Chapter 1: Collide

6 2 0
                                    

'Take me to the galaxy. Save me from the jealousy'

- Ladies Code

"Good morning Anne!"

"Good morning Jin! Do you have good news for today?"

Umupo ako sa malapit sa bintana ng cafe na pinasukan ko. Ito ang paborito kong lugar, at nagpapasalamat ako na parating bakante to pag pumupunta ako dito.

"Same old news Anne. You know crimes and stuff. Here's your frappe, made especially for you."

"Ah. You know girls so well Jin. Thank you. Kamusta pala mga anak mo?" Sabi ko sabay sip ng frappe ko sabay kuha ng libro na babasahin ko ngayong araw.

"Sobrang kulaet nila Anne." Napangiwi ako sa pagsasalita ni Jin. Kahit talaga naturuan na ng asawa niya ng tagalog, andiyan pa rin ang nakakatawang pagbigkas niya.

"Hindi ka parin talaga sanay magtagalog Jin. Nakakatawa ka parin."

"Aba! Maganda na akow magtagalog Anne."

" Baka ibig mong sabihin, marunong." Pfft. Hindi ko na talaga mapigilan. Bumunghalit ako ng tawa.

"Anna Rowella Almendraz, inaaway mo na naman ba ang asawa ko?" uh-uh. Heto na ang matinik na asawa.

"Hindi ah. Natutuwa lang talaga ako." Sabay takip ng bibig ko.

"Lovey. Inaaway ka ba ni Anna huh?" Kailangan talaga magkiskisan ng tungki sa ilong habang nagtatanong?

"Ahem! Langgam."

"Bleeeeh! Maghanap kana kasi ng boyfriend! O asawa mo."

"Tch. Magbabasa nako. Alis." Pinaalis ko na sila at nagbasa na ako. Kuntento na ako sa ganito pag weekend. Hindi ako pumapasok sa opisina dahil gusto ko akin ang oras. Wala rin naman silang magagawa eh, ako ang boss.

"Bullshit! You're telling me to calm down?" Muntik na akong masamid sa gulat. Ano ba? Hinampas ba naman niya yung lamesa? Sino ba to?

"Hey! Any problem mate?"

"Stay out of this, all of you." He shouted. Arrogante.

"How could we if you were shouting like you own the world?" Sabat ko. He glared at me, deadly. Nanlamig tuloy ako. Nakakatakot tong taong to.

Iniwan niya yung babaeng kausap niya na umiiyak. Hindi naman ako chismosa para tanungin siya sa nangyari. Hindi kami close. Nawala ako sa pagtunganga ng tumunog ang cellphone ko.

"Hello Ara speaking."

"Ara, something big came up. We need you."

"What do you mean something big came up? And didn't I tell you I'm not free on weekends?"

"Come on Ara! It's Mr.Hofeerman! He would like to hear from you! It's our chance. It could be that he wants to sign for a deal."

"Cancel that for me. Say I ain't free."

"Yes you are! Come here in the office this instant!" Aba. Binabaan ako.

Yan lang ang secretary na nakakapagbaba ng telepono sa boss niya. Tch. Pero anong magagawa ko? Mas matanda pa siya sakin, at mas nakakakilala pa.

"Jin, Violet. Something came up. Need to go. Bye! Kiss the kids for me."

"Kay. Be careful."

Malas din hindi ako nagdala ng kotse. Maglalakad na lang ako papuntang opisina. 15 minutes walking distance lang naman.

Ang ganda ng araw ngayon. Hindi masyadong mainit, yung tipong pag nadapo sa balat mo yung init, hindi nangangagat. Kahit weekends, busy pa rin ang mga tao. Ako lang naman siguro yung hindi. I plugged in my earphones.

The dawn is breaking
A light shining through
You're barely waking
And I'm tangled up in you
Yeah

But I'm open, you're closed
Where I follow, you'll go
I worry I won't see your face
Light up again

Even the best fall down sometimes
Even the wrong words seem to rhyme
Out of the doubt that fills my mind
I somehow find
You and I collide

"Hmmm." I closed my eyes, trying to savor the message behind the song.

I'm quiet you know
You make a first impression
Well, I've found I'm scared to know
I'm always on your mind

Even the best fall down sometimes
Even the stars refuse to shine
Out of the back you fall in time
I somehow find
You and I collide

Don't stop here
I lost my place
I'm close behind

Even the best fall down sometimes
Even the wrong words seem to rhyme
Out of the doubt that fills your mind
You finally find
You and I collide

You finally find
You and I collide

"Ugggh. Aray!" Ang sakit ng balakang ko. Ang sakit ng pagkakatumba ko.

"Will you watch when you walk?" I know that voice!

"You!" Dinuro ko siya. Hindi man lang nag sorry.

"Clumsy." Tumalikod siya at may kinausap sa cp niya . Aba! Hindi to tama!

"Hey! You should apologize for what you did!"

"Why should I? You're the one who is closing your eyes like an idiot while moaning. Were you perhaps, thinking of something green?"

"Aiish! Pervert!" He just laughed. Bipolar yata to eh. Kanina lang sa coffee shop, halos madurog yung mesa sa pagkahampas niya, ngayon tumatawa. At chaka, wala yatang alam sa trapiko.

"Hey! You'll be charged of jaywalking if you crossed the street without the lane." I shouted.

"Why would you care?" angil niya. Kitams? Bipolar eh.

"Hoy! Tigil!" Ay mali. Parang pulis.

Abala pa rin siya sa cp niya. Madidisgrasya talaga tong taong to eh.

"Hoy!" Sabay hablot sa kanya. Saktong pagtama ng mata namin, may maugong na sasakyan na paparating.

Wala na akong natatandaan, maliban sa hinarang ko yung katawan ko para ako ang matamaan.

Biglang nagblangko na ang paningin ko.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

RRAZELLA <3

Forever YoungTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon