Dream World

PROLOGUE

It was Nazy's Special Day but no one ever  bothered to celebrate it for her.

Heto siya at nagpapalipas na lang ng oras sa pagpipinta.No one really cares if she died there in her room starved.Kasabay ng pag-agos ng luha sa mga mata niya'y paghalik ng galit na brush sa board na kaharap niya. If only everyone recognized her paintings, hindi na siguro siya maghihinagpis sa kaarawan niya. But she was so unlucky to have a loving and supportive folks.

Ang mga ipininta niya'y hayun at nakatambak lang sa kwarto niyang inaamag na.Bawat larawan duon ay kasama ang bawat parte ng puso niya.Pero balewala lang ang lahat ng iyon dahil wala namang nakakakita sa mga ito at walang gustong um-appreciate sa mga pangarap niya.she was like a dead leaf. always leftout.

Just like a leaf.But will never be.Hindi siya ang tipong susuko na lang dahil sa mga ipinararamdam ng buong mundo sa kanya.

ngayon pang malakas ang paniniwala niyang walang imposible sa mundo?. Not now.gagawin niya ang lahat para lang makita ng buong mundo ang mga mahal niyang ipinipinta.at magningning lang ang iniingatan niyang pangalan.Echos lang ang pa-luha effect niya.She'll  find where she belongs--and thats on the Fame Spot. Ipapamukha niya sa Mundo kung ano ang nararapat niyang pwesto sa kinauukulan. Ang maging isang pamosong Pintor.She always dreamt of being the most Famous Painter in the Universe.Yung tipong pag-aagawan ng buong mundo ang mga ipininta niya.tapos,magkakaroon ng World War 3 dahil lang sa mga paintings niya.Shes that desperate. At alam yan ng pamilya at mga kaibigan niya, kaya hayun, todo ang pagtutol ng mga ito na maabot niya ang pangarap niya.Nakakatakot nga namang magkaroon ng another World War ng dahil lang sa Paintings niya.Pero malakas ang Fighting Spirit ng mga taong katulad niya.

Mula sa mga taong naglalakad sa labas ng bintana niya'y inisa-isa niya ng tingin ang mga Iyon.She opened her window,Stand there.Erased the tears on her face and Shouted.‎Iyon talaga ang nais niya,ang mapansin ng lahat na nabubuhay pa ang mga katulad niyang Artistic na tunay sa mundo.na nangyari naman.Ang kaso mukang iba ang tingin ng mga taong nagsitigil sa labas ng bintana niya.

"Hoy bruha ano na naman bang nangyayari sayo? Nagrereview ako nakikita mo?"

Her sister Navi was sitting on the couch beside her bed.Ito. ang mahadera niyang kapatid na lagi siyang inaalispusta pero lagi namang nakikitulog sa kwarto niya.At heto nga ngayon, ginawa na namang tambayan ang kwarto niya.Nagrereview ng pagbabasa ng Stallion ang sinasabi nito.Nilingon niya ito.Pinakatitigan ng masama.ng masamang masama.

napabuga na lang ito sa hangin.kilalang-kilala na kasi siya nito.

"You really are a crazy dumb-ash!" lumapit pa ito sa kanya para tumatak sa isip niya ang mga salita nito na matagal na niyang kabisado.Saka iiling-iling na lumabas.Kunot noong isinara na lang uli niya ang bintana at iniwan ang ginagawa.Inabutan niyang nagkakasiyahan sa panunuod ng DVD ang mga kasama niya sa bahay na iyon sa Sala.pati ang mahadera niyang kapatid ay naroon.

Pumwesto siya sa madilim na parte na iyon ng Sala nila.walang imik na nakikinuod sa pinanunuod ng mga ito.At tumalikod ng malamang Adams Family lang pala ang pinanunuod ng mga ito.

"mga wierd-ow talaga."

nakangusong bumalik siya sa kwarto at kinuha ang nagiisang Jacket sa likod ng pintuan.Mas mabuti pang maglakad-lakad na lang siya sa Clubhouse ng Subdivision nila kaysa makinuod sa mga kasambahay ng wierdong palabas na hindi man lang naaalala ang Kaarawan niya.Mabuti pa ang Adams Family, pinagaaksayahang panuurin ng mga ito.Pero Siya,Birthday pa niya,ni hindi man lang mabati.And now she felt really Ignored.At iyon ang lalong nagtutulak sa kanyang magpursige sa nagiisa niyang inaasam-asam.Sorry na lang sa mga kontrabida sa istorya niya dahil hindi siya pagagapi.The day will come for her she promised.