Aşkın En Acı Rengi

AŞK

3 haziran çarşamba
Herşeyin başladığı gün
Kendine güveni olan birisi değilimdir pek ama ne olduysa bugün bana bişeyler oldu çünkü 17 yıllık hayatım boyunca asla yapmaya cürret edemediğim şeylerin başlangıcıydı bu gün
.
Kendimi ilk defa bi kızın ellerine bıraktığım gün ilk öpücük ilk dokunuş ilk sarılma bu duyguları ilk tattıgım kişi ne olursa olsun bırakmak istemediğim ama sürekli olarak beni önemsemediğini düşündüğüm bi sevgilim war bu kitapta aslında sadece içimi rahatlatmak için ne olursa olsun beni anlamıyo ve her sefetinde benden anlayış istiyor kendisine sürekli içimi döküyorum ama yinede beni anlamıyo insanı çok yoruyo ama sevgi herşeyin üstesinden gelmemi saglıyo sürekli istediğim tek şey ise aileme karşı tanıştırdığımda herkesin tam olarak beğenmesi ama o hiç takmıyo nedenini çözemedim kendisine sorsam bile cewap wermiyo artık sinirlerim bozulmaya başlıyo ama çözüm yok

Aslında çözümü buldum çok basit kendisine karşı anlayış göstermek ama kendisi benim yazdıklarımı gördüğü halde umrumda değil dedi ben şu anda ne yapacagımı bilmiyorum umrunda olmadığımı söyledi acaba beni sevmekten waz geçebilir mi aslına bakarsanız beni sevdiğine kesin eöinim ama bana davranışları ve söyledikleri çok kırıcı oluyo neden böyle davrandığı ortada kendisi ona olan sevgimi sınıyo gibi hatta kendisini sevmediğimi düşünüyo bu kadar baskı kendisini çok yoruyo beni sevdiği için bana katlanıyo kendisi ailesiyle sorunlarını bana paylaştığı halde sürekli kendisinden bişeyler istiyorum neden bilmiyorum ama kendisine baskı kurmazsam benden soğuyacagını düşünüyorum çünkü benden istediği şeyler ilgi ve ankayış bundan sonra anlıyış gösterecem bakalım o zaman mutlu olacak mı tabi kendisi kitap yazmaya p kadar kaptırmışki kendini bana mesaj atmayı bile unuta biliyo yada ilesünden korktuğu için bana mesaj atmıyı sürekli konuşmak istememin neden sınawa 11 gün kalmasıydı sitres altındayım ailem bana güvenmiyo benden bi bok olmayacagını düşünüyo bana inanan tek kişi sevgilim NİSAM ama beni anlaması lazım ben zor durumdayım üniwersiteye gitsem gözü arkada kalacak gitmesem yine içünde şüphe olacak bendede aynı duygular var çünkü ne kadar talihsizlik warda bizim başımıza geliyo anlayamıyorum neden bu kadar talihsisiz tek talihli olduğumuz nokta birbirimizi bulmuş olmamız umarım bunları okuyunca wattpad yerine benim acılarımı çözmek için bi yol bulmaya çalışır umuyorum çünkü beni seviyo kesin eminim
Allah sonumuzu aynı yastıkta bitirir inşallah

Şu anda kendimi hiç iyi hissetmiyorum ailem sürekli aynı şeyleri söylemeye başladı YGS sınavında 180 barajını geçemiyeceğimizi düşünüyolar ve asıl konu bu değil eğer ben üniversiteye gidemezsem sevgilimin beni bırakıcağına weya babasının bizi ayıracagına inanıyolar.

Çoktandır ilk defa ewime bu kadar mutlu gelmiştim çünkü sevdiğim kız bana değer verdiğini göstermeye başlamıştı ama ewin kapısından içeri girer girmez direk azarlamalar bailadı çünkü piskolojik baskı yapıyolardı hayatıma anlam katan şeyleri önemsememem gerektiğini söylüyolardı ben ilk defa kendimi bi kız için kaybettim şu anda kendimi bulmak istemiyorum nedenini bilmiyorum ama ben kendimi sevdiğim kıza adamak istiyorum ama ailem kız arkadaşımın bana olan sevgisine inanmıyolar lise biter bitmez o kız ünüversiteyi kazanırsa seni unutur diyolar ama takmıyorum ben sevgiye inandım hayal kırıklığına uğramıyacagıma eminim sonuçları görmemize 9 gün kaldı umarım herşey güzel olacak hayatımın anlamı sana güveniyorum o yüzden artık sana baskı kurmayacam bunları okuyunca neler düşüneceksin acaba çok merak ediyorum seni çok seviyorum beni asla bırakma tek gerçeğim

şu anda ygs sınavına 6 gün kaldı hayatımın geri kalan kısmını 6 gün sonra belirleyecem herşey benim ellerimdeydi fakat ben düşüncesizlik yapıp sadece gezmeye ve sevgilimle vakit geçirmeye çalıştım sınava 6 gün kala derslere ağırlık werdim sonucu çok merak ediyorum acaba benden bi bok olurmuydu ??
Şu anda duygularım çok karışık kendime olan güvenimi kaybettim herkesin beni küçük görmesi bana değer vermemeleri beni çok kırıyor ama ben alıştım hor görülmeye kendimden sogudum çünkü ben sadece kendimce doğru olanı yaptığımı düşünüyorum şu anda kimsenin sevgisine layık olduğuma inanasım yok sadece değer verdiklerim için çalışacam ama tabi onlar bana değer veriyo mu bilemiyorum kendimi kaybettim hayatımda ilk defa beni bu hale getirebilen biri oldu oda şu anda sevdiğim kız ama kafamı toplamam lazım çünkü düşüncesizlik yaparak hem onu hem kendimi yoruyorum tek istediğim sevgiydi haketmediğim halde ama sevgisine asıl şu an ihtiyacım war moralim yerin dibinde kendisi bunun farkında mı bilmiyorum herşey üst üste geliyo şu anda ne yapacgımı bilmiyorum sadece ders çalışmak ve sevdiğim kızla konuşmak geliyo içimden şu anda hayatım allak bullak bir durumda acaba kafamı toplaya bilirmiyim??? Kendimi herkese kanıtlaya bilirmiyim sonuçları 6 gün sonra görecez