Henüz on sekiz yaşındaydım. Doğu Lisesi'nde okuyordum. Son sınıftaydım. Klasik bir pazartesi günü, okulun popüler öğrencilerden biri olan Zayn Malik ile tanıştım. Nasıl oldu ben de bilmiyordum; kantinde sıra bekliyordum ve o da bana çarptı. Sonra özür diledi ve öylece tanıştık. Benimle takılmaya başladı. Ben de o popülerler arasına katılmıştım.
Bir gün Zayn beni parka çağırdı. Biraz dolaştık. Sonra çimenlerin üzerine piknik sofrası kurduk. Pembe, beyaz daire desenli straplez bir elbise giymiştim. Saçlarım maşalıydı. Beyaz renkte de bir kemerim vardı, neyse buralar önemli değil. "Çok güzelsin." dedi Zayn. Kızardım. "Te-teşek-teşekkürler" diye kekeledim. Güldü. Ağzına bir çilek attı ve söze girdi: "Lily," dedi, "Ben... Senden çok hoşlanıyorum. Benimle çıkar mısın?" Ağzımdaki mısırı kusar gibi oldum. "Ne-ne-ne?" dedim yine kekeleyerek. "Çık benimle." dedi ve güldü. Gülümsedim ve "Tamam." dedim. O günden sonra deli gibi sevdiğim bir sevgilim olmuştu.
Yıllar yılları kovaladı. Yirmili yaşlarımızda Zayn ile evlendik. "Mükemmel" bir evlilik hayatımız vardı. Düzenli olarak sinemaya, yemek yemeye, tiyatroya, alışveriş merkezlerine gidiyorduk. Soysalitenin hayatımızda yeri büyüktü.
Bir gün iş yerinden yakın arkadaşım Elena beni aradı. "Hemen gel Lily, görmen gereken bir şey var." dedi. Hemen izin günümü yarıda bölüp iş yerine gittim. Elena beni dışarı çıkardı. Ve bir de ne göreyim, Zayn bir kadınla sarmaş dolaş oturuyordu! Yanlarına gittim. Çantamı onun kafasına vurdum. Eve gittim. Eşyalarımı toparladım ve Bradford'daki evime gittim.
Aylar sonra, beni aldattığı kadın evime geldi. İçeri geçti. "Dinle," dedi. "Dinle, Lily. Zayn sana şu kutuyu bıraktı. O şimdi... Her neyse." Ağlayarak evden çıktı. Şaşkındım. Kutuyu açtım. İçindeki kağıtta şu yazılıydı:
"Lily Malik... Benim sevgili karım... Seni ne kadar çok sevdiğimi anlatamam. Yıllar önce, bir lisenin sıralarında birlikte oturuyorduk. O sıralarda el ele tutuşuyor, sarılıyorduk. Şu an, sen bunları okurken ben çok uzakta olacağım. Tahmin edemeyeceğin, hatta beni bulamayacağın kadar uzaktayım.
Unutma, bu satırları hep şunu hatırlayarak oku: Seni ne kadar çok sevdiğimi hatırlayarak...
Lily... Sadece altı yıl önce sana, "Benimle çıkar mısın?" demiştim. Hatırlıyor musun? Sen de kabul etmiştin. İşte o gün Lily, doktordan yüzü asık bir şekilde geldim. Neden olduğunu öğrenmeden önce... Biliyorum bana kızgınsın. Belki de nefret ediyorsun. Ama bana ne dediğini hatırladın mı? "Sen ölürsen ben de ölürüm." Bu yüzden söyleyemedim.
Ama Lily, seni çok sevdim. Karım olmayı kabul ettiğin gün, hayatım boyunca yaşadığım en harika gündü. Neyse...
O gün doktora gittim. Uzun süredir muayene oluyordum. Doktor bana "Kansersin, amansız ve tedavisiz bir hastalığa yakalandın. Geri dönüşün yok." dediğinde aklıma sen geldin. Ayrıldığımız, seni terk ettiğim gün, çok düşündüm Lily. Bu yolda benimle yürür müydün?
Sen öyle dediğinde "Bu kadın beni bırakmaz." dedim. Bu yüzden evlenmek istedim. Ölüm zamanımın yaklaştığını hatırladım. İşte o zaman, senin ölümüne dayanamam diye seni yavaş yavaş bırakmayı düşündüm. Nasıl, diye sordum kendime. Sonra bunu kuzenime, en yakın dostuma anlattım. O da bana aynen şöyle dedi: "Sana yardım ederim. Sen onu benimle aldatıyormuş gibi yapacaksın. İş yerinin karşısında bir büfede oturacağız. Bizi görecek. Seni terk edecek. Sen de Amerika'ya gideceksin." Kabul ettim. Öyle yaptık. Ama dayanamadım Lily. Her gece ağlıyordum. Her gece senin resmine sarılıp uyuyordum. Böyle bitmemeliydi...
Sana bu kutuyu getiren de kuzenimdi. Lily, ben artık yokum. Ben artık toprak oldum. Artık yeryüzünde Zayn Malik diye biri yok sevgilim. Ama sen beni sev olur mu? Kutuda bir kazak var. Sen örmüştün. Her gün onu giydim. Kokumu sindirdim. Beni hep hatırla diye...
Lily, emin ol seni benim kadar kimse sevmez. Sevemez. Sana tapıyordum çünkü. Aşıktım. Hem de sırılsıklam aşıktım. Her gece, her gece Lily! Her gece hıçkırıklara boğuluyordum ben. Tanrıya dua ediyordum. Bu sürede kimseyi sevme diye.
Şimdi dışarı çık Lily. Gez dolaş. Hava al biraz. Seni sevecek olan birini bul. Sen de onu sev ama tamam mı? Çok sev. Benden çok sevme Lily. Çünkü ben seni çok sevdim.
Beni gömdüklerinde, yanıma senin de resmini koymalarını istedim. Eğer sen de bir gün ölürsen, yanıma gömsünler. Belki, görürüm seni. Öteki tarafta karşılaşırız ha?
Çok sevdim seni.
Seksen yaşına geldiğinde, sallanan sandalyene otur. Hani Harry Potter vardı ya, onu izle. Eline sıcak çikolata al. Hep yaptığımız gibi.
Yapamadığımız şeyleri yap Lily. Hogwarts'a git. Oraları gez.
Disneyland'a git sevgilim. Orada çok çok çok eğlen. Ve kahkaha atarken gökyüzüne bakıp göz kırp. Ben orada olacağım çünkü.
Sokaklarda bağıra bağıra gez. Kendi kendine saçmala. Herkesin önünde istediğini yap. Böyle anlaştık çünkü. Kimseyi umursamadan yaşayacaktık değil mi?
Hayatı sev. Yaşamayı sev. Beni sev. Birini sev. Çocuğunu sev. Aileni sev. Arkadaşlarını sev. Evini, Londra'yı, dünyayı sev. Evreni sev. Ama her şeyden önce kendini sev.
Sen bunları okurken belki ağlıyorsun belki de gülüyorsun. Ama ben seni seviyorum. Ölmüş olmam bir şey değiştirmez.
Londra sokaklarında asla tek dolaşma. Yanına sevgilini ve Zayn adındaki çocuğunu da al. Onlara beni anlat. Eğer sevgilin kızarsa sus.
Ama sev Lily. Birini sev. Beni unutma. Ama benim ölümüm senin hayatını kısıtlamasın.
Beni her zaman ziyaret et. Mezarıma gel. Adres kutuda. Tek şey istiyorum Lily;
Beni unutma sevgilim.
Seni çok seven kocan, Zayn Malik"
Hıçkırıklara boğulduğumu ve nasıl kriz geçirip koltuğa yayıldığımı hatırlamıyordum bile......
HEYYY ! GUYSSS ! BEN BİLE AĞLADIM :((.. BU TEK BÖLÜMLÜMLÜK BİR HİYAYEYDİ ZATEN BAŞLIKTANDA ANLAYABİLİRSİNİZ .)) .. PERŞEMBE VE CUMA GÜNÜ OLAN MERKEZİ SINAV OLACAĞI İÇİN HERKEZE İYİ ŞANSLAR :))))
