MNGO-20.2
Hindi ko magawang makapagsalita habang nasa loob ako ng sasakyan ni Tarra. Malakas ang kabog ngaking dibdib at mabibigat ang aking bawat paghinga. Di rin nakatulong sa nararamdaman ko ang mahinang iyak ni Tarra sa aking tabi na syang nagmamaneho ng sasakyan. Sumulyap ako sa kanya. Nakita ko ang pagdaloy ng kanyang luha sa kanyang pisngi.
Nag-iwas ako ng tingin. Why do I feel like it's my fault kung bakit nawawala si Trivy ngayon?
Lumunok ako at tumingin na lang sa labas. I gasped when I saw some droplets of water on the window glass.
Nasaan ka ba ngayon Trivy?
I balled my shaking hands. Di ba siya umuwi dahil sa sinabi ko sa kanya kanina?
"Sa palagay mo Andrea, nasaan kaya ang kapatid ko ngayon?"
Bumalik ang diwa ko ng tanungin sa akin iyon ni Tarra. Lumingon ako sa kanya. I cleared my throat to get rid the lump formed in there. "Saan mo ba siya hinanap?", I asked.
"Hinanap ko na siya kung saan. I even called Tia and Yuo to asked his whereabouts pero pati sila hindi nila alam kung saan si Trivy!"
Nag-iwas ako ng tingin ng banggitin niya ang pangalan ng magkapatid. Marahil napansin niya ang pagkabalisa ko kaya tumingin siya sa akin. Tarra heaved a deep sigh. "I know it's wrong to ask for your help right now, especially if Yuo's back. Pero kasi...sa inyong lahat...alam kong ikaw ang agad na lalapitan ni Trivy kapag nakita niya."
Lalo akong nanginig sa mga salita ni Tarra. I gasped so many times to gather enough air for my clenching chest. "O-Okay lang.", I managed to answer. Pumikit ako ng mariin. Sa tangin ko rin kasi ay responsibilidad ko nga hanapin siya dahil alam kong may kasalanan din ako.
"So...anu suggestions kung saan ang kapatid ko ngayon?"
Ilang sandali akong nanahimik at nag-isip. Where could Trivy be? Where could he be right now? Tumingin ulit ako sa labas. Unti-unti nang lumalakas ang ulan. Napalunok ako. I hope...I hope he's okay and dry.
"What if...what if hanapin natin siya sa bahay ng mga kaibigan niya?", I suggested.
Agad lumingon sa akin si Tarra. She stared at me for seconds before sighing. "My brother doesn't have a lot of friends, Andrea. His friends are only Yuo, Tia...and you.", matigas niyang sabi.
Kumunot ang noo ko. "Pero paano ang mga kabarkada niya sa school? Diba kaibigan din niya ang mga iyon?"
Tarra shook his head. "No. Only three people lang ang ina-acknowledge ng kapatid ko na kaibigan niya. The others are just his past times. So we can't find Trivy in their places."
Tumango na lang ako sa kabila ng kalituhan. They are just his past times? I thought they are his friends? I thought he's friendly? He's a good guy, a nice person. Bakit naririnig ko ang mga ito ngayon?
Wala nang nagsalita sa pagitan namin ni Tarra pagkatapos. Siguro kapwa kami abala sa kakaisip sa mga lugar kung saan posobilidad na nandoon si Trivy. My eyes were focus on the road, thinking. Bigla akong may naisip na lugar na posibleng naroroon si Trivy.
I bit my lower lip. Dahan-dahan akong lumingon kay Tarra. I cleared my throat to get her attention. Nang lumingon siya sa akin ay agad akong nagsalita.
"S-Sinubukan mo na bang pumunta ng university?"
Bahagyang natigilan si Tarra, wari'y nag-isip. Ilang sandali lang ay umiling siya.
"Then...maybe we should find him there."
Tarra just gave me a nod.
Ilang minute rin ang lumipas bago kami nakarating sa university. Kahit medyo malalaki ang patak ng ulan ay walang anu-anong lumabas kami ng sasakyan kahit walang payong.
BINABASA MO ANG
Mr. Nice Guy's Obsession
Ficción GeneralWhen the Mr. Nice Guy is obsessed. My first ever story on wattpad.