ijs en dat soort zaken

Stef en Nikki, Stef en Nikki... ''Halloooo dromer...''

''o hoi sorry ik had je niet gezien, en niet gehoord.''

''dat heb je altijd waar dacht je aan?'' 

''Laat me met rust San!''

''Uhum, ten eerste is het Sanna en ten tweede wil ik weten waar je aan dacht.''

''Jij kan echt zo ontzettend doordrammen! Vreselijk gewoon kan je daar a.u.b. mee stoppen?''

''Ik zal niet rusten tot jij het hebt verteld.''

''Oké ik zal het zeggen, omdat jij het bent. Ik dacht aan...'' Laura begon op fluistertoon te praten ''Stef en Nikki, nou nu weet je het!''

''Waarom dacht je aan die 2 tortelflamingo's? Je kunt veel beter aan mij denken!'' 

''Sanna, ik meen het, ik kan hem niet uit mijn hoofd zetten, en nu heeft hij met Nikki, dat is nog erger. Wat heeft zij dat ik niet heb?''

Sanna dacht even na, dat kon je zien aan de rimpels op haar voorhoofd. ''Nou ze heeft een rijke pappie, een rijke mammie, een zwembad, villa in Spanje, nou Laura nog even door sparen!'' Sanna begon te lachen. ''Laura, laat die twee ga door met je leven!''

''Sanna, Sanna, Sanna wat ben je toch een raar mens, je bent uniek!''

Eindelijk was de les afgelopen. Sanna gilde keihard door de gang: '' YES, weekend!''

''Gaan jullie mee? We gaan met de klas een ijsje halen bij de Mac!'' vroeg Matt.

''IJs, tuurlijk waarom niet.'' zei ik. ''Sapperdeflopsieos, tuurlijk gaan wij mee!'' Sanna was altijd vrolijk en stond altijd open voor eten of een ijsje.

In een lange stoet bewogen wij ons richting de Mac. 

''Stef en Nikki, hoe krijgt ze het voor elkaar'' mompelde ik. ''Hou je kop'' brulde Sanna.

''Denk niet de hele tijd aan die twee. Er zijn nog triljarden jongens op deze wereld.''

Eigenlijk kom ik Sanna wel gelijk geven, ik moest niet zo aan die twee denken. Maar toch... was Nikki mooier ofzo dat zij wel met Stef kon krijgen... nee, niet aan denken. Geniet nu even van je ijsje.

''Goede morgen zeg, heb je lekker geslapen Laura?''

''Ow. Goedemorgen mam, ik heb wel geslapen jij?''

''Ik ook. Ga je je aankleden, Saco komt vandaag langs.''

''Ow mam moet ik daarom zo vroeg opstaan. Die vriend van jou kost mij heel veel dierbare ochtenden.''

Snel stond ik op. Mama was de laatste tijd zo blij, omdat ze Saco had ontmoet. Die kerel kwam elke week ongeveer 4 keer langs en meestal bleef hij dan slapen. Ik mag Saco wel.

Tingeledongdong, na ongeveer 3 uur van te voren opstaan kwam Saco bij ons thuis.

Mijn moeder deed uiteraard de deur open. Ik had verwacht om dit te horen:

''Hee lieverd, wat leuk dat je er weer bent!''

Maar ik hoorde dit:

''O hoi Sanna, kan het een andere keer Saco komt langs.'' boem deur dicht.

Snel rende ik naar de deur, ''Mam je stuurt Sanna toch niet weg!?'' Snel trok ik de deur open en tegelijker tijd riep ik: ''Sanna kom maar binnen!''

Maar in plaats van dat Sanna voor de deur stond stond Saco daar opeens.

Sanna had me gehoord en kwam om het hoekje van het blok vandaan.

''Hoi Saco!'' zei ik en ik wou hem een hand geven maar daar dacht hij anders over en gaf me een dikke knuffel. Ik werd zowat gewurgd in mij eigen deuropening. Saco liep naar binnen en Sanna kwam proestend van het lachen naar me toe en sloeg een arm om me heen: ''wat heb je toch een raar leven!''