Storm's POV
Ik word wakker van de zon die in mijn gezicht schijnt. Weekend. Ik sta op en denk weer aan gisteren. Wat waren die vlekken in zijn jas? Waarom deed hij zo mysterieus? Allemaal vragen spoken door mijn hoofd. Ik word uit mijn gedachten gehaald door mijn moeder die roept dat het ontbijt klaar is.
'Ik kom!' Schreeuw ik terug en gooi mijn lange bruine haren naar achteren.
Ik ren naar beneden en de lucht van gebakken ei en broodje vult mijn neus.
'Thanks mam.' Zeg ik en geef haar een kus op haar wang.
'Graag gedaan schat.' Zegt ze terug en richt zich weer op het eten.
Ik ga aan de tafel zitten en speel ongeduldig met mijn vork.
'Oja Storm, ik moet vandaag weg, dus je bent de hele dag alleen thuis.' Roept ze uit de keuken. Verbaast trek ik mijn wenkbrauwen op als ze aan tafel komt zitten en een ei op mijn bord legt. Ze word rood als ze me ziet kijken.
'Mam, ben je verliefd?!' Roep ik lachend uit. Ze word nog roder en ik moet lachen. Het is al een hele tijd geleden dat mijn vader is overleden en mijn moeder was er kapot van. Eindelijk is ze weer verliefd.
'Het is niet erg mam, maar mag Harry komen?' Vraag ik met een slijm toontje erachter aan.
'Tuurlijk! Bel hem maar.' Zegt ze lachend terug.
Ik sprint van tafel en pak mijn telefoon. Naar een paar keer gaat hij eindelijk over.
'Hai Storm, ik kan nu even niet praten dus schiet even op.' Hoor ik hem buiten adem zeggen. Wat is hij aan het doen?
'Kan je vanmiddag komen?' Vraag ik aarzelend.
Ik hoor gerommel en iets dat op een gil lijkt van de andere kant.
'Nee, sorry.' Krijg ik terug gesnauwd.
'Wat ben je daar aan het doen?' Vraag ik verbaasd.
'Ik moet gaan Storm.' En hij hangt op.
JE LEEST
Killing Boy f.t Harry Styles
FanfictionIk ben Storm en ik ben 16 jaar. Mijn vriendje is 18. Ook al weet ik niet eens of ik hem zo wel kan noemen. Ik weet niet of ik hem kan vertrouwen. Ik ben bang voor hem, terwijl ik weet dat hij me niks zal doen. Maar al die onschuldige mensen. Waarom...