Πρώτη Ματιά

Κεφάλαιο 4

Είχα αρκετό χρόνο ακόμα για να ετοιμαστώ. Η μαμά μου ήταν σε μια φίλη της κι έτσι δεν είχα και πολλά πράγματα να κάνω. Έκατσα πάλι στον καναπέ και άνοιξα λίγο την τηλεόραση. Δεν κατάλαβα τι έβλεπα γιατί είχα αλλού το μυαλό μου. Σκεφτόμουν διάφορες λεπτομέρειες για εκείνον. Ήταν ψήλος, γυμνασμένος, με καστανά μαλλιά και μάτια, φαινόταν γύρω στα 24-25, όμορφος με επιβλητική παρουσία και σίγουρα είχε όποια ήθελε! 'Λογικό.' σκέφτηκα.

Είχε περάσει λίγη ώρα και δεν είχα τίποτα άλλο να κάνω από το να αρχίσω να ετοιμάζομαι με αργό ρυθμό. Εκάνα ένα αφρόλουτρο με εκχιλίσματα βανίλιας, το αγαπημένο μου άρωμα, και ύστερα πήγα και στάθηκα μπροστά από την ντουλάπα μου, βρήκα μια υπέροχη μπλε φούστα και μια ωραία άσπρη μπλούζα που μου τα είχε κάνει δώρο η μαμα μου πέρσι στα γενέθλια μου, και τα συνδίασα με μια μαύρη λεπτή ζώνη και τις μαύρες μου γόβες. Η αλήθεια ήταν ότι γενικά φαινόμουν πολύ πιο πάνω απο 16 αλλά δεν με ένοιαζε γιατί απο παιδί ήμου έτσι. Η συμπεριφορά μου, τα χαρακτηριστικά μου και πολλές φορές και το ντύσιμο μου ήταν πάνω από την ηλικία μου. Πάντα προσεγμένο και ώριμο, δεν προκαλούσα ποτέ και έδειχνα στους άλλους μια σοβαρότητα και ένα κύρος. Σαν να τους λέω αυτόματα να με σέβονται. Και αυτό ήταν κάτι που κέρδιζα αμέσως από τους ανθρώπους και ήμουν πολύ χαρούμενη από τον τρόπο που είμαι. Έβλεπα άλλες κοπέλες που το μόνο που έκαναν ήταν να προκαλούν και να υπάρχουν μόνο για να αρέσουν και ένιωθα πολύ τυχερή που δεν είμαι έτσι. Ούτε εγώ ούτε η Ελπίδα, ευτυχώς!

Η ώρα ήταν 8:00 και άρχισα να βάφομαι ελαφρά. Τόνισα λίγο τις γωνίες του προσώπου μου. Πρόσθεσα μια απαλή και γήινη σκιά που πήγαινε με τα μπλε μου μάτια και πρόσθενα ένα ροζ, κοντα στις αποχρωσεις των χειλιων μου, κραγιον με λίγη δόση lip-gloss. Τον σκεφτόμουν συνέχεια και κατάλαβα πως όλα αυτά που κάνω αυτή τη στιγμή είναι για να αρέσω σε εκείνον. Πάντα προτιμούσα να αρέσω πρώτα στον εαυτό μου και δεν με ενδοιέφερε τόσο για τους γύρω μου..αλλά τωρα ήταν αλλιώς..Εγώ γενικά δεν ήμουν άνθρωπος ποτέ τοσο ρομαντικός και των συναισθημάτων, δεν θα μιλούσα ποτε με τέτοια λόγια κάποιον, αλλά να που....Μου έβγαζε κάτι αυτός ο άνθρωπος που ποτέ δεν ήξερα ότι υπήρχε...Ήμουν έξω από τα νερά μου ήταν η αλήθεια. Αλλά ήθελα να δοκιμάσω να κολυμπήσω σε αυτά τα νερά, κι ας πνιγόμουν..

Η ώρα κόντευε 9:30, έτσι ντύθηκα προσεχτικα, φόρεσα τα παπουτσια μου και τελείωσα τοποθετώντας τι αγαπημένο μου άρωμα. Περίμενα λίγο και η Ελπίδα έκανε την εμφάνιση της. Άνοιξα την πόρτα και η πανέμορφη ξανθιά που ήταν μπροστά μου...ναι...ήταν η Ελπίδα. Πάντα ήταν όμορφη, κι αυτή μεγαλόδειχνε. Ήταν ξανθιά, με γαλανά μάτια και ανοιχτή επιδερμίδα που φαινόταν πάντα πεντακάθαρη, είναι λίγο πιο ψηλή απο εμενα κι εκείνη δεν έχει τόσες καμπύλες όσες εγώ. Βέβαια η καμπύλες ταιριάζουν υπέροχα στο σώμα μου χωρίς να έχουν κάτι άχημο. Φορούσε ένα υπέροχο κόκκινο φόρεμα που της πήγαινε παρα πολύ και τα καινούρια της μαύρα μποτάκια που ήταν όντως πολύ όμορφα.