O GÜNDEN SONRA

Bölüm 1

Yorumlarınız benim için değerli hatalarımı veya hikaye hakkındaki yorumlarınızı dikkate alarak yazacağım. Eleştirilere açığım teşekkürler.

Vampirlere inanır mısınız ?
Ya da inanlara ne tepki verirsiniz ? Peki ya bunun bir delilik oldugunu düşünüyor musunuz ?

1 Mart 2016 Salı Sabahı
Okulun ikinci yarısıydı. Havalar sıcak. Alice herzaman olduğu gibi geç yatar ve geç uyananlardandı. Okul alarmını kurduktan iki saat sonra kalkar. Kahvaltısını eder ve okula giderdi.

Alice;
Ooof yine mi sabah ? Yine mi okul ?

Kapı çalar Alice zar zor kapıyı açar üşengençlik seviyesi nirvanaya ulaşmıştır.

Oov hoşgeldin dostum fakat tam çıkmak üzereydim. Okul çıkışı, ben seni arasam öyle buluşsak?

Alice'nin en yakın arkadaşlarından jacob gelmişti.

Jacob: Hiç sorun değil canım zaten seni almaya geldim okula beraber gideceğiz.

Der demez Alice'yi alır kolundan tuttuğu gibi motoruna bindirip okullarına giderler.
Jacop Alice'den hoşlandığını ne kadar belli etse de Alice'nin buna inanmaya niyeti yoktu.

Alice: Jacop neden bana öyle bakıyorsun yüzümde bir şey mi var?
Jacop: Yo, hayır alice sadece bugün yani her zamankisi gibi çok güzel olduğunu söylemek istedim.

Alice'nin yüzünde hafif bir tebessüm oluşarak

Teşekkürler jack hadi derse girelim mi artık?
Jacop: ov tabi.

Okulun içine girdikleri anda Jacop bir espri yaparak Alice kahkahaya boğulur. O sırada okulun koridorlarında sanki okul değil, cenaze yeri gibi bir sessizlik vardı. Hiç kimse gülmüyor, konuşmuyor herkes Alice ve Jacop'a bakıyordu.

Alice: Hey millet noluyor biri mi öldü?

Tam o sırada iki topuklu ayakkabı sesi duyuldu. Herkes o yöne doğru baktı. İki kız biri kumral biri sarışın yanlarında da üç erkek bunlar kim ne işleri var burda?

Jacop: Kızlardan birine siz yeni misiniz? Adın nedir?

Kız soğukkanlılığını koruyarak

-Ana , evet yeniyiz.

Sessiz bir şekilde;
Alice: iyide dönemin ikinci yarısına geldik.

Ana bunu duymuştu.
-Ne yani nakil diye bir şey duymadın mı sen !

Tüm koridor Ana ve Aliceyi dinliyordu. O sıra çocuklardan biri

Tamam kızlar yeter bu kadar.
Alice: Pardon? Sen kimsin ya!
-Adım Arthur.
Alice: Bende Alice memnun olduğumu söyleyemem.
Jacop: Hadi güzelim gidelim.
Alice: Jack saçmalama onlar geldi onlar gidecek.
Ana: Alışsanız iyi olur.
Arthur: Aynen öyle.

Alice bu tiplerden hiç hoşlanmadı. Fakat Arthur'un yakışıklılığı göz kamaştırıcıydı. Masmavi gözleri sarı saçları tam hayalindeki modeldi. Fakat Bi o kadar da ona uyuz, sinir olmuştu. Onlarla bir daha denk gelmicem diye kendine söz vermişti. Ne yazık ki bu sözü söyleyip yutması bir olmuştu.

Alice: ne yok artık! Bana sizinde bu bölümde olduğunuzu söylemeyin.

Çocuklardan biraz kısa boylu olanı ve aralarındaki en küçük olan Des
-Bu bölümdeyiz Alice.

Alicey'e elini uzatmıştı.
Alis birden
-Ellerin bu havada neden çok soğuk?

Arthur kaşlarını çatıp
Kızlara hesap vermekten nefret ederiz.
Alice: Sana sormadım Des'e sordum.
Arthur: Ne farkeder ha o ha ben kardeşiz biz.

Alice şok olmuştur birbilerine bu kadar benzemezlerken nasıl olurda kardeş olurlar? Alice sessizliğini koruyarak hocanın gelmesiyle ders başlamıştır.