Chapter I

1.2K 4 5
                                    

PAW’S POV

Ngayon ko lang ulit nakitang ngumiti si Alex ng ganun kalapad, Nang makita namin kung paano kumaripas ng takbo si Dawn sa loob ng mall para lang puntahan ako. Sabi ko sa’yo, akin lang si Dawn. Honestly, LAUGHTRIP talaga XD

Pero syempre, nauna na kami, para di halata diba? Buti na lang dala ni Alex yung kotse ng kuya niya.

Nag-antay ako ng konti dito sa sinabi kong lugar kay Dawn na hindi ko alam, pero honestly ulit? It’s MAKATI, Bawat kalat ng Makati kabisado ko noh.

Even the apartment address na binigay ni Dawn, I know it. Every inch. Pero sinubukan niya ako, yeah, I messed them up. By ‘them’, I mean, yung tongono na babaeng kasama niya sa Mall kanina.

Although, may naglalaro na sa utak ko, gusto ko pa ring si Dawn ang magsasabi sakin. Ilang saglit lang, may narinig na akong tumatawag ng pangalan ko, go on, you can guess :D

 It'sssss. . . 

“Oh, Dawn.” Nanalo ka ng jacket ni Willie! HAHAHA. Pawis na pawis siya, at onting hingal pa.

Ano pa ba ang inaasahan niyo sa taong kumaripas ng takbo? XD

“Thank God, You’re okay.” Sabi niya with a shocking hug.

Sniff, Sniff.

Bangoooooo~

“Uy! OA mo, may makakita satin eh.” Sinaway ko siya kunwari. But hell, I’m enjoying this.

Lalo niyang hinigpitan pagkakayakap sakin. “Kinabahan ako sa’yo eh. Darn.”

And I smiled for that.

Thank you Lord.

Kumalas na siya at tsaka ako nagsalita. “Bakit ba kasi hindi na lang tayo nagsabay kanina sa pag-uwi? Edi sana dumiretso na lang ako sa bahay mo.”

He glanced up and glanced away. “Something came up.”

You mean, SOMEONE CAME UP.

Oh no, you don’t, you don't lie to me, Usares.

“Like….” Sabi ko nang pabitin. “Yung girlfriend mo?” I raised one of my brows.

Bigla na lang niya akong hapitin sa beywang.MY girlfriend is here, so, what are you saying?” he teased.

Okaaaayy! Bilis na ng tibok ng puso ko, this is not good, baka iba na naman magawa namin sa gilid ng highway. ~.~

Sakto namang may dumaan na taxi kaya nagpara ako, “Sakay na, para matutor na kita.” Makahulugan kong sabi sa kanya. May ngiti namang lumabas sa mga labi niya.

Sumakay na kami at nakarating na kami dun sa apartment niya. Umakyat kami ng hagdan, nasa second floor daw yung unit niya kaya ako yung pinauna niyang umakyat dahil baka pag ako daw yung sumunod sa kanya, baka di daw niya namamalayang nahulog na’ko.

Tell me, he’s sweet. XD

At last, tumigil na kami sa isang unit, and I think it’s his.

Binuksan na niya ang pinto, susunggaban ko na siya sana ng halik nang sabay kaming natigilan.

“Milly?” mahina niyang sabi.

“Oh you’re here.” Isang babae sabay tingin sakin at tingin balik kay Dawn. “Nauna na kami Usares, Miss, pasok ka.” At kung hindi ako naduduling, siya yung Amy Hortilano kahapon sa Welcome Party.

Desperadang KeridaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon