Fantasy Girl | gxg

Hoofdstuk 14 - Fantasy Girl

Songs:
1. Home - One Direction
2. They don't know about us - One Direction
3. Good for you - Selena Gomez

Herhaling:
"tijd," fluisterde Nora. Ik knikte, "Tijd." Inge liep naar ons toe, "Wat is er aan de hand?" Vroeg ze voor een laatste keer aan mij. "Ik ben bang," gaf ik beschamend toe. Ik zag Nora haar blik verzachten, "waarvoor?" Ik keek in haar ogen en antwoordde eerlijk, "ik weet het niet."

+

"We zijn bijna een jaar samen."

Charlotte

"Inge, ik ga naar Nora toe. Waarschijnlijk ben ik over een week thuis." Zei ik net voordat ik de deur uit wou gaan. "Maak daar maar een maand van." Schreeuwde Inge vanaf de bank. Niet begrijpend keek ik haar aan, "wat bedoel je?" Lachend sprong ze op "je woont praktisch bij haar Charlotte. Je bent altijd bij haar en ik ben hier, in jouw appartement."

Ik tikte ongeduldig op de deur. Ze had eigenlijk wel gelijk. Ik en Inge betaalden beide voor mijn appartement, maar ik was er nooit. Nora betaalde alleen voor de hare, terwijl ik daar soms een maand lang sliep. "Je hebt gelijk," zuchtte ik voordat ik het appartementengebouw verliet.

Ik reed in mijn auto naar Nora haar appartement. Een groepje jongeren zaten te roken en begroette mij. Glimlachend zaaide ik terug, ik kende een van de meiden. Dat was de bovenbuurvrouw van Nora die een elektrische gitaar had. Ze speelde er graag midden in de nacht op, wat ik niet altijd fijn vond.

"Ga je weer naar Je vriendinnetje toe?" Vroeg ze. Ik knikte en deed de deur open, "ja." Een jongen gooide zijn sigaret op de grond. "Dus jij bent een lesbo?" Zei hij terwijl hij mij verafschuwend aankeek. "Ik hou van haar," was mijn antwoord.

"Joris laat die meid met rust." Zei de bovenbuurvrouw. Ze keek me lachend aan, "hij dolt met je. Je ziet het misschien niet meteen, maar hij is ook zo gay als het maar kan." Lachend zwaaide de jongen nu naar me. "Sorry, ik wou zien wat je zou antwoorden. Ik houd namelijk ook niet van labels." Ik schudde lachend mijn hoofd en liep naar boven. Nora zat op de bank televisie te kijken. Toen ik binnen kwam sprong ze verrassend op. "Ik moet er nog steeds aan wennen dat je nu mijn sleutel hebt." Lachte ze voordat ze naar mij toe liep om mij te kussen.

"Geeft niet," zei ik in haar oor. Ik kuste haar terug en sleurde haar mee naar de bank. "Ik zat zo te denken," begon ik. Nora deed de televisie uit en luisterde naar mij. "We zijn bijna een jaar samen." Ze knikte, "dat weet ik, want ik plan een verrassing." Toen realiseerde ze zich wat ze net zei. "Shit, daar gaat de verrassing." Ik omhelsde haar, "ik wist allang dat je verrassingsdiner organiseerde Nora."

Haar ogen werden groot, "hoe dan? Ik was zo voorzichtig!" Ze keek zo teleurgesteld dat ik spijt kreeg van mijn woorden. "Bel dan niet in de gang met het restaurant." Vertelde ik haar. "Maar dat is niet waar ik aan dacht." Ze liet me los en ging rechtop zitten. "Vertel-"

"Ik ben altijd bij jouw. Soms voor een maand of twee. Inge woont praktisch alleen in mijn appartement." Nora keek teleurgesteld, "als je ruimte nodig hebt moet je het zeggen Charlotte." Ik pakte haar hand en schudde mijn hoofd. "Dat is niet wat ik bedoel Nora." Het was even stil. Hoe kon ik dit goed brengen? "Ik woon praktisch bij jouw, maar je betaald alleen voor dit appartement. Ik betaal voor mijn eigen appartement, terwijl ik er nooit ben. Misschien is het tijd op samen te wonen?"

Nora lachte, "dat is een geweldig idee, maar ik zit nog een half jaar vast aan dit appartement. Staat in het contract." Mijn glimlach veranderde in een grimas, "oh-"

"Charlotte, ik zei niet dat je niet hier kunt wonen." Toen keek ik weer op, "wat?" Ik snapte er werkelijk niks van. "We kunnen aan de verhuurder vragen of we het  kunnen contract aanpassen voor twee personen. Ze mag mij, dus ik regel het wel." Toen kuste ik haar. Dit was zo geweldig! Ik ging bij Nora intrekken.

"Het contract van mijn appartement is deze maand afgelopen." Zei ik. "Dan kan Inge het opnieuw huren, maar dit keer voor haarzelf." Nora knikte en drukte haar lippen weer tegen de mijne. "Dit wordt zo fantastisch."

+++

Hand in hand liepen Nora en ik door het park. We liepen al een half uurtje in stilte, te genieten van de natuur. "Morgen," begon Nora. "Morgen zijn we precies een jaar samen." Ik zuchtte en stopte met lopen. We gingen zitten op een bankje en staarden voor ons uit. "Het jaar ging zo snel." Mompelde ik. Nora knikte instemmend, "erg snel."

Ik draaide me naar haar toe, "morgen wonen we alweer een week samen." Nora lachte, "en ik ben je nu al zat." Ik gaf haar een plagerige mep en lachte met haar mee. "Inge richt haar appartement helemaal anders in. Ze vertelde dat ze mijn inrichting haatte en blij is dat ze het eindelijk kan veranderen."

We waren weer stil. Niet een ongemakkelijke stilte, maar een fijne, rustige stilte. "Charlotte we zijn nu al een jaar samen." Zei Nora plotseling. "Wanneer ga je dit aan je ouders vertellen?"

Ik slikte, "als het kon, nooit." Nora zuchtte en liet mijn hand los. "Ik snap dat je bang bent, dat was ik ook. Maar je kunt mij niet voor altijd voor ze verbergen." Ik pakte haar hand weer en keek haar aan, "ik vind het moeilijk. Ik wil ze niet een hartverzakking geven." Nora rolde met haar ogen, "jij kan ook overdrijven."

"Nora, mijn ouders zijn veel te gewoon voor dit. Ze zullen het niet willen geloven en misschien willen ze mij nooit meer zien. Ik ben bang, want ik houd teveel van ze."

"Ik snap dat je bang bent Charlotte. Maar ik wil ze ontmoeten, ik wil ook mee naar verjaardagen. Ik wil dat het allemaal normaal is."

Toen schudde ik mijn hoofd, "normaal zal het nooit worden Nora. Er zullen er altijd mensen zijn die dit niet normaal vinden. Die 'dit' niet vinden kunnen. Als het mijn ouders niet zijn, dan misschien een baas van een baan waar we willen werken. Of een nieuwe buurman. Er zal altijd iemand zijn die tegen ons is."

Nora glimlachte, "dat weet ik schat, maar zolang wij elkaar hebben en wij van elkaar houden kunnen die mensen mij niets schelen." Toen kusten we midden in het park. Al waren er mensen die naar kan wezen, die ons verafschuwden of mensen die ons zouden haten. We kusten en het voelde perfect.

-------------------------------------------
Hoofdstuk 14 - Fantasy Girl
Woorden: 1151

Sorry dat het zolang duurde! Dit hoofdstuk was erg moeilijk voor mij te schrijven, geen idee waarom. Misschien omdat er zoveel dialogen in zaten, sorry daarvoor. Ik kon even niets beters bedenken. Maar Nora en Charlotte wonen samen! Tot het volgende hoofdstuk.

PS: volg bibliofiel4, ze schrijft geweldige boeken!

Xx Romy