Is This Amour [ปล่อยให้ความรักนำทางเราไป](เถื่อน)

Extra ??x?? ไอเท็มลับ

"เห้ย ไอ้โจ้มึงส่งพวกกูแค่นี้แหละ อัดสามแม่งตำรวจเรียกพอดี" กันต์ที่นั่งท้ายสุดตะโกนพูดขึ้นอย่างสุดจะทนแล้วนั่น

"อะไรว่ะ อีกนิดเดียวเองมึง กูไปทางลัดให้ก็ได้อะ บ้านมึงยังไม่ลึกเท่าบ้านไอ้กรนะ กูเป็นห่วงมัน"

"บ้านมันก็อยู่ใกล้กูเดี๋ยวกูไปส่งมันเองก็ได้ มึงอะไปหาน้องพายขวัญใจของมึงเหอะ ป้ะไอ้กร"

"ไอ้เหี้ยกันต์ ปากมึงนี่" ไอ้คุณโจ้ที่เขินจนตัวจะบิดก็ทำการจะปาหมวกกันน็อคที่ตัวเองใส่อยู่ไปใส่กันต์ที่ตอนนี้ลงจากมอไซต์พร้อมกับพยุงกรลงไปตามด้วย

"อัยย้ะ เขินก็บอก"

"มึงจะหยุดมะ"

"พวกมึงพอเถอะมั้ย โจ้มึงไปได้แล้ว เดี๋ยวกลับบ้านดึกนะ"

"อุ้ยกรน่ารักยังงี้เดี๋ยวโจ้ไปส่งยันบ้านเลยนะ มะขึ้นรถ...โอ้ย อะไรมึงเนี่ยเหี้ยกันต์" โจ้หันไปตวาดกันเมื่อจู่ๆกันต์มันก็พลักมือของโจ้ที่กำลังจะเอือมไปคว้าจับที่มือของกร

"ก็กูบอกว่าจะไปส่งกรเอง มึงอะไปได้แหละ"

โจ้อ้าปากงงเพียงชั่วครู่ก็ดูออกว่าไอ้กันต์มันต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลอยู่เป็นแน่ จากนั้นก็ตั้งต้นล้อทันที

"แอร้ยยยยยยย ที่ไล่ให้กูกลับนี่ต้องการไรปะครับคุณกันนนนนนนต์" มันว่าพลางชี้หน้ากันต์ทำหน้าล้อแบบเป็นจริงเป็นจัง ไอ้คนที่โดนล้อก็แทบจะทำอะไรไม่ถูก

"อะไรของมึง ไอ้ ไอ้เหี้ยนี่ ไปหาน้องพายของมึงเลยไป จะให้กูบอกเรื่องพายกะไอ้กัปตันมั้ยละ"

"เห้ยไอ้เหี้ยนี่ กูแค่หยอกเล่นเอง มึงไม่มีอะไรแล้วจะร้อนตัวทำไมว่ะ" โจ้ก็ยังมิวายเอาใหญ่ กรที่เงียบอยู่นานก็แอบยิ้มกรุ่มกริ่มอยู่คนเดียวไม่ได้พูดอะไร ส่วนอีกคนที่โดนรุมล้ออยู่ก็เหลือบๆไปมองคนตัวเล็กที่แอบยิ้มอยู่ข้างๆแล้วก็เกาหัวแก็เขินก่อนจะแสร้งทำเป็นโกรธใส่โจ้อีกรอบ