a brat. Totoo naman lahat ng sinasabi ko! Chloe is a bitch! Oras-oras ata nagpapalit ng boyfriend yun! Pero ano bang nakita ni Kris sa Kanya!? Dahil maganda sya!? Tss. Unlike Chloe, Im just an ordinary friend of Kris.
Bakit ba andaming nagkakandarapa dyan kay Chloe!? Sexy At maganda!? Bitch naman. Mabait lang sa Harap ni Kris. Love is blind nga naman *sigh*.
Kung si Chloe daan daan na ang naging boyfriend samantalang ako, ni isa wala pa. Always waiting for Kris... Always waiting for Nothing.
*Bell*
Dahil nagring na ang bell pupunta na akong room. Para sa nxt class namin. Haaay, pag sa klase ako nakatingin kay Kris si Kris nakatingin kay Chloe. Funny right? Haha tara tawa kayo *sarcastic*
Pagdating ko ng room, naghihiyawan ang mga kaklase kong sabog. Pero mas malala ngayon, mas wild? Anong nangyayari?
Nasagot lang ang tanong ko ng bumukas ang pinto dahil lumabas ang isa sa mga kaklase ko. Nakita kong yakap-yakap ni Kris ang isang bitch.
Ano ba Kris! Umalis ka dyan! Baka mahawa ka!
Gustong gusto kong isigaw yan, pero walang nalabas kahit isang salita sa bibig ko.
Sila na ba? Bakit? Bakit? Bakit? Gustong gusto ko ng magmawala sa harap ng room. Pero wala akong nagawa kundi tumakbo na lang. Sa Forest park ako nakarating. Sa forest park ang pinakatahamik na lugar dito sa school.
Pagdating na pagdating ko dun, di pa man ako nakakarating sa isa sa mga upuan bigla na lang akong napaupo. Parang naging jelly ang tuhod ko, dahil hinang hina na.
Ipinatong ko ang dalawang kamay ko sa tuhod ko. Atsaka tumungo. Haaayy, life why so hard? Diba pwedeng gusto ko sya gusto nya ako? Tss. Life is so Horrible and unexplainable.
Edrenelyn ano ba!? Lagi ka na lang bang gaganyan!? Iiyak pagnasasaktan!? Try mo kayang maging masaya! Maging masaya ng di dahil sa kanya! Ipakita mo na di sya kawalan!
Tama Tama, tumayo ako at inayos ang sarili ko. Pinunasan ang luha, uhog, at sipo sa mukha ko. Nang maramdaman kong okay na ako. Naglakad ako ng nakaChin-up.
Pagdating ko sa room. Parang wala na yung nangyare kanina? At ang mas ikinagulat ko, ay hindi si Kris ang katabi nya at kalandian nya sa Upuan kundi si Bryan. Siryisli? Walang pang isang oras!? Nagpalit na agad sya!? Certified HeartBreak girl. Tss.
Kawawa naman si Kris-no! Dapat di ako maawa hindi sya nakinig sayo!
Pumasok na ako na parang walang nangyare. Eh wala naman talaga. Ano tong inaarte arte ko!? Haha. Yeah, im Insane.
***1 week After
Idunno if this is what you called ACHIEVEMENT? One week na huwag pansinin si Kris!? One week na wag kausapin si Kris? One week na wag kukitin si Kris?
Congratulations Edrenelyn! You can live without him!
Puri ko sa sarili ko, as I enter our school. Dumiretso muna ako sa Cafeteria, dahil nagugutom na ako. Futhek, naubos ang oras ko kakaayos ng sarili ko. A Great Pretender I am.
Pagkakuha ko ng pagkain ko, dumiretso ako sa isang Vacant Table.
Habang kumakain, may isang unexpected guess ang tumabi sakin, umupo sya sa harap. Kaya ngayon magkaharap kami.
"Oh Hi Kris! " bati ko, inemphasize ko pa talaga ang word na 'Kris'
"Are you Avoiding me?" He asked casually.
"Why? Di pa ba halata? Tss, manhid ka nga since then. Kamusta ang feeling ng maiwasan Kris? " I asked straight forward.
"And why are you avoiding me Love? " i was shocked of what he called me. Love? That's the word I hate the most right now. Tss. In 13 years ko syang kasama ngayon nya lang ako tinawag ng ganyan? Psh.
"Because I want. I just want. And you want it too right? Tss."
"What if I dont Love? " for the second time, nabigla ako.
"You are totally insane." Ginaya ko ang tono nya nung sinabe nya sakin yan.
"Yeah Insane to You love. " -kris.
"Stop Saying stupid things Kris, Im not joking around anymore. Tss." I said and theres an irritation in my voice.
"Im not joking Love, Im just confessing my feelings." Okay, for the third time nashock nanaman ako.
Kinikilig na ako dito takte! Tama na yan Kris! Sayang ang 1 week ko! Mafafall nanaman ako!
"W-what a-are you t-talking about? " why am I stuttering? Tss.
"Its just a play. Laro. Part of my plan. pagseselosin ka and I'll confess everything. But you ruin everything. Such a Great right? Love? I feel the same way too Love. Pero ikaw ata ang mas manhid satin. Tss. "
He Feel the same way? Does it mean he Loves me too? Oh-my-god!
"Yah, I feel the same way. I love you more than you love me. 'I love you' isnt enough to say what i really feel for you."
Hindi ako nakapagsalita ng hilahin nya ako patayo at yakapin. >////////<
*****
Hii Ate Edrenelyn. Sorry for the long wait. Panget ba? Sorrna. Hahaha.
-Thankies :*
