Geçmiş

Mutlu Olacağız....

Nerdd bu kız ya?
E:Eylüüüül!!diye bağırmaya başladın.Bakmadığım sadece banyo kalmıştı.Kapıyı açmayı denedim ama açılmıyor.Niye açılmıyor bu kapı?İçeriden su sesleri geliyordu.
E:Oradamısın Eylül?Eylül bana cevap ver.
Bu böyle olmayacak.Hemen Eren'i aradım.Off açmıyor.Tabi ya Semih!
Hah açtı telefonu.
E:Alo Semih sana bir adres atacağım Eylülün evi.Hemen gel banyoda ve banyo kapısı kilitli.Lütfen hemen gel.
S:Tamam sakin ol geliyorum hemen.
Telefonu kapatır kapatmaz adresi Semih'e attım.Lütfen kötü birşey olmasın.Lütfen....
15 dakika sonra kapı çaldı.Gidip açtım.
S:Nerde?
E:Gel burada!diyerek hemen onu banyo kapısının önüne getirdim.
E:Semih yarım saattir içeride.Lütfen kötü birşey olmadan onu oradan çıkaralım.
Semih kapıyı zorlamaya başladı ama açılmıyordu.Cebinden anahtara benzer birşey çıkardı.
S:Bununla şimdiyr kadar açmadığım kapı yoktur.
O şeyi kapının anahtar deliğine sokup döndürmeye başladı.Ah kilit açıldı sonunda.
E:Çok teşekkür ederim Semih.Dur ben bakayım şimdi halini bilmiyorum uygunsuz olabilir.Sen içeride bekle sana borcumu asla ödeyemem.
S:Ne borcu bahsetme bile.Ben içerideyim.Birşey olursa haber ver.
Diyerek içeri doğru ilerlemeye başladı .Bende hemen banyoya girdim.Aman Allah'ım!!
E:Semiiih!Semiiih!Yetiş çabuk!
Ağlamaya başladım.Hemde çok kötü ağlıyordum.Ah Eylül ne yaptın sen?
S:Ne oldu Ekim?
E:Etrafta ilaç kutusu ve biraz ilaç var.Ve küvetin içine girip suyu açık bırakmış.Su başını geçmiş.Ölüyor.Lütfen kurtar onu.Lütfen..
Artık ağlamaktan sesim kısılmıştı.Semih Eylülü kucakladı ve hemen aşağı indik.Semih'in arabasına bindik hemen.Eylülü arka koltuğa yatırdık bende yanına oturdum.
E:Semih lütfen hızlı git.dedim ağlama seslerinin arasından.
Hastaneye vardığımızda Etlülü sedyeye yatırdılar.Hemen Acil kapısından geçirip ameliyata aldılar.Lütfen ona birşey olmasın.Ben onsuz ne yaparım.Kardeşim o benim.Semih'e sarıldım.Semih saçlarımı okşayarak iyi olacak dedi.Sonra gidip yere çömeldim.Oturacak halim bile yok.Yarım saat boyunca burda duvara bakarak oturdum."Ekim!"Erenin sesini duyduğumda koridora baktım.Hızlı hızlı buraya geliyordu.Hemen ayağa kalktım.Yanıma geldiğinde bana sarıldı.Hemen başımı omzuna koydum.Saçlarımı okşadı ve iyileşeceğini söyledi.Bunların hepsi Ekin yüzünden oluyordu.Eylül Ekin yüzünden intihar etti.Eğer o burda olsaydı böyle olmazdı.Eren'den kollarımı ayırdığımda başı önünde buraya doğru gelen Ekini gördüm.Bir dakika ne? Ekin mi?
E:Ekinn!!?
Ekin onun adını seslenmemle bana baktı.Yüzüme baktığında gözlerinin kıpkırmızı olduğunu gördüm.Ağlamıştı demek.Tabi ağlayacak.Koşarak yanına gittim ve sıkıca sarıldım.O da kollarını bana sardı.
Ek:Çok pişmanım Ekim benim yüzümden böyle oldu.Ama Sen i n ve Eren için gitmiştim.Sadece kendisini tehlikeye atmaması için böyle söyletmiştim Erene.
E:Tamam Ekin tamam biliyorum.O iyi olacak.İyi ki geldin.Ben bile gitmene buladar üzülmüşken o nasıl üzülmüştür tahmin edersin heralde.Ve bak işte okadar üzüldü ki sen i n dönmeyeceğini düşündüğü için kendini öldürmek istedi.
Kollarımı ayırıp sert bir tokat geçirdim yüzüne.Yüzü yana düşmüştü.Ve gözlerinden bir damla yaş süzüldü.
Ek:Bunu hakettim.
Tekrardan sarıldım ona.Ve o da tekrardan sardı kollarını.Hüngür hüngür ağlıyordum.Kollarımı ayırdım.
E:Ekin sende tıpkı Eylül gibi kardeşim dediğim insansın.Ne kadar üzüldüğünü görebiliyorum.Ama o kendini öldürmek istedi.Eğer yetişemeseydim ne olurdu?Ama sen güçlü ol şimdi.Uyandığında seni görücek ve sevinecek.
Ek:O uyanacak değil mi Ekim?
Şuanda ikimizde ağlıyorduk.
E:Tabiki uyanacak.O bizi bırakmaz.Bırakamaz.... Eren geldi yanımıza ve Ekine sarıldı.Sonra bir kolunu bana uzattı ve üçümüz sarıldık.Semih nerede ya?
Koridora bakındım ama boştu.
E:Eren Semih nerede?Sen telefonunu açmayonca onu aramıştım.Eper o olmasaydı Eylülü kurataramazdık.
Er:Sizin o halinizi görünce duygulandı heralde aşağı inmiştir.Ben bile sizi görünce ağlayacaktım.
Üzülme birtanem o iyileecek.Hepimiz tekrardan birarada musmutlu olacağız..
E:Olacağız değil mi Eren?Mutlu olacakmıyız gerçektende?
Er:Olacağız sevgilim...Mutlu olacağız.....
Bu bölümü yazarken ağlayacaktım az kalsın.Çok hüzünlü bir bölüm oldu.Gerçekten hissederek yazdım.Hepinizi öpüyorum...