Aksam telefonuma bir mesaj geldi. Açtığımda şok olmustum cunku bu daniel'di.
Babanın numarasını verdigini anlamayacak kadar aptal mı sandın beni cici kız. Unutma benim çevrem genis, arayıp buldum numaranı. Yarın okulda görüşürüz sarı.
İnanmıyorum ya numaramı nerden, nasıl buldu? Gerci acık olmak gerekirse zengin bi tipi var kesin cevresi genistir. Taktığı lakaba bak "sarı"..
Ukala bir bencilin teki. Ustelik ukala oldugu kadar da asabi. İnsanları sevmek yerine onlarla yattığına %100 eminim. Kızları kullanıp sonra bi peçete gibi atıyordur o pis ukala. Kim bilir kac kızın hayalleriyle oynamıştır. Ah neyse, biraz uyumalıyım cunku gayet hareketli bir gundu.
Derken camdan tıkırtılar geliyordu.. Cama dogru yöneldim ve dısarıda oldukca luks bir spor arabası gordum. Benimle ne alakası olabilirdiki ? Hemen pencereyi actım ve aşağıya baktım, gelen daniel'di. Aman tanrım! Bu kadarı da fazlaydı artık..
-Danielll sen ne yaptıgını sanıyorsunnn! Evimi nasıl buldun!
+Cok kolay oldu sarı. Sürtük arkadaşlarına 2 laf atınca yaranmak icin hemen adresi verdiler. Hic zorlanmadım.
Basta inanamadım. Cunku benim adresimi arkadaslarım söylemezdi. Kesin Cece kaşarı soyledi!
-Eee soyle derdini!
+Benim olmanı istiyorum.
-Sen ne dediğinin farkında mısın! Cabuk git burdan.
+hayır sen aşağıya gelene kadar gitmiyorum. Ustelik korna da otturcem.
Daaaaaaaaaatttt-daaatttt-dat-daaaaattttt GELMEDEN GİTMEMMM
Sosyopat. Aşağıya ineyim de sunu yollayayım.
-İşte geldim simdi git burdan.
+hayır seni almadan bi yere gitmiyorum, bin şu arabayaa.
-BİNMİYORUM!
Tam giderken kolumdan çekti ve beni arabaya bindirdi. Ben icimden küfrediyordum ona ama o halinden gayet memnundu.
-Nereye gidiyoruz ?
+Sanane.
Off hiç cekilmiyor. Napsam acaba. En iyisi uyumak....
Aradan 45 dakika gecince bi yerde durduk ve beni indirdi. Kocaman bir villanın onudeydik ve sanırım bu villa onun eviydi. Ben etrafı seyrederken daniel arkamda pis pis gülüyordu. Kapıyı hizmetçiler actı. Evi hayran hayran seyrediyordum. Her sey mukkemmeldi. Ev otantik dosenmisti. Butun eşyalar degerli olmalıydı cunku dıs görünüşleri mukemmeldi. Beni odasına goturdu. Yatağına oturdum.
-neden buraya geldik?
+sence?
-düşündüğüm şeyse aklından bile gecir----
Lafımı bitiremeden uzerime cıktı, ben butun kuvvetimle onu ittim ve yere dustu.
-heeyy ne yapıyorsun! Ben-ben (soylemeliydimm bunu saklarsam birazdan cok kotu seyler olacakk) ben bi ameliyat gecirdim.!
+napabilirim? Deyip yine uzerime çıkmaya çalıştı. Bu sefer ben ayaga kalktım.
-kendini toparlarsan isin ciddiyetini anlatıcam. Dedim. Yanıma oturdu.
+evet?
- ben daha 1 sene once ailemle trafik kazası geçirdim. Annem, babam, kucuk kardesim ölmüştü fakat ben mucize gibi hayatta kalmıstım. 9 ameliyat gecirdim fakat doktorlar biriyle yatmam sonucunda olebilecegimi söyledi. Sonra bi yetimhaneye yerlestirildim cunku ailem ölmüştü ve hickimsem yoktu. Aradan 2 ay geçtiğinde bi aile beni evlatlık aldı. Şimdi onlarla yaşamaya çalışıyorum. Yani kısacası lutfen bana dokunma..
Bunu anlattıktan sonra daniel'in yanağından dökülen damlaları farkettim. Benim farkettigimi görmesin diye görmemiş gbi davrandım. Şaşkındım cunku onun vicdanının oldugunu sanmıyordum...birden sessizlik bozuldu. Kesik kesik sesiyle bişeyler söylemeye çalışıyordu..
+bennn ben ozur dilerimm bilmiyordum..
Nedense birden bire ona sarılma ihtiyacı hissettim. Sarıldım... birlikte yataga yattık fakat sırt sırta dönüp yattık...
