Πρώτη Ματιά

Κεφάλαιο 9

Πέρασε ήδη ένας μήνας χωρίς πολλά πολλά. Στις προπονήσεις τα πήγαινα πολύ καλά. Τα κορίτσια τα είχα συμπαθήσει και με είχαν συμπαθήσει κι αυτά. Εκτός της Κατερίνας. Από την μεριά μου τουλάχιστον. Είχε πολλά πολλά με τον Γιάννη και δεν μου άρεσε καθόλου αυτό. Δεν έδειχναν ότι είχαν κάτι αλλά εγώ νευρίαζα που τους έβλεπα να μιλάνε. Νευρίαζα πολύ! Κάθε μέρα τον ερωτεύομαι όλο και πιο πολύ. Γενικά, έχουμε έρθει λίγο πιο κοντά. Μιλάμε πιο ανοιχτά για διάφορα θέματα και μου αρέσει πολύ αυτό.

Κατά έναν περίεργο λόγο..έχω έρθει αρκετά κοντά και με τον Μιχάλη. Κάνουμε πολύ παρέα και χωρίς να θέλω να λέω πολλά...νομίζω ότι του αρέσω...αλλά και πάλι, η καρδιά μου είναι δωσμένη αλλού. Ολοκληρωτικά. Δεν νομίζω ότι μπορώ να κάνω κάτι μαζί του. Η Ελπίδα τον βρίσκει πολύ ωραίο, αλλά βλέπει ότι κάτι πάει να γίνει μαζί μου, οπότε δεν κάνει κάποια κίνηση. Κι ας της έχω εξηγήσει πως δεν πρόκειται να γίνει τίποτα. Η μαμά μου πια συγκατοικεί με τον σύντροφο της, τον Λουκά και είναι ένας πολύ αξιόλογος άνθρωπος που μας προσέχει και τις δυο! Πότε μένουν σε εμάς, πότε σε εκείνον. Από την μια είναι καλό γιατί είμαι κι εγώ μόνη μου και μπορώ να ησυχάσω, από την άλλη όμως πολλές φορές νιώθω μια μικρή παραμέλιση. Εννοείται πως δεν λέω κάτι. Δείχνει ευτυχισμένη και δεν θέω να της το χαλάσω!

Σήμερα ήταν η τελευταία μας προπόνηση πριν τον μεγάλο μας αγώνα. Ο Μιχάλης είπε πως θέλει να περάσει να με δει. Και θα έρθει και το Σάββατο στον αγώνα. Εγώ τον ένιωθα ως καλό μου φίλο..δεν νομίζω ότι ήθελα να νιώσει κι εκείνος κάτι παραπάνο. Είπε ότι θα περάσει να με πάρει από το σπίτι για να πάμε μαζί, έτσι κι έγινε. Στις 7:30 ακριβώς ήταν κάτω από σπίτι μου, πήρα γρήγορα τον σάκο μου και κατέβηκα να τον συναντήσω. Φαινόταν ότι χαιρόταν πολύ που με έβλεπε και που θα παρακολουθούσε ένα αγώνα μου. Φτάσαμε γρήγορα στο γήπεδο και του έδειξα να πάει να κάτσει στις κερκίδες κι εγώ μπήκα στα αποδυτήρια να ετοιμαστώ. Η προπόνηση δεν κράτησε πολύ σήμερα πάντως ο Γιάννης φαινόταν πως είχε νεύρα...δεν μπορούσα φυσικά να τομ ρωτήσω τι έχει... Ο Μιχάλης εντυπωσιάστηκε από την επίδοση μου και δεν σταμάτησε να το δείχνει. Με χειροκροτούσε συνέχεια και ήταν με ένα χαμόγελο κολλημένο στο στόμα. Με ενόχλησε λίγο, ένιωθα να ρεζιλεύομαι, αλλά μετά σκέφτηκα ότι δεν υπάρχει κάποιος λόγος. Αύριο ήταν ο μεγάλος αγώνας και θα ερχόταν πάλι να με στηρίξει είπε. Φύγαμε μαζί απο το γήπεδο και με άφησε στο σπίτι.

Έκανα ένα μπάνιο και έκατσα να χαλαρώσω στον καναπέ βλέποντας τηλεόραση. Με πήρε ο ύπνος πάνω στον καναπέ κι έτσι το πρωίπου ξύπνησα ήμουν λίγο πιασμένη αλλά ευτυχώς όχι σε σημείο που να μην μπορώ να παίξω καλά στον αγώνα. Έφαγα ένα καλό πρωινό, ετοιμάστηκα καλά και ήρθε ο Μιχάλης πάλι να με πάρει. Θα ερχόταν και η Ελπίδα αλλά έπρεπε να βοηθήσει την μητέρα της σε κάτι σημαντικές δουλειές που δεν μπορούσε να τις κάνει μόνη. Φτάσαμε και είχα αρκετή αγωνία αλλά ο Μιχάλης και τα κορίτσια προσπαθούσαν να με καθυσηχάσουν.