"Hiç lugatına yakışıyor mu?!" dedi
Tıslar gibi icten bi güldüm.Alt tarafı çok sinirli bir anımda "Allaha emanetsin."demistim, "hadi bana eyvallah " der gibisinden.
Ordan bakınca kibar gorunuyordum oyle de davraniyordum aslinda çünkü seviyordum ve sevmek bunu gerektirirdi.Sevmek alttan almayi hep haklısın demeyide gerektirirdi.
Ta ki "burama kadar geldi" noktasina gelene kadar...Işte o anlarda biz sevgi dolu kadınlar dişlerini sıkaraktan "bak hacı! Bu işler oyle olmuyor seviliyorsan sevildigini bil, adam gibi sevil.Burnumdan getirme tamammi yoksa benimde aşil topugum var topuklarim burdan ona göre "demek istiyoruz da "lugatimiza" yakismaz diye 'hihimm piki " diyoruz :) hadi simdi Allaha emanetsin :)
