2
Donderdag, 3 Maart
Ik kijk uit het raam, precies naar het vogelhuisje uit onze tuin die er al minstens twee jaar staat. Ik kijk naar mijn brood, mijn melk wat ik elke ochtend heb als ontbijt. Ik kijk terug naar het vogelhuisje om te kijken of er vogels bij zitten te eten.
Vogels maken zich vast niet druk om wat ze eten, denk ik bij mezelf.
'Ingeborg'? Vraag mijn moeder. Ik draai mijn hoofd een beetje bij, om te laten merken dat ik luister. 'Heb je geen honger'? Er valt even een stilte. 'Nee mam' Zeg ik met een zachte toon. Met mijn hoofd naar beneden sta ik op en loop de eetkamer uit.
Ik ga op mijn bed zitten, ik leg mijn hand op mijn buik. Hij rammelt. Ik zet mijn raam open voor wat frisse lucht en steek even mijn hoofd er door. Even later valt me pas op dat mijn vader buiten staat te roken samen met de buurman. Ze hebben een alledaags gesprek. Ik geniet even van de zon die ik op mijn huid voel onder tussen dat ik hun gesprek mee luister. Ik sta even stil. Te denken. Een idee komt in me op en loop naar raam om te kijken of mijn vader er nog steeds staat... Hij is weg. Mijn idee broed zich steeds meer uit. Ik zoek haastig mijn portemonnee. Zodra ik hem gevonden heb, controleer ik voor de zekerheid of er niemand buiten staat. Dan klim ik uit het raam, iets dat ik vroeger vaker deed. Ik sluip zachtjes over de veranda en laat me langzaam naar beneden zakken, langs de regenpijp. Ik loop rustig en onopvallend richting het centrum, niet ver van ons huis. Zodra ons huis uit het zicht is, neem ik een iets snellere pas aan.
Zodra ik bij het winkelcentrum aan kom, loop ik automatisch naar de winkel waar ik naartoe wou gaan. In deze supermarkt ging ik altijd boodschappen doen met mijn moeder toen ik nog klein was. Dat gevoel dat ik toen had kom altijd weer terug zodra ik de geur ruik van oude supermarkt waar veel mensen naar toe gaan omdat deze het goedkoopst is. Ik weet precies wat ik zoek en waar ik het kan vinden. Ik loop er recht naar toe, zonder dat iemand mijn afleid. Ik sta nu voor de koeling. Ik loop een paar keer zoekend heen en weer. Ik pak een salade met wortels, sla en stukjes komkommer, bekijk snel het etiket op de achterkant.
Ik loop richting de kassa om te betalen wat ik wil kopen. Dan loop in terug naar huis in klim weer terug naar mijn slaapkamer met precies dezelfde manier zoals ik er af klom. Ik eet de salade op...
Vrijdag, 4 Maart
De volgende dag op school heb ik niet meer gegeten dan salade en appels en magere granen koekjes. het voelde me droog aan, luxueus is het niet, maar ik ben al blij dat de dag heb doorstaan. de vele vragen die je naar je hoofd krijgt toegeworpen kreeg kon ik niet goed beantwoorden. ik voel me slap. de meeste leraren kijk me bezorgd aan. lopen gaat lastig. ik kan amper op mijn benen staan. ik val er al bijna bij neer als ik er over na ga denken dat ik aan het eind van de dag nog naar huis moet fietsen.
JE LEEST
Waar naartoe?
ParanormalIngeborg is een meisje van tien jaar en gaar elke dag naar school. Op het schoolplein werd op een dag besproken over dat de mensen in de toekomst erg dik zullen zijn. Ingeborg schrikt van dit nieuw vanwege het verhaal van haar vader toen ze nog klei...