Sonum Ol * BÖLÜM 7

39 3 3
                                    

Eve geldiğimiz de ben odama Eda'da yemekleri hazırlamak için mutfağa geçmişti. Ilk okul gününden sinir olarak eve dönmenin üzerimdeki etkisini hala taşıyordum.

-"Ne olacak ukala İşte ukala" diye söyleniyordum ki Eda'nın odaya girerek

-" Kim bu çocuk" demesiyle

-"Sen beni mi dinliyorsun"

Diyerek konuştum bu biraz da şu an anlatmak istemediğindendi.

-"anlatıyorsun"

diyerek kapıyı kapadığın da
-"bugün de herkes beni bir yerlere kapatıyor "

diyerek Sitem ettim ama başımda merakla bekleyen bir Eda olunca her şeyi anlatmak zorunda kaldım. Anlattıklarımdan sonra

-" Sendeki şans ta kimsede yok kuzi"

diyerek dalga geçen Eda'ya yatağımdaki yastıklardan birini fırlattım. Eda da bana dil çıkararak odadan çıktı. Odadaki işlerimi bitirince biraz internete gireyim dedim. Herhangi bir hesabımdan birine girdim biraz gezindikten sonra ekranda bir mesaj belirdi. Mesajı açtığımda

-"Selam konuşalım"

yazıyordu uzun zamandır kimseyle iletişime geçmediğimden önce çocuğun Profil resmine baktım. Daha önceden çocuğun yüzünü hatırlıyor gibiydim,ama henüz tanıyamamıştım. Mesaja cevap olarak

-"Evet buyrun"

yazdım. Çok geçmeden

-"bugün konuştuğun çocuk sana bakmaz kızım"

diye bir cevap yazdı. Bu Kendisinini ne zannediyordu. Selim bana baksın falan mı istiyordum. Tamamen saçmalık!!
-"Bana baksın diye uğraşmıyorum hem bu seni neden ilgilendiriyor"

diyerek yanıtladım,ama çok fazla canımı sıkmıştı.

-" Ben sana bakarım tatlım"

diye bir mesaj yazınca sinirden ne yazacagımı şaşırdım.

-" yaa off git başımdan seninle uğraşamam" dediğimde

-" Daha çok görüşeceğiz bu daha başlangıç"

diyerek yanıtlamıştı. Saçma konuşmasına cevap vermeyerek Bilgisayarı kapattım. Zaten doğru bir insan beni bulmazdı. Odada fazla durduğumu anlayıp acıktığımı hissederek mutfağa Eda'nın Yanına indim. Maşallah kuzi döktürmüştü. Kocaman bir gülüş yollayıp masaya geçtim bu kadar acıktığımı tahmin etmemiştim. Bir yandan yiyor bir yandan da Eda'ya minnet ediyordum.

-" Kuzi Sen mükemmelsin sen olmasan aç kalmıştım"

-"Aman kız ye işte sen şimdi ye ben acısını sonradan çıkartacağım" dedi .

-"Hain planlarını kendine sakla Kuzi"

diyerek yemeğime gömüldüm.
Fazla şişman değildim. Çok fazla yiyordum ama hemen de zayıflıyordum. Yoksa Selim'in söylediği gibi şişman bir insan değilim. Akşam yemeğinden sonra mutfağı toparlayıp ikimizde de odalarımıza çekildik odalara çekilme işini konuşmalıydık. Daha fazla vakit geçirmek daha iyi olurdu. Her gecenin klasik olarak annemi özlemiştim.Belki biraz fotoğrafı ile konuşmak iyi gelebilir diyerek yatağımın yanında ki fotoğrafı elime aldım. Aklıma yaptığımız şeyler tatillerimiz anılarımız geliyordu.
' Keşke senin yerinde ben olsaydım' dedim bana bakıp gülümseyen resme.. Ona Uzaktım çok kez istediğim yanına gitmeyi ama söz vermiştim ve sözümü tutamamaktan korkuyordum. Fotoğrafa bakıp biraz hüzülendikten sonra uykuya daldım.

***
Anne anne gitme lütfen biraz daha kal bağırıyordum Annem beni görmüyordu gidiyordu. Eda'nın" Sibel uyan canım kabus görüyorsun" demesiyle gözlerimi açtım. Yatağımın yanında ki sudan içip Eda'ya sarıldım rahatlamaya ihtiyacım vardı. Biraz rahatladıktan sonra okul için hazırlanıp odadan çıktım. Eda da hazırlandığında Evden çıktık ve okula yürüdük. Okula geldiğimizde bahçede bir kalabalık gruplaşma olmuştu. Eda'nın
-"Hadi biz de bakalım" demesiyle oraya doğru ilerledik. Bir çocuk ortada konuşuyor,diğerleri de onu şaşkınca dinliyorlardı. Öğrencileri aşarak öne gelmiştik. Çocuğun bakışları beni buldu ve;

- " işte konumuzda yerini aldı"

diyerek beni ortaya çekti.
'yüzünü incelediğimde bu dün akşam mesaj yazan çocuktu.' Çocuğa bakarak

-"ne yapıyorsun sen ya." dedim çocukta hafif sırıtarak

-"herkese doğruları gösteriyorum" dedi

-"ne ki senin doğruların" diye bağırdığımda kolumuz sıkarak;

-" bana bağıramazsın"

dedi. o kadar çok sıkıyordu ki moraracağına eminim.

-" canımı acıyorsun bırak" dediğimde

-"Sence umrumda mı?"

diyerek daha da sıktı.

"Benim umrumda"

sesin geldiği yöne baktığımda Selim'i görmemle duraksadım. Hem benle dalga geçiyor hem de umrunda olduğumu söylüyordu.

Çocuk ;
-"kahramanımızda geldi " deyip güldüğünde Selim'in yumruğu ile yere yapıştı. Selim çocuğa acıyarak bakarken

-"dua et herkes burada senle sonra görüşeceğiz"

dedi. Giderken beni de kolumdan çekmeyi ihmal etmedi.

-"ya çekmesene kolum acıyor" dediğimde kolumu bıraktı

" o çocuktan uzak dur" dedi. Ben ağzımı açıp neden diye soracaktım ki

-"şimdi sırası değil" giyerek cekip gitti..

Merhaba canolar yb nasıldı ? Hepinizi seviyorum bir sonraki bölüme görüşürüz öpüldunüz Bu arada kitabı yazmaya başladığım ilk günden beri bana destek olan sakaryazar1 ve ayseglgnl ' e çok tşk ediyorum öpüldunüz :*

Sonum OlHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin