Hissizlik vücuduma işlemiş gibi yerimden kalkamıyorum. Tabi bunda havanın da etkisi var biraz. Ankaraydı burası, kışları soğuk geçip içimize işlerdi.İnsanın anlatmak istediklerini sanki havanın soğuğu yüzüne vuruyor gibi.
Yeni bir başlangıça imzamı atmam lazımdı fakat bu olacak gibi değildi.Ne kadar normal bir yaşantım olduğu sanılsa da dışarıda içimde kendimle bocaladığım ama ne yaparsam yapıyım çözemediğim sıkıntıları olan bir kızım.Hayatım boyunca ailesinden derslerine çalışırsa geleceğini kurtaracağı söylenen ve bundan başka şekilde fazla iletişim kurmayan biriyim.Biraz da değişik biriyim aslında.Ailem tarafından normal karşılanmayacak kadar değişik biriyim. Evet her insanın içinde kendini yenemediği sıkıntıları vardır diye kendimle cebelleşsem de şu sıralar artık bu numaram da eskimiş durumda.
Sıkıntılar içimde birikmiş, arkadaş diye adlandırdıklarım arasında bu fark edilse de sadece çıkarları olduğu sürece yakın oldukları kişiliklerle yakınım şu sıralar. Uzun süredir ne önümdeki sınavlara çalışabiliyorum ne de kafamda kendimle yüzleşebiliyorum. İnsanların beni anlamadığını düşünüyorum. Herkesin beni yenmesinden, adım atmak istediğim konuyu dile getirince insanların benden önce davranmasından yorulmuş, hatta bitmiş bir durumdayım.Saatlerce yazabileceğim belki de günler sürecek sıkıntılarım var.Ama bilgisiyar başına geçtiğimde yazacağım iki kelime bile beni içten içe iyice kötürüm ediyor.
Bu kadar kötü biri olduğum da düşünmüyorum aslında. Belki insanlar için çok kötü biriyim ama kendi içimde yaşadığım duygular depreştikçe kötü olmaya devam edeceğim belki de.
İŞTE TAM OLARAK BÖYLE BİR KIZIN HAYATI OLUCAK BU!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YERALTI NOTLAR
Dla nastolatkówİnsanlar, kendinden daha üstün insanlara itaat etmek gibiydi onun için. Bir adı olsun yeterdi. Yaşadığı zorluklar gözünde liğme liğme küçülüyordu hayatına eklenen yeni depresif olaylar çerçevesinde.