Saat 5'e kadar ağladım gözüm şişmişti. Sabah olmuştu denizi gören odam çok güzeldi. Eylül anırıyordu "Kalkın lan hayvanlar denize gidelim" ben bağırarak "Hiç halim yok" dedim hepsi bana tip tip baktı bende kalktım mavi sütyenimin üstüne salaş beyaz Bitch yazan bir tişört giydim cam dikkatimi çekmişti orda bir çocuk beni izliyordu gidip ona baktım güldü bende ona hareket çekip perdeyi çektim. Çok güzel olmuştu altınada pembe yırtık kısa şort giydim. Hazırdım sıkı bir kahvaltıdan sonra dışarı çıktık birden önümü camdaki çocuk kesti. "Merhaba benim adım Deniz " ben umursamayarak göz devirdim kolumu tutlu onu çaktırmadan inceledim gideri vardı ne diyorum ben be Hüseyini seviyorum ben. "Cam olayı yüzünden özür dilerim" dedi bende "önemli değil "dedim ardından bizim deliler geldi baktığımda hayvan hayvan bana bakıyorlardı. Yürüyorduk oda bizleydi içimden "Hm acaba tanışsam mı belki iyi bir çocuktur saçmalama Ece Hüseyin var işin içinde" dedim
Neyse ki kumsala indik deniz mütişti saçımı savuran rüzgar çok güzeldi. Ben iskele fark ettim onlar orda voleybol oynuyorlardı bende kafa dinlemek için ilerliyordum ki bana seslendiler "Biz eve gidiyoruz eşya unuttuk" dediler bende "Ben iskeledeyim" dedim ve hızlı adımlarda ilerledim. Çeşme güzel bir yermiş , beğendim açıkçası gözlüğümü taktım, saçımı tuttum ,ayaklarımı aşşağı salladım deniz sıcaktı birden kara bulutlar doluştu. Ben gene Hüseyini düşünüyordum hâla , gözlerim doldu herşey bu kadar iyiken neden böyle oldu ki derken yağmur bastırdı fark etmemiştim. Bir seslenti duydum "Dikkat et çabuk gel burda fırtına kötü olur , canına mı susadın senn heyy!" Birden kafamı çevirdim fark etmemiştim ama deniz suyu diz kapağıma kadar gelmiş su yükselmişti. Olsun bunlar benim için sorun değildi birden biri koşarak yanıma geldi o kimdi ayol aa Deniz! Kolumu tutup beni eve götürdü içeri girdiğimde bana bakıp herkes bana bağırmaya başladı herkes üstüme geliyordu. Eylül bir yandan "Nerdesin sen aptal havayı görmüyor musun?!" Diğer yandan Zerda "Canına mı susadın sen" ve Sude sesini yükselterek "Seni camdan izliyoruz göz göre göre orda oturuyorsun anlamıyorum amacın ne?!" Ben ağlayarak odama çıkıp kapıyı kilitledim. Neden herşey ben?, yanıma bir kitap alıp evden çıktım birde kulaklık ve telefon. Arkamdan soruyorlardı nereye diye ama umrumda değildi yürüdüm,yürüdüm,yürüdüm boş bir ev buldum oraya sığınarak kulaklığımı takıp kitap okudum. Fark etmeden saat ilerliyordu baktığımda saat 17:38 di eve gitmem gerekiyordu yürüdüm ve eve vardım hepsi birer birer özür diledi ben hepsine sarıldım üstüme fazla geldiklerini söylediler ama hiç birşey dostluğumuzdan önemli değildi...
